Kaih Aiko Mercer II Teleportation
Kaih Aiko Mercer - Teleportation
"That's why I called you 'Kaih'. Always looking out for the ones you love, just like a king."
(...)
Uitleg naam:
• Kai: kleine koning, Perzisch
• Aiko: liefdeskind, Japans
Uitspraak:
• Kaih: "Kye" De H wordt niet uitgesproken.
• Aiko: "Eye koh"
Bijnamen:
• Kaykay: door zijn vroegere jongere zusje
• Kaigo: door zijn vroegere vrienden
• Jigar: Perzisch voor liefje – door zijn moeder
Leeftijd: 22, geboren op 14 februari – Valentijnsdag.
Nationaliteit: Half Iranees en Amerikaans – Moeder van Iraanse origine en Amerikaanse vader.
Uiterlijk: Kaih's uiterlijk wordt dikwijls als crimineel, rebels of stoer beschreven. Echter is het enkel maar een façade waarin een hele andere Kaih verbogen schuild. Kaih heeft kort zwart haar daar waar hij vroeger zwarte weelderige krullen had. Echter toen hij zestien werd heeft hij deze in een vlaag van moeheid afgeknipt tot grote spijt van zijn moeder. Ze zijn nooit meer terug gekomen – iets waar Kaih tot op de dag van vandaag nog steeds dankbaar voor is. Zijn borstelige wenkbrauwen en baardje bezitten dezelfde zwarte kleur. Het baardje is iets waar Kaih trots op is en hem ook het gevoel geeft dat het hem meer mannelijk maakt. Hij is namelijk van mening dat hij zonder het stoppelbaardje maar een babyface heeft – wat ergens ook wel waar is. Kaih's ogen neigen meer naar de blauwige-grijzige kleur die ook zijn vader bezit. Zijn ogen stralen een zekere frisheid en vastzekerheid uit maar hebben ook de gave om mensen te kalmeren. Ze zijn één van de enige elementen die mensen ook als eerste opvallen als ze met Kaih praten. Zijn ogen zijn de verraders van zijn emoties. Kaih is met zijn lengte van 183 centimeter een geduchte tegenstander. Hij bezit de nodige spieren al wil dit niet zeggen dat hij één en al brok spieren is. Op het eerste zicht zou je immers zeggen dat hij eerder slungelig mager is gebouwd maar als je eenmaal kijkt wat er onder zijn kleding zit dan zal je zijn spieren opmerken. Zijn kleding neigt meer naar de aansluitende donkere broeken gepaardgaande met zijn befaamde paar combat boots. Zijn bovenkleding bestaat voornamelijk uit hemdjes of t-shirts met soms een vest erover. Tot slot heeft Kaih een neuspiercing in zijn linkerneusvleugel en twee knopjes in zijn rechteroor.
Innerlijk: Kaih’s moeder zou de jongeman beschrijven als een persoon met het hart op de juiste plaats.. toch voor bepaalde personen. Kaih is namelijk een extreem bezorgd figuur ten op zichten van de mensen die hij lief heeft. Vaak rollen ze dan ook hun ogen als Kaih weer van een mug een olifant maakt- hij zou immers met wijze van spreken een hele nacht aan je bedzijde waken als je een verkoudheidje hebt opgelopen. Kaih is namelijk altijd al een zorgzaam persoon geweest – ongeacht het ging over zijn zusje, familieleden, vrienden of onbekenden. Zelfs al kent deze jongeman je nauwelijks kan je er toch steeds op rekenen dat hij je ten alle tijden zal beschermen. Dit geldt gek genoeg ook voor personen die hij het liefst in de hel zou zien branden. Zijn verantwoordelijkheidsgevoel – die enkel met de jaren sterker wordt – drijft hem immers zo ver dat hij dan zelfs zijn leven in de strijd zou gooien. Echter wil dit niet zeggen dat de Iranese jongeman je daarna weer met open armen zal ontvangen. In tegendeel zelfs – als je eenmaal bij Kaih wordt gecategoriseerd als een duivels persoon kan je erop rekenen dat je deze titel je hele leven zal dragen. Hij is allesbehalve vergevingsgezind en zal niet snel denken om weer vriendjes te worden met de duivel – tenzij je hem aantoont dat je echt wel de moeite doet om te veranderen. Dan alléén zal hij er nog eens over nadenken maar dit brengt geen garanties met zich mee. Tegen deze personen doet Kaih erg afstandelijk, kil en harteloos. Zijn vertrouwde glimlach wordt dan al snel ingeruild voor een stevige reeks botte opmerkingen of het gebruik van de silent treatment – iets dat Kaih maar al te graag gebruikt gezien hij weet dat negeren soms in bepaalde gevallen nog harder aankomt. Zijn gezicht straalt dan niet meer de gewoonlijke warmte uit maar is zo koud en killoos als een ijsberg. De mensen waarvan hij van mening is dat ze zijn aandacht en energie niet waardig zijn krijgen dan ook de andere Kaih niet te zien. Deze is een vrolijke kinderlijke jongeman die graag grapjes uithaalt en soms heel kinderachtig uit de hoek kan komen. Hij is een geweldige luisteraar en zwijgt als een graf als het gaat over geheimen. Zijn vrienden kunnen op hem bouwen en er zeker van zijn dat hij ze nooit zal verraden. Advies geven doet Kaih echter nooit. Hij wil zich niet verantwoordelijk voelen op eventuele slechte eindes.
Overigens heeft Kaih een hekel aan personen die zich met hem bemoeien, hem pushen om dingen op een bepaalde manier te doen of doen alsof ze hem en zijn levensverhaal kennen. Hij weet nog steeds beter dan een ander wat hij heeft doorgemaakt of hoe hij als persoon is. Hij haat het als mensen hem analyseren of aansporen om dingen over zichzelf te zeggen. Hij wil het op zijn eigen manier doen, al kost het hem bloed, zweet en tranen. Kaih zal enkel hulp accepteren als hij het zélf wil. De koppigaard wil namelijk niet afhankelijk zijn van bepaalde personen. Dit is ook de reden dat hij zich niet te hard aan bepaalde personen wil vastklampen – hij moet alleen zijn mannetje kunnen staan.
Kaih is bovendien altijd al een persoon geweest die hard voor zichzelf was. Perfectionisme vloeit dan ook door zijn aderen – net zoals het bij zijn vader deed. Nu hij het gevoel heeft dat hij Camelia heeft gefaald is dit enkel nog maar meer versterkt. Kaih is van mening dat hij het verdiend en straft zichzelf als het ware dus op een mentale manier. Hij ziet enkel zijn mislukkingen en vergeet vaak de goede dingen die hij heeft verricht. Zijn zelfbeeld is dus niet optimaal. Dit is ook de reden waarom de Iranese jongeman complimenten altijd zal wegwuiven en vaak de schuld op zichzelf zal nemen. ’s Nachts heeft Kaih hierdoor geen goede nachtrust omdat hij vaak urenlang ligt te piekeren. Het schuldgevoel vreet hem als het ware op. Camelia’s dood is zijn fout.
Vervolgens is Kaih een erg ongeduldig iemand en jaagt de meeste mensen om zich vaak op. Hij heeft een hekel aan stilzitten en wil vaak meteen actie ondernemen – tot groot ongenoegen van mensen die het niet zien zitten. Kaih moet altijd wel wat om handen hebben. Op het gebied van emoties is Kaigo een persoon die zijn gevoelens opkropt tot op een bepaald moment waarbij hij ze niet meer kan inhouden. Hij laat dan zijn frustraties de vrije loop op ongeacht wie er rondloopt – het kan even goed zijn dat hij dan zijn frustraties uitwerkt op een onschuldig iemand. Eenmaal Kaih explodeert is er geen houden meer aan en verblinden zijn emoties zijn waarnemingsvermogen en helderheid.
Tot slot zou je denken dat Kaih zijn master degree in het vak liegen heeft gehaald. Liegen en bedriegen is iets dat hij werkelijk goed kan. Het is zelfs niet eens dat hij verstrikt geraakt in zijn leugens. Hij weet precies welke leugen hij tegen wie heeft gezegd en zal dus ook nooit door de mand vallen. Vaak liegt Kaih over zijn leven of geschiedenis – meestal omdat hij geen zin heeft in het medelijden van andere personen of omdat hij vindt dat ze geen zaken daarmee hebben. Dikwijls opteert hij ook voor een leugentje om bestwil. Maar wie bepaalt nou echt wanneer een leugen voor bestwil is?
