Ten | Afire love
Snel trek ik mijn Nike Roshe Runs aan en greep ik mijn handtas van de stoel. “Klaar om te gaan?” vroeg Jasper terwijl hij tegen de deur aan leunde. Overtuigend knik ik ‘ja’. Het was tijd om te gaan ontbijten. Na een beroerde nacht te hebben gehad verwachtte Jasper dat ik samen met hem fris en fruitig aan de ontbijt tafel zou zitten. Met half open ogen volg ik Jasper door de eindeloze gangen van het hotel opzoek naar de lift. Ik pakte mijn telefoon uit mijn tas om te kijken of ik nog gemiste berichten had. Mijn achtergrond deed me glimlachen. Een foto van Jasper tijdens onze laatste vakantie naar Venetië. De vakanties waren voor mij super belangrijk. Het waren momenten dat we écht samen waren. Zonder familie of vrienden, alleen ons twee. Ik kon dan ook echt niet wachten op de vakantie die we hadden staan nadat hij klaar zou zijn in Brazilië. Het zou een doorreis worden door Spanje, we hielden ontzettend veel van de cultuur daar. Ik volg Jasper de lift in en zie hoe hij op het knopje van de begane grond drukt. Meteen gaat hij tegen de wand aanleunen en trekt hij me tegen zich aan. Ik laat mijn hoofd in zijn hals rusten en sluit mijn ogen. Ik zou zo weer in slaap kunnen vallen, het maakte niks uit of ik zou staan. “Gaat het?” vroeg Jasper lachend. Tevreden knik ik en geef ik een kus op zijn kaak. Een diepe zucht volgt. Hij pakte mijn hand en trok me zachtjes mee de lift uit. “Wakker blijven lief,” Waggelend kwam ik naast hem lopen. “Ik doe mijn best,” zeg ik half lachend. Een kusje op mijn kruin is zijn antwoord. Hij opent de deur van de ontbijtzaal en loopt naar een tafel voor twee. “Hoef je niet bij de rest te zitten?” vraag ik hem terwijl ik op de stoel ga zitten die hij voor me naar achteren hield. Hij schudde zijn hoofd. “Zolang ik kan eten met jou is dat niet noodzakelijk. Verse jus?” Enthousiast loopt hij naar het buffet zonder dat ik een antwoord heb kunnen geven op zijn vraag. Even schoof ik mijn stoel goed aan en zag dat Jasper ook alweer terug kwam met twee glazen vers geperste jus. “Heerlijk, dank je lief,” Zonder antwoord te geven loopt hij weer terug naar het buffet. Alvast neem ik een klein slokje van mijn jus en geniet ik van het uitzicht. Vandaag zou een heerlijke dag worden, qua weer. Jasper moest vandaag gewoon trainen dus er was niet een moment dat we samen van de dag konden genieten. Opnieuw zie ik Jasper terug lopen naar de tafel, dit keer met twee schaaltjes. “Uw ontbijt, mevrouw.” zegt hij op een bekakte manier en geeft me een kus op mijn mond. “Mijn dank is groot,” Ik kijk hem glimlachend aan en zie hoe hij tegenover me komt zitten. Een ontbijt van magere kwark met een klein beetje muesli en verschillende soorten fruit; mango, bosbessen en aardbeien. Heerlijk.
Ik laat mezelf vallen in de stoelen van de tribune langs het veld, echt lekker zat het niet. Mijn voeten zet ik neer op de stoel die voor me staat, om zo op die manier toch nog een beetje comfortabel te zitten. Uit mijn tas haalde ik mijn notitieboekje en een pen. Boven aan de pagina zette ik zo netjes mogelijk te datum van vandaag; May 13, 2014. Ja, in het Engels. Datums vond ik nou eenmaal mooier klinken in het Engels. Ik keek bedenkelijk naar het veld waar ik de jongens druk heel en weer zag rennen. Ik keek toe hoe Jasper zichzelf een paar keer gemakkelijk kon opdrukken, om vervolgens op een snel tempo aan de andere kant van het veld te rennen. Ik deed het hem niet na. Mij kon je al opvegen als ik de vier trappen op moest lopen om naar ons appartement te gaan. Opnieuw keek ik naar de pagina waar enkel de datum opstond.
‘Lieve Jasper,’ ……
Reageer (2)
Wauwie ^^
1 decennium geledennu ben ik nieuwsgierig wat in de brief staat
Lucky me,, er is nog een hoofdstuk
Mooi geschreven! (:
1 decennium geleden