Today, I lost faith in love.

Ik zwaai mijn armen hevig in de lucht en begin te lachen, lang stil zitten is niet zo’n goed idee voor mij. ‘Hé, wij gaan naar huis, we moeten eten. En aangezien het zondag is kunnen we straks niet meer buiten.’ Zegt Amy, ik knik en glimlach lief naar hun. ‘All, ik zie je morgen op school?’ Ze knikt ‘Ik pik je wel op.’ Ze glimlacht en zwaait me nog even uit voor ze samen met Amy richting het plein van de bussen wandelt. ‘Gaan we nog wat doen… Of?’ Vraagt Maika twijfelend, ik schud mijn hoofd. ‘Ik weet het niet, mijn ouders zijn op reis dus ik moet zelf kijken wat ik eet. Jullie mogen bij mij komen?’ Stel ik voor, Aden schud zijn hoofd. ‘Ik moet naar huis, mijn tas maken zodat ik kan vertrekken naar mijn kot.’ Ik zucht ‘Aid, ik ga je missen.’ Hij glimlacht lief. ‘Ik jou ook kiddo, maar ach, ik kom woensdag alweer terug. Donderdag en vrijdag heb ik geen lessen. Ik hou van de universiteit!’ Lacht hij, ik knik blij. ‘Ik ga je missen Aidie.’ Hij lacht en knikt. ‘Ik jou ook. Maar ik ga, ik zie jullie woensdag wel of zo.’ Ik knik en geef hem nog een knuffel. Hij kijkt me twijfelend aan en drukt daarna een kus op mijn wang. ‘Tot woensdag, dude.’ Zegt hij terwijl hij Maika een manhug geeft. ‘Kom je bij mij eten?’ Vraag ik met een hoopvolle glimlach, hij knikt.
Ik leg de quorn in de pan en kijk glimlachend naar Maika. ‘Quorn, lekker.’ Hij grijnst en ik begin zachtjes te lachen. ‘Wat was dat vandaag tussen jou en Aden?’ Ik verslik me in mijn drankje en kijk hem geschrokken aan. ‘Hoezo? Con vroeg ook al zoiets?’ Maika lacht zachtjes. ‘Het is heel erg duidelijk dat Aden gevoelens voor je heeft. En toen jullie terug kwamen, wel, jullie waren echt wel heel close?’ Ik schud mijn hoofd. ‘Er is niks of zo.’ Antwoord ik kort. Ik leg de champignons op de borden samen met de quorn. ‘Weet je het zeker? Ik bedoel, jullie waren heel close en zo.’ Ik rol mijn ogen en stop wat eten in mijn mond. ‘Nee, geloof me nou maar. En ik weet dat hij gevoelens voor me heeft. Maar ik heb hem gezegd dat ik die negen maanden met Connor niet wil opgeven. En dat begrijpt hij dus.’ Hij glimlacht en begint ook te eten. ‘Oké dan, Connor houdt echt van je. Ook al laat hij het niet altijd merken, ik wil hem niet gekwetst zien worden.’ Ik knik. ‘Je bent echt een goede vriend Mnm.’ Giechel ik. ‘Jij niet! Ik haat die bijnaam!’ Lacht hij, ik naam een stukje quorn en gooi het naar zijn hoofd. ‘Oh, foodfight?’ Lacht hij, ik kijk hem onschuldig aan.
‘Slaap zacht liefje.’ Ik hoor Connor lachen aan de andere kant van de lijn. ‘Jij ook, maar ik mis je nu al. Ik wil je bij me hebben.’ Zegt hij op een treurig toontje. Ik zucht. ‘Ik ook, vrijdag! Dan hou je me wel vast hé? Als ik slaap?’ Hij lacht op zo’n toon dat zegt “Waar jij nou aan denkt.” ‘Natuurlijk!’ Gilt hij lachend. ‘Maar nu ga ik slapen, zodat ik me kan concentreren. Morgen op school. Anders mag je niet meer komen!’ Zeg ik dramatisch, hij ademt diep in en zegt ‘Oh nee!’ Ik lach zachtjes. ‘Sweet dreams pretty princess.’ Ik giechel en merk dat ik begin te blozen. ‘Slaap zacht… Romeo.’ Hij lacht zachtjes. ‘Ik hou van je, leg de hoorn neer.’ Ik leg de hoorn neer en sms nog snel dat ik van hem hou.