Concluderend is Kaih een vriend waarop men kan bouwen. Hij zal er steeds voor je zijn behalve als je hem een mes in de rug steekt. Dan kan hij je laten vallen als een blok en wordt je als het ware op zijn black list geplaatst. Hij vergeet niet snel slechte dingen en heeft er een hekel aan als je hem betuttelt of zich met zijn leven bemoeit. Van een leugentje op z'n tijd is deze jongeman ook niet vies.
Likes: De natuur, alleen zijn, onweer, avontuur, stilte, leiding nemen, delen, donkere kleuren.
Dislikes: Opdringerige mensen, aanrakingen, betweters, groenten en fruit, luidruchtige mensen.
Kracht: Kaih heeft de gave teleportatie meegekregen. Niet alleen kan hij zichzelf naar een andere plek sturen maar kan hij dat ook met objecten of mensen. Deze laatste kan hij met zich meenemen door fysiek contact (zoals bv. iemand bij de hand nemen.) met de persoon in kwestie te maken. Naarmate hij de kracht echter onder de knie heeft, kan hij ook met de tijd spelen. Echter zal dit - hoewel hij dan geavanceerd is - veel tijd, moeite en energie kosten en heeft dit dikwijls fysieke gevolgen. In de RPG zal het allemaal heel onschuldig beginnen en zal hij zich vaak in zijn slaap naar een andere plek niet ver verwijderd van zijn slaapplaats teleporteren. Doorheen de RPG wordt zijn kracht sterker en zal hij dus ook objecten of mensen kunnen verplaatsen. Uiteindelijk zal hij ook met de tijd kunnen spelen.
Getrouwd met: Levy Branchard
Geschiedenis: Op 14 februari, op een zonnige middag tussen de tortelduifjes die op allerlei manieren nog eens hun liefde wilden bezegelen, werd een klein jongetje genaamd Kaih in Massachusetts, Amerika geboren. Zijn ouders Leilah Ahmadi en Zachary Mercer doopten hem volledig tot ‘Kaih Aiko Mercer’. Zijn tweede naam heeft de jongeman te danken aan het feit dat hij op de dag van de liefde het licht zag en hierdoor ook als het ultieme liefdesproduct werd aanschouwd. Zijn eerste naam daarentegen werd eigenhandig door zijn moeder bepaald die hem vanaf het moment dat ze hem in haar armen drukte haar eerstgeborene zoon ‘kleine koning’ noemde. Dit vertaalde ze dan in het Perzisch en gaf het nog een eigen touch door er een H achter te plakken. Kaih’s moeder groeide op in Teheran, de hoofdstad van Iran waar ze één van de weinige gelukkige vrouwen was die aan de universiteit mocht studeren. Ze werd wetenschapper en was zo goed in haar werk dat ze een plaatsje bij het belangrijke groepje wetenschappers in Massachusetts kreeg aangeboden. In Massachusetts kreeg ze niet alleen de job van haar leven maar ontmoette ze ook haar levenspartner Zachary, de vader van Kaih. Het was liefde op het eerste gezicht tussen de twee waarvan Kaih maar al te graag het bewijs van was.
Kaih had een hele aangename zorgeloze jeugd en werd overstelpt met liefde. Hij was zowel het oogappeltje van zijn moeder als van vader hoewel het duidelijk was dat Kaih meer een moederskindje was. Het gegeven dat hij echter één van de uitverkorene was die de wereld zou moeten redden werd nooit voor hem geheim gehouden. Leilah hield immers nooit iets achter voor hem – vooral omdat Kaih’s kennende hij toch er op de één of andere manier achter zou komen – en lichtte haar zoon ongeacht zijn leeftijd zoveel mogelijk in over de stand van zaken. Hierdoor weet Kaih bijna alles over het hele experiment en hun doel.
Zijn hele leven werd Kaih klaargestoomd voor deze taak – meegerekend de gezonde maaltijden waar hij toch zo’n hekel aan had. Groenten en vitaminen waren dan ook nooit zijn ding. Hij hield meer van het snoepgoed en andere ongezonde dingen zoals een vette hamburger maar tot zijn grote spijt kreeg hij dit bijna nooit. Af en toe bij speciale gelegenheden mocht hij eens zondigen.
