001
Eerste stukje ! Ik weet dat het een beetje saai is, maar het leek me niet echt slim om meteen met dikke actie te beginnen. De lyrics in het begin is trouwens van Paranoia - Green Day. Ik hoop dat je het leuk vind...
Groetjes,
Groetjes,
'I had visions, I was in them
I was looking into the mirror
To see a little bit clearer
The rottenness and evil in me
Fingertips have memories
And I can't forget the curves of your body
And when I feel a bit naughty
I run it up the flag...'
Ik opende geschrokken mijn ogen en keek verontwaardigd naar Lucas, die mijn oortjes uit mijn oren had getrokken. 'Ik roep je al de hele tijd sukkel. Je moet beneden komen voor het eten,' zei hij grijnzend, terwijl hij plagend mijn laptop dichtklapte. 'Je had ook wel even op mijn schouder mogen tikken,' mompelde ik chagrijnig, maar Lucas negeerde me en verdween uit mijn kamer. Ik wreef even in mijn ogen en stond met moeite op. Ik had totaal geen honger, aangezien ik net in de stad een enorme hoeveelheid chocolade naar binnen had gewerkt met Laura en Joyce, maar verzette mezelf toch om naar beneden te gaan.
Het enorme bord vol spaghetti met zalm had ik normaal zonder problemen tot de laatste spaghettisliert opgegeten, maar nu kon ik geen hap door mijn keel krijgen. Net toen ik bijna mijn plan om de spaghetti ongezien weg te gooien had uitgewerkt begon mijn vader tegen me te praten.
'Dus Hannah. Je laatste dagen in Sudbury!' Ik knikte een beetje te blij en nam een hap zalm. We hadden het hier al heel vaak over gehad en we hadden alles tot in de laatste puntjes geregeld. 'Half twee in de auto naar het vliegveld, spullen uitpakken en ruim van tevoren klaarstaan. Om kwart over twee in het vliegtuig stappen, bagage op de lopende band neerleggen en gaan zitten. De komende 24 uur rustig blijven zitten. Turbulentie kan voorkomen. Tante Maya staat klaar op het vliegveld om me te ontvangen,' dreunde ik op. Mijn ouders lachten en Lucas keek verveeld de andere kant op en mompelde iets wat leek op: 'Volgens mij ken ik het inmiddels ook uit mijn hoofd.' Ik glimlachte flauwtjes en nam met tegenzin nog een hap van mijn zalm. 'Wat heb je vandaag gedaan?' vroeg mijn moeder. 'Oh, niks bijzonders,' zei ik automatisch. Mijn moeder haalde haar schouders op en ging verder met het sorteren van haar salade.
De rest van het gesprek aan tafel ging over Lucas' vriendinnetje, waar hij net pas over had verteld. In het begin was het nog wel leuk om te horen hoe hij haar had ontmoet, maar na een poosje begon het te vervelen en begon ik me te irriteren aan zijn dromerige blik. Mijn ouders vonden het in tegendeel geweldig en vroegen meteen aan Lucas om haar morgen uit te nodigen om te komen eten. Mijn vader maakte plannen om een driegangenmenu klaar te maken en mijn moeder had een goed excuus gevonden om leuke kaarsenhoudertjes te kopen. Ik staarde naar de tuin terwijl ik met tegenzin de spaghetti doorslikte. Toen mijn ouders uitgegeten waren en ik mijn eten op Lucas' (die eet als een paard) bord had kunnen schuiven rende ik de trap op en gooide de deur van mijn kamer met een klap dicht. Ik plofte neer op mijn bed en startte mijn laptop op. Ik keek eerst Water for elephants en daarna The English patient. Ik huilde om beide films en keek drie afleveringen Pretty Little Liars zodat ik me wat beter zou voelen. Toen ik naar de badkamer liep om mijn tanden te poetsen sliep iedereen al.
I was looking into the mirror
To see a little bit clearer
The rottenness and evil in me
Fingertips have memories
And I can't forget the curves of your body
And when I feel a bit naughty
I run it up the flag...'
Ik opende geschrokken mijn ogen en keek verontwaardigd naar Lucas, die mijn oortjes uit mijn oren had getrokken. 'Ik roep je al de hele tijd sukkel. Je moet beneden komen voor het eten,' zei hij grijnzend, terwijl hij plagend mijn laptop dichtklapte. 'Je had ook wel even op mijn schouder mogen tikken,' mompelde ik chagrijnig, maar Lucas negeerde me en verdween uit mijn kamer. Ik wreef even in mijn ogen en stond met moeite op. Ik had totaal geen honger, aangezien ik net in de stad een enorme hoeveelheid chocolade naar binnen had gewerkt met Laura en Joyce, maar verzette mezelf toch om naar beneden te gaan.
Het enorme bord vol spaghetti met zalm had ik normaal zonder problemen tot de laatste spaghettisliert opgegeten, maar nu kon ik geen hap door mijn keel krijgen. Net toen ik bijna mijn plan om de spaghetti ongezien weg te gooien had uitgewerkt begon mijn vader tegen me te praten.
'Dus Hannah. Je laatste dagen in Sudbury!' Ik knikte een beetje te blij en nam een hap zalm. We hadden het hier al heel vaak over gehad en we hadden alles tot in de laatste puntjes geregeld. 'Half twee in de auto naar het vliegveld, spullen uitpakken en ruim van tevoren klaarstaan. Om kwart over twee in het vliegtuig stappen, bagage op de lopende band neerleggen en gaan zitten. De komende 24 uur rustig blijven zitten. Turbulentie kan voorkomen. Tante Maya staat klaar op het vliegveld om me te ontvangen,' dreunde ik op. Mijn ouders lachten en Lucas keek verveeld de andere kant op en mompelde iets wat leek op: 'Volgens mij ken ik het inmiddels ook uit mijn hoofd.' Ik glimlachte flauwtjes en nam met tegenzin nog een hap van mijn zalm. 'Wat heb je vandaag gedaan?' vroeg mijn moeder. 'Oh, niks bijzonders,' zei ik automatisch. Mijn moeder haalde haar schouders op en ging verder met het sorteren van haar salade.
De rest van het gesprek aan tafel ging over Lucas' vriendinnetje, waar hij net pas over had verteld. In het begin was het nog wel leuk om te horen hoe hij haar had ontmoet, maar na een poosje begon het te vervelen en begon ik me te irriteren aan zijn dromerige blik. Mijn ouders vonden het in tegendeel geweldig en vroegen meteen aan Lucas om haar morgen uit te nodigen om te komen eten. Mijn vader maakte plannen om een driegangenmenu klaar te maken en mijn moeder had een goed excuus gevonden om leuke kaarsenhoudertjes te kopen. Ik staarde naar de tuin terwijl ik met tegenzin de spaghetti doorslikte. Toen mijn ouders uitgegeten waren en ik mijn eten op Lucas' (die eet als een paard) bord had kunnen schuiven rende ik de trap op en gooide de deur van mijn kamer met een klap dicht. Ik plofte neer op mijn bed en startte mijn laptop op. Ik keek eerst Water for elephants en daarna The English patient. Ik huilde om beide films en keek drie afleveringen Pretty Little Liars zodat ik me wat beter zou voelen. Toen ik naar de badkamer liep om mijn tanden te poetsen sliep iedereen al.
Reageer (3)
Idd, fijne manier van schrijven!
1 decennium geledenAbo erbij!
xxx
Je hebt echt een fijne manier van schrijven (:
1 decennium geledenLucas het paard
1 decennium geleden