O39.
Hij kwam dichterbij en keek mij serieus aan, recht in mijn ogen. Ik drukte mijn lippen op die van hem en hij schoot wat naar achteren. Hij bleef mij aanstaren, en ik hem. Langzaam kwamen er een aantal woorden uit zijn mond. ‘Wat doe je?’ Hier gaan we weer, net zoals dat het voorheen ging. ‘Je snapt best wat dat was, Bill.’ Langzaam stond ik op. Met mijn rug stond ik richting hem. Hij bleef zitten en verroerde zich niet. Ik keek hem aan. ´Wat wil je precies Bill? Als het zoals voorheen gaat, dan hoeft het van mij niet.’ Weer stond ik met mijn rug naar hem toe. Ik besloot om maar weg te lopen. Ik opende de deur. ‘Wij samen, werkt niet.’ Rustig liep ik naar beneden.
Ik stak een sigaret op en al snel zag ik Bill beneden. Hij stond naast mij. ‘Als je er zo over denkt, dan kun je denk ik beter gaan nu.’ Ik knikte en gooide een half opgerookte sigaret op de grond en liep naar boven om mijn spullen te pakken. ‘Jongens ik ben thuis!’ Ik hoorde Tom beneden. Ik besteedde er niet veel aandacht aan. Na een half uur had ik mijn spullen. Ik liep naar buiten en zette alles in mijn auto. Al snel stond ik in de woonkamer bij Tom. ‘Tom, ik wil even afscheid nemen. Ik ga naar huis toe. Waarschijnlijk zie ik je niet meer.’ Hij keek mij verbaasd aan en ik hoorde Bill binnen lopen. ‘Waarom ga je weg?’ Hij had waarschijnlijk nog geen uitleg gehad van zijn broertje. ‘Nou, dat zal ik je vertellen..’ Bill kwam steeds sneller aan lopen. ‘Ik heb heimwee. Daarom ga ik weg.’ Tom knikte even. Ik gaf hem even een knuffel en liep toen naar zijn broertje. ‘Leuk je gekend te hebben, maar je ziet mij niet meer terug.’
Ik stak een sigaret op en al snel zag ik Bill beneden. Hij stond naast mij. ‘Als je er zo over denkt, dan kun je denk ik beter gaan nu.’ Ik knikte en gooide een half opgerookte sigaret op de grond en liep naar boven om mijn spullen te pakken. ‘Jongens ik ben thuis!’ Ik hoorde Tom beneden. Ik besteedde er niet veel aandacht aan. Na een half uur had ik mijn spullen. Ik liep naar buiten en zette alles in mijn auto. Al snel stond ik in de woonkamer bij Tom. ‘Tom, ik wil even afscheid nemen. Ik ga naar huis toe. Waarschijnlijk zie ik je niet meer.’ Hij keek mij verbaasd aan en ik hoorde Bill binnen lopen. ‘Waarom ga je weg?’ Hij had waarschijnlijk nog geen uitleg gehad van zijn broertje. ‘Nou, dat zal ik je vertellen..’ Bill kwam steeds sneller aan lopen. ‘Ik heb heimwee. Daarom ga ik weg.’ Tom knikte even. Ik gaf hem even een knuffel en liep toen naar zijn broertje. ‘Leuk je gekend te hebben, maar je ziet mij niet meer terug.’
Er zijn nog geen reacties.