Chapter 7

‘Nou dit is dan de gang waar we onze jassen ophangen.’ Ik rolde met mijn ogen.
‘Oké, volg mij maar.’ zei Ewan en gebaarde naar de gang.
‘Dat is meestal de bedoeling van een rondleiding’ Zei ik met een vol sarcasme.
‘Daar – hij wees naar links – is de hobby kamer.’ hij deed de deur open en ik zag dat er een mooie piano in het midden stond, er stond ook 1 of 2 versterkers met zo’n 10 gitaren erbij, er stond een schaaktafel, een boeken rek met een lounge hoek erbij plus openhaard, een knutsel hoek want er lag lijm en gekleurd papier en een schilder ezel.
‘Wow, jullie doen veel aan hobby geloof ik’.
‘Ja, dit was een lege kamer en toen kwam Jellie met het knutsel idee, David ging toen ook eens na denken dat een gitaar ook wel leuk kon zijn, en Katherine wou er absoluut een boeken rek bij hebben. George was daar mee eens en ik zou er wel een piano bij willen hebben en toen is er dit van geworden. Oké nu de andere kamer aan de overkant.´
Hij deed de deur dicht en deed de deur aan de overkant open en daar in die kamer bevond zich gewoon een zwembad. Wow, en ik dacht dat ik al met de hobby kamer al in de hemel was. Ik keek met open mond door de kamer, het leek net alsof je op het strand lag maar dan zonder zon, gelukkig. Anders zouden onze ogen gaan schitteren en werden bordeaux rood. Ewan duwde mijn mond dicht
‘Vind je het mooi?’ Vroeg hij.
‘Ja, natuurlijk. Wie zou dit niet mooi vinden?’
‘Weet ik veel?’.
‘Ewan ik weet niet of je veel weet’ Grapte ik en hij lachte.
‘Oké, next one’ en hij deed de deur dicht. We liepen de gang uit naar de woonkamer.
‘Dit is de woonkamer maar dat wist je al denk ik.’
‘Ja’ En ik keek rond en er hing een plasma tv aan de muur met een aantal spel controllers erbij, een beige bank met bij passende kleinere bank en een stoel, een openhaard, nog een boeken rek, -is dit soms de bibliotheek of zo dacht ik, dat zou ik helemaal niet erg vinden – een kast met allemaal zwart-wit foto’s en vazen met bloemen. Ik liep naar de kast toe en keek naar de foto’s.
‘Wil je me zeggen wie wie is?’ Vroeg ik en Ewan stond naast me en begon, ‘Dat – hij wees naar een oude familie foto – was de familie van George.’ hoezo was’ onderbraak ik hem.
‘Nou.’ Begon George die binnen kwam lopen. ‘Er was een vampier die binnen was gedrongen. Het was kerstmis dus iedereen van mijn familie was er, de vampier keek eerst een tijdje toe en toen sprong hij van achter de deur en viel iedereen aan. Ik was net weg omdat ik mijn oma iets wou laten zien dat boven op mijn kamer lag, dus ik kwam in de eet kamer en iedereen lag op een hoopje puinhoop dat in brand stond en de vampier keek me aan beet me, maar stopte en ik was ook een vampier. Ik keek naar de foto en zag George langs zijn zus en broer staan met zijn ouders er achter.
‘Wat een zielig verhaal’ George knikte. Emma kwam langs en George liep met haar mee naar de gang.
‘Ja hé, zo reageerde ik ook de eerste keer, maar Megan als ik alle foto’s moet af gaan zijn we over morgen nog niet klaar’
Ik keek naar de kast en inderdaad er stonden veel foto’s.
‘Oké, maakt niks uit als je voortaan Meg zegt.’
‘Meg, sorry zal er voortaan aan denken. Maar ik vertel je dat een andere keer. Nou, daar is de keuken die heb je al gezien, laten we naar boven gaan.’
Ik liep achter hem aan door de gang, het ging best traag.
‘Zullen we rennen?’ vroeg ik.
‘Als jij dat wilt.’ en ik rende gelijk achter hem aan, langs de 2 deuren naar de 2 rode trappen hij ging de linker op en in volgde hem de trap op.
