Hoofdstuk 10. Raimon VS. Wild!

Mark opende langzaam zijn ogen. Hij zag nog wazig, maar hij wist dat er één iemand in de kamer stond, een meisje. Het meisje had bruin haar, een wit blouseje met een paarse strik en een paarse rok. 'Maar wacht eens, dat is Nelly' bedacht Mark zich. "Nelly? Ben jij dat?" vroeg Mark met een kreunende stem. Het meisje kwam dichterbij hem staan. "Ja Mark, ik ben het." Er kwam een glimlach op het gezicht van Mark. "Fijn dat je er bent. Wat is er gebeurd?" Nelly ging even zitten. "Er was een al tegen je hoofd aangekomen Mark. Je hebt een week in het ziekenhuis gelegen." "Een week? Maar dan..." "Ja, dat klopt. Je hebt de wedstrijd tegen Wild gemist Mark. Jullie zijn uitgeschakeld. De teleurstelling is groot, maar dat kan ook niet anders dan met 7-0 verliezen." Nelly kwam dichterbij. "Maar het maakt niet uit. Jullie zullen snel nog een kans krijgen." Nelly kwam met haar hoofd nog steeds langzaam dichterbij. "Je komt er wel overeen Mark." Voordat Mark wat kon zeggen, raakte Nelly's lippen die van hem. Mark voelde hoe zacht haar lippen waren. Hij smolt langzaam weg, totdat hij wat gegil hoorde. Mark opende opnieuw zijn ogen en zag opeens dat hij in zijn kamer lag van het trainingskamp. Een diepe zucht ontsnapte uit Mark's mond. "Alles was maar een droom." Mark's ogen schoten wijd open. Hij kleedde zich snel om en rende zo snel mogelijk naar het kantoor van zijn vader, maar dat zat op slot. 'De training!' flitste het door zijn hoofd. Eenmaal buiten aangekomen zag hij zijn team flink trainen en zijn vader allemaal commando's geven.
"WILLEN JULLIE WINNEN VAN WILD? JA? NOU DAN! DOE BETER JULLIE BEST! WALLSIDE, BLAZE! LUKT DE INAZUMA KNAL AL?" Er kwam geen antwoord van Jack en Axel en dat hoefde ook niet, want ze vielen alweer naar beneden.

Het team was erg blij dat Mark er weer was, maar niet iedereen liet dit nog merken.... De jongens werden vroeg naar bed gestuurd, want morgen was de grote wedstrijd tegen Wild. Het hele team had de moed al bijna opgegeven, maar Mark leef positief. "Ze moeten eerst mij passeren en dat gaat ze niet lukken. Ik beloof het jullie. Het enige wat jullie moeten is scoren!" Er waren wat mensen die mompelde en er was Kevin, die weer aan het zeiken was.
Inmiddels was de volgende dag aangebroken en was heel Raimon aangekomen in het stadium.

"Welkom dames en heren bij de wedstrijd van vandaag. Wild strijd vandaag tegen Raimon. Wat verwacht jij van vandaag John?" "Ik verwacht dat Raimon wordt weggespeeld. De overwinning op Occult was puur geluk. Ik moet echter wel zeggen dat we Evans en Blaze in de gaten moeten houden. Zij hebben echt talent. Maar dit is niet wat alleen ik denk. Als we de poll bekijken Tyler, dan zien we dat 78% denkt dat Wild gaat winnen." "Hahaha, dat dachten ze ook met Occult. Nee, John. Ik ben echt voor Raimon."
"Hé Mark! Let op! Luister niet naar die presentatoren." Mark knikte naar zijn vader en liep terug naar zijn tas. Daaruit pakte hij een fles water, waaruit hij een slok nam. "Succes Evans. Ik zit ij de VIP zone als je me zoekt." Mark keek verbaast om en zag Nelly alweer weglopen. "Hey loverboy! Ga onder je lat staan! We gaan beginnen." Mark werd rood ook al wist hij dat het en grapje was van Kevin.
"Dan gaan we nu echt beginnen. Ik ben John Boer en naast mij zit Tyler Wallace. Tyler is van al het nieuws en ik bezorg u het commentaar van vandaag. Raimon heeft de tos gewonnen en mag aftrappen." Axel keek Aphrodite aan en gaf een klein knikje. Aphrodite tikte de bal naar Axel, die hem gelijk naar achteren passte. Timmy pakte deze al en rende zo snel al hij kon naar voren. Het voordeel was dat hij klein was. Hij trapte de al onder de benen van een tegenstander door en gleed en vervolgens zelf ook onderdoor. "WOW! Een geweldige actie van Saunders. Hij heeft die slangendude helemaal uitgespeeld!" Vervolgens kwamen de korte passes. Van Timmy naar Scotty, van Scotty naar Kevin, van Kevin naar Eric en vervolgens terug weer terug naar Kevin. "Axel nu!" Kevin hield de al voor zijn voet liggen en zorgde dat zijn voet ver achter de bal was voor een harde knal. Ondertussen kwam er een blauwe gloed om de bal. Vervolgens trapte Kevin de bal in de lucht. Axel sprong erachteraan en draaide rondjes in de lucht. Hij ging de al achterna net zoals een blauwe draak. Axel was bijna bij de bal, toen opeens een verdediger voor hem sprong en veel sneller bij de bal was. "Hahaha! Wij zijn sterk in de lucht!" riep de verdediger van Wild. "Oei! Dragonfly en Blaze konden geen eens hun drakentornado uitvoeren. Wild is veel beter in de lucht." Axel balde zijn vuisten net als Kevin. "Ik zeg dit niet graag Kevin, maar ik ben vandaag niet degene die het winnende doelpunt zal maken. We gaan het laag bij de grond houden. Drakenpoeier is onze enige hoop." Ondertussen was Wild al bij het strafschopgebied van Raimon. "Tarzonschot!" Een grote jongen, die erg veel weg had van een Gorilla had de bal de lucht ingetrapte en slingerde met een grote liaan naartoe om hem een harde trap te geven. "Deze moet Mark hebben." zei Kevin.
Mark sprong naar de hoek links onderin. "Vuurbakknokkel!" De vuist van Mark was omringd door vuur. Mark beukte de bal weg van het doel. "Er gaat vandaag niet gescoord worden!" riep Mark met zijn vuist, die de redding had gemaakt, in de lucht.