‘Open je ogen, je komt te laat.’ Ik grom zachtjes en sla de schim weg. ‘Hé! Sla me niet hoer! Sta op! Je moet naar school.’ Geschrokken open ik mijn ogen. Voor mijn neus staan Alexa, Maika en Jason. ‘Wat doen jullie hier?’ Ze lachen. ‘We weten ondertussen al, dat jij –naar goede gewoonte- maandag nooit uit je bed raakt.’ Ik lach zachtjes en trek Jason in mijn bed. ‘Lang geleden dat ik hier nog lag.’ Zegt hij terwijl hij wat beter gaat liggen. ‘Is er iets? Mike?’ Maika kijkt me verward aan. ‘Mike?’ Lacht hij, ik knik lief. ‘Is er iets?’ vraag ik nog een keer. Hij zucht als antwoord. ‘Kan ik je even spreken? Onder vier ogen.’ Ik knik, Alexa en Jason begrijpen de boodschap en mompelen nog snel dat ze al naar school gaan. ‘Het voelt niet meer goed aan, tussen mij en Jase. Ik heb hem graag rond me, maar gewoon als vriend. Niets meer.’ Ik knik. ‘Wel, jullie zijn al meer dan twee jaar samen.’ Hij zucht. ‘Ik wil hem gewoon niet kwetsen, ik hou van hem. Maar niet meer zoals vroeger, alles word een sleur. Ik hang graag rond met hem, maar op de manier dat ik met jullie rondhang.’ Ik kijk hem moeilijk aan en neem hem voorzichtig in mijn armen. Alsof hij een porseleinen kopje is die elk moment kan gaan breken. ‘Ik weet dat je van hem houd, maar het is onmogelijk om hem niet te kwetsen. Na twee jaar, dan is de kalverliefde over. Dan wordt het ofwel een serieuze relatie, ofwel een sleur. En bij Jase is het echte liefde geworden. Maar bij jou is het vervaagd.’ Hij knikt en ik zie langzaam tranen in zijn ogen verschijnen. ‘Ik wil hem gewoon geen pijn doen, ik hou zoveel van hem. Maar niet meer op die manier en ik wil gewoon vrienden zijn. Maar dat word onmogelijk.’ Hij begint zachtjes te huilen in mijn nek. ‘Dus, er is niemand anders?’ vraag ik voorzichtig, Maika rukt zich weg uit mijn greep en schud zijn hoofd hevig. Een pijnlijke steek gaat door mijn hart als ik zijn rode ogen zie. ‘Denk er nog even over na, ik ben er voor je. Wat je ook doet. En ik weet zeker dat de anderen er ook zullen zijn.’ Hij zucht. ‘Als ze moeten gaan kiezen tussen mij en Jase, de broer van Aid?’ Ik rol mijn ogen. ‘Luister Mike, Aden is een goede vriend en zo. Maar jij bent onvervangbaar. We zouden je allemaal missen. We laten je niet vallen omdat jij je hart volgt. Het is een keuze die ooit zou gemaakt worden. Niks duurt voor eeuwig als je zo jong bent.’ Hij knikt. ‘Voor eeuwig en altijd, dat zijn vier woorden die gemaakt zijn als een leugen. Als je jong bent zeg je ze, maar uiteindelijk ga je toch uit elkaar. Als vrienden zeg je ze, maar uiteindelijk komt er ruzie of groeien jullie uit elkaar. Als je trouwt… Zeg je het. Maar uiteindelijk scheid je of sterft één van de twee. Niks is voor eeuwig, en dat is iets waar men mee moet leren leven. Het leven is gemaakt voor ups en downs. Als alles goed zou gaan, dan is er ook niks aan. Hou gewoon vol, denk er nog even over na. En als je zeker weet dat dit is wat je wil. Dan zal ik er voor je zijn.’