O51.
Na enkele dagen nog in Monte Carlo geweest te zijn was het de tijd om weer terug naar Duitsland te vertrekken. De reis duurde dan niet zo lang als de heen weg aangezien er nu amper stiltes waren, maar alsnog wat het te lang voor mij. Ik dacht er aan wat onze vrienden moest gaan vertellen. We hebben gezoend, een keer, ja dat was het.
Moest ik überhaupt wel iemand iets vertellen? Bill leeft nog, dus dat is een goed punt, ik ook trouwens. ‘Tom, we zijn thuis!’ Bij elkaar zijn we vijf dagen weg geweest, dat was blijkbaar genoeg om van het huis een hel te maken. ‘Bill, hoe ga ik thuis komen?’ Hij kwam lachend naar mij toe lopen. ‘Jij, dame. Gaat nooit meer naar huis zonder mij.’ Hij wilde mij omhelzen en ik deed een stap achteruit. Ik glimlachte.
‘Ik date geen stalkers, dat gaat mis.’ Hij begon te lachen. Hij drukte mij tegen de muur, ik kon niet meer weg. Hij drukte zijn lippen op die van mij. Het voelde alsof het een eeuwigheid geleden was dat hij dat deed. In werkelijkheid 4 dagen. Daar stonden we dan tegen de muur aan, mijn hoofd tussen de schilderijen en hij met gebogen knieën aangezien ik een stuk kleiner ben.
‘Oh, hallo?’ Bill werd op zijn schouders getikt.
Bill point of view
Mijn lippen waren tegen die van Audrey gedrukt, als het aan mij lag liet ik ze niet meer los. We stonden tegen de muur tot ik ‘Oh, hallo?’ naast me hoorde. Ik negeerde het. ‘Hallo?’ Ik werd op mijn schouders getikt. Ik keek recht in de ogen van mijn ex en niet veel later zag ik Tom ook tevoorschijn komen. ‘Fijne vakantie gehad?’ Vroeg ze vriendelijk. Ik knikte.
Ik keek naar Audrey, ze wist niet waar het om ging. ‘Kom lieverd.’ Alison pakte Tom zijn hand en ze liepen naar boven. Ik keek erg verward er Audrey keek mij vragend aan. ‘Dat is dus een heel lang verhaal.’ Ze glimlachte even, niet snel kwamen de woorden. ‘Leg maar uit, ik heb de hele dag.’
Reageer (1)
Ja Bill.... leg maar eens uit
1 decennium geledenwat moet dat nu weer voorstellen?
Nieuwsgierig als ik ben wil ik graag weten hoe het verder gaat... snel weer verder dus