‘Daar is de badkamer van de jongens – hij wees naar een kleine ruimte – en daar is die van de meisjes – Hij wees naar een veel grotere ruimte.
‘Maar we hebben toch geen WC of zo nodig.’
‘Nee, maar er zijn hier een paar meisjes die zich graag optutten.’
Ik knikte begrijpelijk.
Ik draaide me om en keek door een gang met allemaal deuren.
‘Hebben jullie iets met lange gangen met deuren op gelijke hoogte?’
‘Dat moet je aan David vragen, tenslotte is het zijn huis.’
‘Ik zal het hem dadelijk vragen.’
‘weet je wat ik me afvraag’ en hij fronste met zijn wenkbrauwen.
‘Nee, wat vraag jij je af?’
‘Jij ben toch 16?’
‘Ja’
‘Maar dan moet je voor altijd naar school omdat je zo jong bent’
‘Ja dat klopt, maar we zijn ongeveer al over heel de wereld geweest en toen we ergens in Afrika waren kwamen we een medicijnen man tegen die op de vlucht was voor 3 leeuwen, we liepen dus rond en hoorde we gegil en we renden gelijk naar hem toe. We doden de leeuwen en dronken ze ook gelijk leeg, hij bedankte ons en gaf ons een boek mee met allemaal drankjes en daar vonden we een veroudering drankje in zodat we ouder werden als we het dronken’
Hij keek me met grote ogen aan. ‘maar dan blijven jullie ouder worden of niet’
‘Nee we hebben het al getest op Emma, dat wou ze graag en ze groeide een beetje en het leek wel of ze 17 was’.
‘Aha, ja ja best interessant’ en hij wreef over zijn kin.
‘Rondleiding’ herinnerde ik hem.
‘Owja’ en hij stond bij de eerste deur.
‘Dit is de kamer van Noor’ Hij deed de deur open en ik zag een langwerpige kamer met een bureau met 2 laptops er op, en een inloop kast die open stond want ze was daar bezig met Karolina. We grinnikte toen we dat zagen en Karolina keek meteen op.
‘Haha’ ze keek Ewan boos aan en zag mij staan. ‘Heey Meg, zo zien de rest van de kamers er ook uit, die inloopkasten waren het idee van Noor toen ze hier kwamen wonen en het woonbaar maakten voor meer personen.’
‘Leuk’ en liep naar Karolina toe en omhelsde haar.
‘Ik ga weer verder met Ewan.’
‘Is goed.’
‘Tot zo.’
‘Tot zo.’ hoorde ik Noor en Karolina zegen en ik stond weer met Ewan op de gang.
‘Nou er waren nog kamers over en die waren al klaar met inrichten en daar kunnen jullie 3 jullie spullen in zetten, maar hebben jullie wel spullen?’ Vroeg Ewan die rond keek.
‘Jawel, dat boek en geld, we hadden ook een auto maar die is kapot’
‘Oké, er staat een laptop dus je kan spullen kopen voor je kamer en kleren’
‘Ik zal mijn best doen’
‘Dit was de rondleiding ik hoop dat je het leuk vond en zijn er nog vragen’
‘Ja’
‘En wat mag die vraag dan wel niet zijn mejuffrouw Megan’
Ik lachte ‘ Waar is mijn kamer?’
‘Je mag kiezen die tussen Noor en Jackson in of die tussen Jackson en mij in of die tussen Jellie en George in?’
‘Euhmm… mag ik ze zien?’
‘ Ze zien er toch allemaal het zelfde uit’
‘Weet je wat ik ga er voor staan en dan doe ik mijn ogen dicht en wijs ik er een aan’
‘Dat is natuurlijk ook een oplossing’
‘Ewan.’ Zei George die uit een kamer kwam lopen die blijkbaar van hem was.
‘Wat is er George?’
‘Emma en Karolina zijn jullie al voor geweest met kiezen en die tussen Noor en Jackson is al ingenomen door Karolina en die tussen Jellie en mij is ingenomen door Emma.’
‘Tsss… dan blijft de kamer tussen Jackson en mij over. Dus Megan er valt weinig te kiezen.’ George verdween weer door de deur helemaal aan het einde van de gang.
