Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 99

De volgende ochtend ging in een waas voorbij. Je had je gedoucht en aangekleed en liep stilletjes naar beneden waar Tom en Bill de tafel waren aan het dekken. Je hielp ze even mee en daarna zaten jullie in stilte aan tafel. Iets wat niet veel voorkwam. Volgens mij waren de jongens even zenuwachtig als jou en dat terwijl het jou auditie was. Dit keer zou ook Bill meegaan aangezien hij niet zo lang kon wachten, had hij gezegd. Je had gisterenavond hierdoor al lachend je hoofd geschud. Wanneer kon die jongen wel wachten? Je was juist klaar met eten toen de bel ging. Je liep naar de deur toe en deed deze open. Meteen werd je omarmd door Sam. Ze ging ook meegaan om jou aan te moedigen en waarschijnlijk om stiekem naar Jason te staren. Helaas kon je broer er niet bij zijn omdat hij moest gaan werken maar hij had beloofd om elke pauze te bellen. Sam: “Ben je er klaar voor?” Jij: “Zeker, maar wel zenuwachtig, maar ook nieuwsgierig naar de opdracht.” Sam: “Dat komt wel goed.” Niet veel later stonden ook de broers in de gang en vertrokken jullie met Tom zijn auto. Na een halfuur rijden, parkeerde Tom zijn wagen op de parking en stapten jullie weer uit. Je liep terug naar de balie toe om je nummer op te halen waar dit keer ook jou naam op stond. Jullie liepen naar een hoekje met banken toe tot je een bekende stem hoorde: “Hey Demi!” Je draaide jou om en keek in het grijnzende gezicht van Jason. Jij: “Hey Jason!” Jason: “Jou ken ik ook nog, Sam? Klopt dat?” Sam: “Helemaal juist.” Ze had een stralende lach op haar gezicht waardoor je stilletjes lachte. Wat gelukkig niemand opmerkte. Je stelde Jason voor aan Tom en Bill. Waarna Tom zijn armen om je heen sloeg. Jason: “Ik heb je gezien op tv, je was geweldig, nog beter als op dat plein.” Jij: “Haha dankje, wel jij bent ook goed, ik had nog geen werken van jou gezien maar ik moet zeggen dat het mooi was.” Hij keek je dankbaar aan maar werd toen door iemand geroepen waardoor hij jullie verontschuldigend aankeek. Jason: “Mijn broer roept, ik zie jullie nog wel.” Jullie zeiden nog gedag om daarna op één van de banken neer te ploffen. Na een tijdje wachten, of zeg maar eerder na een paar uur wachten, werd jou nummer en naam afgeroepen waardoor je zenuwachtig opstond. Iedereen wenste je veel succes en Tom liep met je mee naar de deur. Verder mocht hij ook niet komen. Tom: “Veel succes schatje, je gaat het goed doen.” Hij gaf je nog een zoen en nam daarna zijn pet van zijn hoofd om hem bij jou op te zetten. Je keek hem verbaast aan. Hij was zo dol op zijn petten. Tom: “Bekijk het maar als een geluksbrenger.” Je keek hem met een glimlach aan, gaf hem nog snel een kus en liep toen door de deur.