Day 1

Ik sta in de Startkamer. Ik ben er klaar voor, heb hier jarenlang voor getraind. In district 2 was ik de beste van de meisjes, zelfs beter dan de jongens. Ik kijk naar mij in de kleine spiegel die er staat. Bruin haar, met een lichte slag. Felblauwe ogen, die sadistisch kijken. En een smal gezicht met fijne gelaatstrekken. Ik glimlach en het meisje in de spiegel lacht terug. 'Lets do this shit' fluister ik zacht. Ik draai mij om, en mijn stylist staat klaar met een zwarte jas. Ik doe hem aan, en hoor dan de metalen, robotachtige vrouwenstem. 'Tributen, nog 20 seconden' . Ik loop naar de buis en ga erin staan. Zodra ik klaar sta gaat de plaat omhoog. Ik voel de wind mijn haren mee nemen en in mijn gezicht slaan. Ik moet knipperen tegen het felle licht dat ineens schijnt. 60...59....58....57... Ik kijk om mij heen. Naast mij staat het rare, twaalfjarige kind uit 7. Ik rol met mijn ogen. Aan de andere kant staat het grietje uit 12. ook een jonkie, nog maar 14. Die gaan tussen nu en 5 minuten dood, dat is gewoon te voorspelbaar. En ik wil dat doen, ik wil dat ik niet alleen de winnaar ben, maar dat ik ook minstens 13 doden op mijn naam heb staan, zodat ik ook bekend sta als de beste moordenaar. 30...29....28...27..... Ik ga klaar staan. Ik speur de cirkel af. Mijn ogen vinden eerst Jason, mijn District genoot. Daarna vinden ze Djeli en Wander, uit 1. Waar de rest staat, boeit mij eerlijk gezegd niet. 10...9....8...7 Ik zie in de laatste 10 seconden mensen richting het bos gaan staan, anderen richting de hoorn. 3....2...1... Ik sprint van mijn plaat, richting de hoorn. De 69ste hunger games zijn begonnen