Hs 13 - Verantwoordelijk

(door Sammantha)
We zitten midden in de les aardrijkskunde, wanneer mevr Marthas binnenkomt, natuurlijk op de voet gevolgd door Sven, zijn vader en de camera. "Ik heb gehoord dat jullie tijdens onze afwezigheid een feest hebben gehouden! Dat is volkomen ongevraagd gedrag. Wie is hiervoor verantwoordelijk? Dit soort dingen kunnen we hier echt niet aanvaarden. Ik herhaal: wie is hiervoor verantwoordelijk?" Roy wrijft in zijn handen. Hij vindt dit natuurlijk héél leuk! Maar hoofd Marthas klinkt echt kwaad. Maar wie is hier eigenlijk voor verantwoordelijk? Er flitst een naam voor mijn ogen. SVEN! Natuurlijk hoort hij hiervoor de verantwoordelijkheid te dragen. Dat hele feest was zijn idee. Maar natuurlijk staat hij alleen maar wat stom te grijnzen. Niet te geloven dat ik hem ooit knap heb gevonden! Schijn bedriegt. Hij ziet er goed uit, ja. Maar van binnen is hij driemaal niets. Hoe weet hoofd Marthas eigenlijk van dat feest? Wie heeft haar dat verteld? Ik kijk rondom mij. Iedereen kijkt naar de grond of trekt een onschuldig gezicht. Maar niemand kijkt hoofd Marthas aan. Ik ben de enige die dat wel durft. "Sammantha? Is er wat? Als je er meer over weet, hoor je het nu te zeggen!" "Euh, nee, mevrouw, ik weet niet meer", zeg ik snel en ik kijk net als de anderen nu naar de grond. Hoofd Marthas zucht. "Goed dan, Als ik voor morgenochtend geen verantwoordelijke heb, krijgen jullie allemaal een week lang, elke dag een uur strafstudie." Roy grijnst en ze gaan ons lokaal weer uit. Een week lang, elke dag, een uur! Dat is wel heel erg! Zou Sven haar zeggen dat het zijn idee was? Vast niet. Ik zucht. Dan staat die strafstudie vast.

's Avonds zijn Britney en ik op weg naar de bibliotheek om een groepswerk af te maken, wanneer we Sven tegenkomen. Zonder camera achter hem! Geen idee waar die dan wel is, maar hier in elk geval niet. Ik ren op hem af. "Sven! Dit is jouw fout! Dankzij jou krijgen we een week strafstudie! Je wordt bedankt!" Sven haalt zijn schouders op, "Gewoon uitzitten! Dat zal wel meevallen, schatje!" "Gewoon uitzitten?", roep ik uit ,"Jij hebt makkelijk praten, jij krijgt helemaal geen straf, terwijl het jouw fout is. En ik ben je schatje niet." Even lijkt Sven uit zijn lood geslagen, maar dan zegt hij: "Je hebt pit. Daar hou ik wel van!" Ik zucht diep. "Jij denkt echt enkel aan meisjes versieren, he!" Sven haalt zijn schouders nogmaals op en loopt weg. "Krijg nou wat", mompel ik. "Niks van aantrekken", zegt Britney ,"Sven is een kwal."

De volgende ochtend zitten we allemaal in de les, wanneer mevr Van Lexmond binnenkomt. "Excuseer mij voor het storen, zou mejuffrouw Inge even met mij mee willen komen naar het kantoor van mevrouw de directeur?" Ik kijk verbaasd om me heen totdat ik doorheb dat het echt over mij gaat. "Euh o...oké." Ik sta op en ga met haar mee. "Ah, Inge, ga zitten", zegt hoofd Marthas, wanneer we in haar lokaal zijn. Sven zit er ook al. Verbaasd ga ik naast hem zitten. Het voelt alsof ik in de verkeerde film zit. Wat doet Sven hier eigenlijk? De camera is hier niet eens, want die is in ons klaslokaal. Ik kijk hem verwonderd aan. Hij grijnst, "Je staart." Ik draai vlug mijn hoofd. Straks denkt hij nog dat ik hem leuk vind of zo, terwijl ik hem verafschuw. "Goed, laat ik maar meteen met de deur in huis vallen, ik vind wat jullie gedaan hebben echt niet kunnen. Ik snap dat jullie het leuk vinden dat de leerkrachten niet thuis zijn, maar om daarvoor een feest te organiseren, vind ik echt overdreven!" "Wat?", schreeuw ik uit ,"Denkt u echt dat ik dat feest heb georganiseerd? Ik was er niet eens!" Hoofd Marthas kijkt me teleurgesteld aan, "Ik had dat inderdaad niet van jou verwacht, Inge! Maar ik heb een anonieme brief gekregen waarin staat dat jij en jongeheer Gouters hier..." Ze kijkt Sven aan ,"... Dat feest hebben georganiseerd. Ik vind het echt erg dat je het ook nog eens durft te ontkennen!" "Maar ik was het echt niet, vraag maar aan Leslie of Silke of Rein. Zij weten dat ik het niet was!" "Stop nu eens met ontkennen, Inge! Ik heb nog 3 andere getuigen!" Ik schrik me rot. Hoe kan dat? "Wie dan?" "Dat doet er nu niet toe. Ze hebben me dat in vertrouwen verteld en wensen dan ook anoniem te blijven." "Wat?", gil ik nogmaals, "Maar ik was het echt niet!" Ik kijk naar Sven, die naast me kauwgom zit te kauwen ,"Zeg jij ook eens wat!", bijt ik hem toe. "Huh? Wat dan?", vraagt hij. Ik zucht. Aan hem heb ik ook helemaal niets. Ik wil nog eens proberen mevr Marthas over te halen van mijn onschuld, maar ik zie aan haar ogen dat het geen zin heeft. Ik zucht nog eens. "Goed, nu we het met elkaar eens zijn, zal ik nog eens herhalen dat we zo'n gedrag niet tolereren hier op school. Daarom hebben jullie als straf de komende 3 weken corvee." "Zonde van mijn tijd", zegt Sven. "Wat?", roep ik nog eens uit ,"Corvee met hém?" Ik kijk naar Sven. Normaal ben ik echt niet zo dat ik op alles wat een leerkracht zegt inga of zo, maar ik ben echt over mijn toeren. "Ja, precies, en ga nu maar terug naar je lokaal."
"Ja, corvee met mij! Vind je dat erg dan? Stiekem vind je me leuk, babe", zegt Sven, terwijl hij met me mee naar het lokaal stapt. Ik trek een vies gezicht ,"In je dromen, ja!" "Pas maar op, Inge. Op een dag zal je voor mijn voeten liggen!" "Ja, tùùrlijk!", antwoord ik en ik draai met mijn ogen. Eigenlijk vind ik het wel leuk dat hij mijn naam onthouden heeft. Maar ik ga niet voor zijn charmes vallen. Nooit.