‘Dan doe ik dat toch gewoon voor de grap. Die deur is zogenaamd die nu van Karolina is, die deur is mijn kamer en die deur is dan zogenaamd van Emma.’
‘Ik ben er nu al achter gekomen dat je net zo als de meeste mensen hier erg vaag bent.’ Zei Ewan.
‘Nou en.’
Ik ging voor de deuren staan en deed mijn ogen dicht en Ewan legde zijn handen over mijn ogen. ‘Denk je dat ik ga spieken?’
‘Ja waarom zou ik dat anders doen?’
‘Ik zou het niet weten.’ Ik stak mijn vinger uit en ging heen en weer.
‘Do-nald duck-je zat op een kruk-je, krak zei het kruk-je weg was Do-nald duck-je’. Ewan haalde zijn handen weg en ik wees naar de deur die recht tegen over mij stond.
‘En je hebt gekozen de kamer tussen Jackson en mij’
‘Dat is toevallig.’ Grinnikte ik.
Ik liep naar de deur en deed hem open, hij was inderdaad precies het zelfde alleen dan met kale muren.
‘Laat me raden, ik mag het behang zelf kiezen?’
‘Ja, dacht je dan dat we allemaal rood behang hadden net zoals Noor?’
‘Nee’
‘Dat is dan goed gedacht’
‘Wat voor kleur behang heb jij?’
‘Oranje’
‘Dat is een mooie kleur’
‘Dat vind ik dus ook’
‘Ik ga denk ik voor paars of blauw of appeltjes groen of misschien ook wel oranje’.
‘Daar heb je alle tijd voor’ Hij grinnikte zachtjes.
‘Kom je me helpen uitzoeken?’
‘Misschien, kan je ook al slecht kiezen?’
‘Ja, en het is dan ook wat gezelliger’
‘Nou, daar staat de laptop op een bureau en – Hij verdween even en kwam 4 seconden later terug met 2 stoelen uit de keuken – ‘Hier zijn 2 stoelen om op de zitten’
‘Dankje’ We liepen de kamer in en zetten de stoelen neer en keek op naar mijn laptop. “Wauw” dacht ik dat is wel een duur merk.
‘Mag ik binnen komen?’ vroeg David die in de deur opening verscheen met nog een stoel.
‘Gezellig’ Zei ik.
‘Schuif dan eens een beetje op Ewan’ Ewan die naast me zat schoof nog dichter tegen me aan.
‘Wacht laat maar ik kan aan de andere kant van Megan zitten’
‘Dat kan ook’ Gaf Ewan toe maar hij schoof niet terug.
‘David?’
‘Ja Megan?’
‘Ewan gaf me net een rondleiding en het viel me op dat dit huis veel lange gangen met deuren op gelijke hoogte’
‘Dat klopt, dit huis is ontworpen door mijn vader ergens aan het einde van de 19de eeuw en hij hield erg veel van symmetrische huizen of andere dingen’
‘Aha, het is wel een heel erg mooi huis’
‘Dankjewel’
‘Zet de laptop maar aan Megan’ Zei Ewan ineens.
‘Ow ja’ Ik was even vergeten dat ik de laptop aan moest zetten en zette hem aan. Het was hier heel gezellig en de laptop was lekker snel.
‘Wat wil je eigenlijk gaan kopen?’ Vroeg David
‘Behang, die kale muren zijn zo saai en misschien een bank en misschien wel een boekenrek, kleren en een tv’
‘Leef je maar uit, Emma is al klaar met haar kamer in richten en George is daar nog even om te kletsen’
‘Naar welke website moet ik dan gaan?’
‘Maakt niet zo veel uit’
‘Misschien moest ik wel naar een speciale website waar jullie een voorkeur aan gaven’
‘Nee’
‘Is goed’ ik dacht na waar ik misschien een bank of boekenrek zou kunnen vinden en dacht meteen aan IKEA, Ik typte het in en ik hoorde David langs me in de lach schieten. Ik draaide mijn hoofd naar hem.
‘Waarom schiet je nou in de lach, is er iets mis met de IKEA?’
‘Niets’
‘Nee zeg’ ik hoorde Ewan ook zacht lachen.
‘Zeg nou’ en toen dacht ik aan mijn gave, Ik pakte David zijn hand vast en keek hem aan. Ik stond ineens langs iemand die me heel bekend voor kwam op een parkeerplaats. Ik hoorde Ewan zijn stem en die van Katherine en ook die van George. Ze liepen in het donker naar de ingang die nog open was. Ze liepen naar binnen en liepen naar de ruimte waar je de gereserveerde spullen kon op halen. Katherine liep naar de toonbank en noemde haar naam en reservering nummer de man die daar achter stond kwam in actie en liep heel traag naar de deur en liep het magazijn in en kwam daar pas na een klein 20 minuten uit met een grote zware doos. Ewan zuchtte en fluisterde heel zacht ‘Dat werd tijd zeg’ en George gniffelde. De man kreeg hem maar net op de toon bank, Katherine betaalde.
‘De doos is erg zwaar’ Waarschuwde hij, maar Katherine pakte met geen enkele moeite de doos van de toonbank en George liep naar voren en noemde zijn naam en nummer. De man liep zuchtend weg en ze wachten weer maar dit keer was de man na 7 minuten terug met een wat kleinere doos terug. George betaalde en David fluisterde ‘Een nieuw wereld record’ Ewan, Katherine, George die aan kwam lopen en David grinnikte en ze verlieten de IKEA en ik dacht dit gaat nog lang duren dus ik dacht: ‘Oké dus de mensen zijn daar traag omdat wij mega snel zijn, nou en’ Maar toen waren ze thuis en ze hadden de doos open gemaakt en Katherine had een rollend bureau maar er waren 3 goede wieltjes en een veel te groot wieltje. Ik was weer terug in mijn stoel een het leek of ik daar niet zo lang weg was geweest met mijn gedachten ‘Dat is best handig’ dacht ik.
Ewan en David waren uitgelachen en toen ging ik grinniken.
David keek me raar aan en toen keek hij naar mijn hand die die van hem vast had en zei ‘ Megan, heb je nou net in mijn verleden gekeken?’
‘Ja, aan de ene kant is het wel grappig maar wel stom die mensen zijn niet zo goed als ons hoor’
‘We zullen er de volgende keer aan denken’ Zei Ewan.
‘En fouten maken is menselijk’ Ik draaide me naar het scherm en klikt op zoeken en typte ‘Boekenkast’ er kwamen er zo’n stuk of 75 en ik zag al een hele mooie waar zeker al mijn boeken in zouden passen , die ik nog moet kopen, en ik keek naar de naam en toen moest ik grinniken de kast heet Megan.
‘Je wilt zeker die kast?’ Vroeg Ewan en wees naar die ene die ik zo mooi vond.
‘Jep’ en keek naar Ewan zijn gezicht. Hij stond in een brede glimlach.
‘Bestel hem dan maar of wil je nog verder kijken?’ Vroeg David en ik draaide mijn hoofd naar het scherm.
‘Ja die wil ik’ ik klikte op ‘in winkelwagentje’
‘Wil je nog naar een bank kijken, want we hebben nog een hele mooie zwarte die mooi bij die kast past’
‘Is ook goed’
‘Behang’ Herinnerde David me.
‘Ja, Ewan welke kleur zal ik pakken?’
‘Je hebt 3 muren en je kan ook nog andere kleur kast deuren pakken’
‘He dat is een leuk idee’ ik dacht na over welke kleur ik de kast deuren zou doen en toen wist ik wat ik zou doen. De kast deuren doe ik oranje, de kleine muur bij de deur doe ik donkerblauw net zoals de rechter muur en dan de linker muur doe ik wit dan kan ik er allemaal dingen op tekenen en op en de donker blauwe muur aan de over kant met posters van mijn idolen.
‘Ik weet het al’
‘Wat dan?’ Vroegen Ewan en David in koor.
‘De kast deuren doe ik oranje, de muur met de deur doe ik donker blauw net zo als de rechter muur met posters of foto’s van mijn idolen en de linker muur doe ik wit dan kan ik er allemaal dingen op.’
‘Dat is een leuk idee’ zei David
‘Ja vond ik ook’.
Karolina stond ineens naast me met Noor ergens halverwege mijn nieuwe kamer.