Hoewel zijn ouders het tot één kind wilde houden – die ze met veel spijt maar toch met volle overgave hadden opgegeven als uitverkorene – bleek er zeven jaar later echter een ongelukje te zijn gebeurd. Dit kleine ongelukje droeg de naam Camelia, vernoemd achter een prachtige bloem en werd het kleine zusje van Kaih. Het leven van Kaih voelde nog meer compleet aan toen hij zijn kleine zusje voor de eerste keer al huilend in zijn armpjes kreeg gedrukt. Het kleine zachtroze baby’tje staarde hem met grote nieuwsgierige ogen aan terwijl ze abrupt stopte met huilen. Vanaf dat moment zwoer de zevenjarige Kaih dat hij dit kleine meisje niets kwaads zou laten overkomen. My sister my responsibilty.
Naarmate Kaih ouder werd hij bewust van de kennis dat hij haar op een dag zou moeten achterlaten. Deze wispelturige gedachte verbande hij zo ver mogelijk naar het achterste van zijn gedachten. Hij leefde in de ontkenning. De band tussen Camelia en Kaih was onbeschrijfelijk hecht te noemen. Op elfjarige leeftijd merkte Camelia echter op dat er iets verschillends in hun manier van opvoeding was. In tegenstelling tot haar broer werd zij immers nooit verplicht om al haar groentjes op te eten, om immens veel te sporten of werd zij niet op de rooster gelegd als ze een slecht punt behaalde. Haar nieuwsgierigheid probeerde ze de kop in te drukken tot de leeftijd dat ze twaalf was en dit vroeg tijdens het avondmaal – Kaih was toen negentien jaar oud. In eerste instantie reageerde Kaih’s zusje geschokt en angstig op het nieuws. You can’t blame her, right? Ze had net ontdekt dat ze binnen enkele jaren aan een vriesdood zou overlijden. Het brak Kaih’s hart om te zien hoe ze elke nacht al badend in het zweer wakker werd van een nieuwe nachtmerrie die weer een nieuwe vreselijke dood voor haar in petto had gehad. Vanaf dat moment werd Kaih overspoeld met schuldgevoelens en besloot hij dat hij zijn plaats aan Camelia zou afstaan. In het geheim trainde hij zijn zusje zo goed mogelijk en zorgde hij ervoor dat ze hetzelfde patroon volgde dat haar tot een geschikte kandidaat zou maken. Hij wist immers goed genoeg dat zijn ouders en de andere wetenschappers het voorstel meteen zouden weigeren met de reden dat ze onvoorbereid was. Een jaar later was het zo ver en legde hij het voor aan de anderen. Dit voorstel werd niet met open armen onthaald en werd de ogenblik zelf geweigerd. Niemand wilde er iets van weten – zelfs Leilah niet die vond dat hij zich niet zo moest laten leiden door gevoelens. De twee jaren daarop spendeerde Kaih zijn tijd aan het bedenken van een plan en het overhalen van zijn moeder. Dat plan viel in duigen toen Raphael, één van zijn goede vrienden hem verraadde. Kaih kwam dit nog te weten voordat hij in de cabine werd gestoken.
De nachtmerries verdwenen en Camelia leek in die tijd vrede te hebben genomen met haar bestemming – gebrainwashed door de andere wetenschappers en zijn moeder. Kaih heeft echter gestreden tot het laatste moment dat ze hem in de cabine staken en bevroren. Hij heeft er nooit vrede mee genomen dat hij Camelia heeft achtergelaten en blijft nog steeds verzwolgen met schuldgevoelens. Zijn haat jegens Raphael is alleen maar gegroeid en hij ziet het nooit meer goed komen tussen hen.
Extra: Kaih is drietalig opgevoed. Hierdoor kan hij vloeiend Perzisch , de iets kleinere taal Asami en Engels spreken.
Kaih heeft bovendien een hekel aan bloed en naalden. Het zou dan ook niemand verbazen als hij van zijn stokje valt bij het zien van een gapende wonde. De piercings die hij heeft laten zetten, eisten heel veel doorzettingsvermogen van hem op. Dit is ook de reden waarom hij geen tatoos wilt. Hij heeft geen zin om nogmaals iemand met een naald door zijn lichaam te laten boren. Tot slot heeft Kaih een hekel aan aanrakingen. Slechts een handjevol mensen mogen hem aanraken. Dit is ook waarom hij nooit iemand drie kussen voor een verjaardag zal geven of een hand zal uitsteken ter begroeting.
Er zijn nog geen reacties.