Back to school.

ik zet mijn fiets in de fietsen stalling en loop naar Carlijn die er gelukkig al is.
ik geef haar en dikke knuffel.
''Carlijntjee'' zeg ik vrolijk en laat haar weer los.
Carlijn kijkt me vrolijk aan.
''fijn weekend gehad''? vraagt ze en glimlacht.
''jah duhu'' antwoord ik en grinnik.
in de verte zie ik britt aankomen.
''Brittje''! roep ik en geef haar ook en knuffel als ze bij ons staat.
britt grinikte even.
''ik heb gehoort dat je op de voorpagina van de Teen Vogue komt echt cool'' zegt Britt.
Ik kijk naar Carlijn ''heb jje mond weer eens voorbij gepraat''?
Carlijn woord en beetje rood.
''eh....ja maar...het k..k..kwam er zomaar uit''
stoterd ze en frunnikt aan der tas.
ik grinnik even ''het geeft niet hoor''
dan kijk ik weer naar Britt.
''waar is Tiara''?
''ziek '' antwoord Britt en grinnikt even.
''jaja zeker weer en bad hair day of der nagel gebroken'' zeg ik Britt schiet in de lach en komt niet meer bij en dan schiet ik ook in de Lach
Tiara is zon kind dat om de kleinste dingen thuis mag blijven ze is hartstikke verwend maar der pa is dan ook en acteur en der ma en bekende zangeres. maar ze is wel heel aardig en niet arrogant maar soms wel en drama Queen.
Carlijn begrijpt onze lol niet en kijkt ons raar aan.
''mag ik ook mee genieten''? vraagt Carlijn.
'' dat snap je toch niet je had er bij moete zijn'' zegt Britt grinnikend.
''et was rampzalig'' zeg ik en denk dan weer ana die keer bij Tiara thuis toen der haar en soort ontploft was het zat recht overeind die keer zat Carlijn ziek thuis.
''welke dag was het''? vraagt Carlijn en ze raakt en beetje geiriteert door ons.
''die dag was jij ziek'' zeg ik grinnikend.
''oh daarom waren jullie zo laat op bezoek geweest. jullie wilden iets met elkaar doen'' de laatste zin sprak Carlijn met wat jaloezie in haar stem uit.
ik merkte het en legde ne hand op haar schouder.
''kop op Carlijn niet kwaad worden ik vertel het je nog wel okej''ik glimlach naar carlijn de hoop dat ze weer gewoon doet.
''je doet maar'' zij ze en toen barste we alledrie in lachen uit. 'je doet maar' was voor ons en standaard maar hilarisch
zinnetje.