‘Heb je spullen voor in je kamer gekocht?’ Vroeg Noor met een nieuwsgierige blik op het beeldscherm.
‘Ja’
‘wat heb je gekocht?’ Vroeg Karolina
‘Een boekenkast waar ik allemaal boeken in ga proppen en raad eens hoe de kast heet?’
‘Hoezo?’
‘De kast heet Megan’
‘Grappig’
‘Euhmmm… Wat komen jullie eigenlijk doen?’
‘We wouden met jou kleren voor ons uitzoeken, want deze hebben we al erg lang aan’ Karolina wees naar mijn kleren en wees naar haar nieuwe kleren.
‘Van Noor geleend’
‘En Emma hoeft die niet?’
‘Emma!!!!!!’ riep Ewan en Emma stond 2 tellen later in de deur opening.
‘Ja, wat is er Ewan?’
‘Ze willen kleren met je uit gaan zoeken’
‘Leuk, ik heb net samen met George, Jellie en Katherine mijn kamer spullen gekocht. Het is echt vet dat we hier ook mogen blijven.’ Emma liep naar David toe en wreef over zijn muts.
‘Geen probleem hoor, we houden wel van gezelligheid en met die kamers wisten we toch niets om mee te doen.’
‘Wacht even.’ Zei ik. Ik rende mijn nieuwe kamer uit links de gang op, langs de overbodige badkamers, de trap af, door de lange gang, door de glazen deuren en ik pakte 3 stoelen uit de keuken, ik rende weer terug ik vloog de trap op en rende zo mijn kamer in en er was niets bewogen.
‘Slim’ en Emma pakte een stoel voor haar en voor Karolina en ik gaf er een aan Noor en ging voor de laptop zitten.
‘Maar we gaan weer’ Zei Ewan
‘Echt?’
‘Ja, dit is iets voor jullie niet voor ons’
‘Oké, tot dadelijk dan maar’
‘laten we gaan kijken wat Katherine en Jellie aan het doen zijn.’ Zei David en ze wouden de deur uit lopen.
‘Wacht David’.
‘Ja wat is er Megan?’
‘Ligt het aan mij of hebben jullie veel geld?’
‘We hebben alles geërfd van onze familie leden, en dat is best wel wat geld.’
‘Oké, tot zo’ Nu liepen ze wel de deur uit en de gang op om naar Katherine haar kamer te gaan.
Ik draaide me naar het beeld scherm en dacht dat het is toch leuker om te shoppen in de stad dan hier achter de laptop.
‘Maar Noor?’
‘Ja wat is er?’
‘Het is toch leuker om te gaan shoppen in de stad dan hier met z’n 4e achter de laptop geplakt?’
‘Ja daar heb je wel gelijk in, willen jullie dat?’ Vroeg Noor aan Emma en Karolina.
‘Ja, dan kunnen we allemaal mee’ Zei Emma
‘Maar Megan, dan hebben we wel de kans om gepakt te worden door de spijbel politie omdat we zo jong zijn’ Zei Karolina
‘Daar heb je wel gelijk in maar dan gaan we toch na school tijd?’
‘Of laten we naar school gaan?’
‘Nee, dat moet je niet doen’ Zei Noor vlug
‘Waarom niet?’ Vroeg Emma met een vragend gezicht naar Noor
‘Denk eens na wij zijn mega wit, koud, snel, mooi, blijven voor altijd zo…
‘Nee hoor’ Onderbraak Emma haar’
‘En wat is er niet waar aan?’
‘Dat we voor altijd zo jong blijven’
‘Emma, ik zou vorige maand 46 zijn geworden en ik zie eer nog steeds uit als 15’
‘Ik was 15, maar we hadden een medicijn man gered toen we in Afrika waren en hebben een boek gekregen met een veroudering drankje recept en nog andere drankjes, die hebben we gemaakt en ik heb die getest en nu zie ik als iemand van 17, want ik ben groter en ik zie er ouder uit’
‘maar dan blijven we wel nog krijt wit, beeldmooi, mega koud en veel te slim voor onze leeftijd’
‘Laten we nou maar gaan shoppen’ Zei Karolina en ik lachte er om.