03 - Voetballers en witte wijn

Hoe ze het voor elkaar hadden gekregen wisten ze niet, maar ze waren er op tijd, precies om zes uur stapten ze voor het afgehuurde restaurant uit de taxi en Romée betaalde de meneer, die snel weer weg reed. Zenuwen gierden door de meiden hun lichaam en ze streken hun jurkjes recht. Milou voelde zich overduidelijk er beter in thuis dan Romée, wie een beetje aan de rok van haar jurk friemelde. Beide ademden ze diep in en uit en toen ze elkaar aankeken sprongen ze even enthousiast. Er klonk al wat muziek van binnen in het restaurant, waaraan een zaal lag. Het zag eruit als zo'n locatie waar ook trouwerijen worden gehouden, maar je hoorde de twee meiden niet klagen.
"Oké, hoe zie ik er eruit? Geen rare vege of vlekken, ergens?" vroeg Milou zenuwachtig aan haar vriendin terwijl ze een rondje draaide en Romée schudde haar hoofd.
"Je ziet er perfect uit, en ik?" vroeg Romée toen en opende haar armen een beetje en beet zachtjes op haar lip.
"Je hebt een vlek op je gezicht, oh nee, dat is je gezicht." zei Milou met een grijns en ontving een mep van Romée. De twee meiden hadden echt stomme humor. Ze lachten beide even en keken toen weer naar het restaurant.
"Zullen we dan maar?" stelde Milou voor en keek naar haar beste vriendin. Als ze daar naar binnen zouden stappen zou het hun leven echt veranderen, voor altijd. Een ervaring die niemand anders in hun leven zou krijgen en ze moesten een goede indruk geven, want een goede indruk is altijd het halve werk. Ze zouden mensen ontmoeten, wie meiden van hun leeftijd, twintig en eenentwintig, nooit zouden ontmoeten op zo'n manier. Ze probeerde even rustig te doen en niet te staan trillen op hun benen, waarna ze toch maar richting de ingang liepen. Romée duwde de deur open en ze lachte even aangezien hij best zwaar was. Er stond een man bij de deur naar de zaal met een namen lijst, of daar gingen ze van uit dat het een namenlijst was.
"Namen?" vroeg de man in pak.
"Romée Meijer."
"Milou Vermeer."
"Loopt u maar door." zei de man toen op dezelfde toon en de twee meiden liepen snel naar binnen toe, terwijl ze zachtjes giechelden. Al snel keken ze rond en ze zagen veel bekende gezichten van de voetballers, van wie ze de namen alweer waren vergeten, maar het grotendeel van de mensen kenden ze helemaal niet, maar waarschijnlijk waren dat geen spelers. Er waren meer mensen dan dat ze hadden verwacht, maar ze hadden eigenlijk geen idee wat ze ervan moesten verwachten. Samen liepen ze snel naar een sta tafel en keken de zaal door. Er stond een klein podium en overal stonden sta tafels met mensen eraan, ook was er een groot buffet met allerlei hapjes en ook een bar, met absurd veel keuze aan drank. Terwijl ze rondkeken had Louis van Gaal hen ook gezien en liep hij enthousiast naar hen toe. Romée pakte Milou haar hand even kort vast en kneep erin waarna ze hem snel los liet aangezien van Gaal voor hen stond.
"Hallo meiden, Louis van Gaal." Stelde hij zichzelf voor alsof ze niet wisten wie hij was. Nou ja, verder dan de coach kwamen ze ook niet maar dat deed er niet toe. Hij stak zijn hand uit naar Milou die het dichtste bij stond, wie zichzelf braaf voorstelde.
"Milou." Zei ze en schudde zijn hand.
"Romée." Zei Romée toen hij zijn hand naar haar stak en schudde zijn hand beleefd.
"Ik kan nu al zien dat jullie een leuk duo zijn, vinden mijn jongens vast ook." Zei van Gaal enthousiast en Romée grinnikte even en Milou mepte haar onder de tafel zodat van Gaal het niet zag.
"Kan ik jullie een wijntje aanbieden dan stel ik jullie daarna voor aan wat mensen hier." Zei van Gaal en de twee meiden keken elkaar aan en knikten toen.
"Doe maar een wit wijntje." Zei Milou en ging met haar hand door haar blonde lokken en legde haar handen daarna op de statafel.
"Mij ook." Zei Romée met een glimlach en van Gaal knikte en liep toen richting de bar. De twee meiden keken elkaar aan en probeerde niet te springen uit enthousiasme.
"Goede eerste indruk Lou! High five!" Zei Romée vrolijk tegen baar beste vriendin en ze gaven elkaar met een brede glimlach een highfive. De twee meiden lachten nog wat toen Louis van Gaal weer terug kwam met twee glaasjes wijn en een paar andere mensen terug. Duidelijk een paar staff mensen en twee spelers.
"Kijk eens aan." Zei van Gaal en gaf de meiden hun wijntje en draaide zich toen een halve slag om de mannen een voor een voor te stellen
"Danny Blind, mijn zoon speelt ook bij het elftal maar kon er vanavond niet bij zijn helaas en Louis is niks zonder mij." Zei een van de mannen op een gegeven moment toen er een pauze was in het voorstellen en schudde de meiden de hand en zij stelden zich toen ook voor. De man kreeg een waarschuwende blik van Louis van Gaal en grijnsde toen.
"Robin. Van Persie." Zei Robin op zijn beurt en de meiden probeerde niet te fangirlen, wat wonder boven wonder ook nog eens werkte.
"Leuk om je te ontmoeten Robin, ik ben Milou." Zei Milou met een glimlach en ook Romée stelde zich voor. Na van Persie kwamen er nog twee mannen en toen dachten de meiden dat ze het groepje gehad hadden, maar er stond nog een jongen achter van Gaal met iemand te praten en dusdanig niet op te letten. Van Gaal duwde hem subtiel naar voren en zijn gezicht kleurde een beetje aangezien hij niet oplette. Milou beet zachtjes op haar lip en ging met haar hand door haar haar en deed een plukje haar achter haar oor en keek even naar Romée en weer terug naar de jongeman die ook nogal onnozel en een beetje ongemakkelijk keek en hij stak snel zijn hand uit terwijl hij Milou aan bleef kijken.
"Stefan. Stefan de Vrij."

____________________

jesus mensen 13 abo's, dat had ik echt nooit verwacht! en ik heb pas 3 hoofdstukjes - nu 4 - online staan. hartstikke bedankt iedereen voor jullie abo! ik hoop dat jullie het leuk vinden (: