-034-

(POV Rein)


'Rein concentreer je eens' mijn gedachten gaan terug naar de werkelijkheid.De afgelopen dagen heb ik Iris niet meer gezien of gesproken maar wel veel over haar gedacht. Mijn moeder had gelijk ik moet met haar praten en het haar laten uitleggen, misschien is het wel heel anders gegaan dan ik nu denk. 'Je komt na Nils het podium op waarna we beginnen met Hell's a lot like love' fluistert Daan richting mij. Dankbaar geef ik hem een knikje en begin de zangcoach na te doen met de stemopwarming oefeningen.

'Waar gaat die ruzie tussen jullie nu dan over'? Nils kijkt me aan waarna ik begin te zuchten 'We zijn te verschillend en ze heeft tegen me gelogen, ze zou met een project bezig gaan alleen vervolgens zat ze in de Starbucks wat te drinken met een jongen'. 'Dus je hebt haar daar laten zitten omdat ze één keertje niet eerlijk is geweest'? Nils klinkt vol ongeloof. 'En omdat we verschillend zijn ' vul ik hem aan. 'Ja, natuurlijk zijn jullie verschillend , zij heeft haar ding met haar vrienden en jij hebt jouw dingen met ons en met jouw vrienden. Samen hebben jullie een relatie waarin je de ander juist bewonderd om haar eigen dingen'. Ik knik wat afwezig 'Rein je moet vechten om de dingen waarvan je houdt, niet zomaar opgeven'. Ik zeg niets maar weet heel goed dat Nils gelijk heeft, ik heb het helemaal verkeerd aangepakt. Ik had het nooit zover moeten laten komen en haar diezelfde avond nog moeten bellen.

Samen met Daan speel ik een potje FIFA op de wii in de kleedkamer. Over 2 uur moeten we het podium op. Alle soundchecks en stemoefeningen zijn inmiddels achter de rug, het is eigenlijk alleen nog maar wachten totdat de klok twee uur verder staat. Zachtjes klinkt er een klopje op de deur 'ik ga wel' roept Nils waarna hij van de bank op staat en de deur opent. 'Ehm is Rein er ook' hoor ik een maar al te bekende stem zeggen. Meteen draai ik me met een ruk om en zie zoals verwacht Iris in de deuropening staan. Mijn hart maakt een sprongetje en gelijk wordt ik zenuwachtig. Waarom zou ze hier zijn? 'Rein er is iemand voor je' Nils kijkt me met een doordringende blik aan die aangeeft dat ik het dit keer niet moet verpesten. Ik sta op en loop naar de deur. Het liefst zou ik haar meteen in me armen nemen en nooit meer loslaten maar ik moet natuurlijk niet vergeten dat ik nog altijd een beetje boos op haar ben. 'Rein we moeten praten' komt er twijfelend uit haar mond. Ik knik en trek haar mee de gang op waarna ik de deur sluit. Ik loos haar door de gangen en open vervolgens een deur aan de linkerzijde. Wanneer ik het licht aan doe zie ik dat het een schoonmaak hok is. Niet helemaal optimaal maar het kan er mee door. Iris trekt haar hand uit de mijne en kijkt strak naar de grond. Haar zachte stem begint de ruimte te vullen 'Misschien is.... het beter dat .....' De deur van het schoonmaak hok wordt open getrokken en een man van middelbare leeftijd met blond haar komt in ons vizier. Verschrikt kijkt hij ons aan waarna hij iets mompelt in de trant van 'ik heb een bezem nodig. Ik kijk achter me waar een bezem aan een haak hangt. Met een vlugge greep pak ik hem en geef hem aan de man die ik daarna langzaam naar buiten druk. 'Misschien is wat beter'? Vraag ik zacht. 'Misschien is het beter dat....'. Opnieuw gaat de deur open en staat dezelfde man er. Geërgerd zucht ik 'wat heb je nu weer nodig'? 'Stoffer en blik' zegt hij snel waarna ik dit in zijn handen druk en hij de ruimte weer verlaat. Ik knik naar Iris ten teken dat ze weer kan beginnen met praten. 'Misschien is het beter dat we elkaar een tijd niet meer zien' zegt ze terwijl ik aan haar gezicht kan zien dat ze het er moeilijk mee heeft. Een steek gaat door mijn hart, bedoelt ze nou...Dat kan toch niet een week geleden was het allemaal nog goed. Ik voel tranen achter mijn ogen opkomen. 'Bedoel je dat je het wilt uitmaken'? Fluister ik bijna.