Dag 9. Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw

S'ochtens was ik al vroeg op. Ik was van plan om de andere te bezoeken als hologram. Dat was gister ook gelukt, waarom nu dan niet? Ik vonsentreerde me en ik was weer in de gang met het licht puntje. Dit keer was het licht een stuk dichter bij, logies dit keer wou ik een stuk dichter bij mij laten verschijnen. Toen ik door het licht punt was gestapt kwam ik in het hok van Anna uit die nog rustig lag te slapen. Ik tikte haar met mijn poot aan, ze werd niet wakker. Na tien keer haar een klein tikje te hebben gegeven werd ze eindelijk wakker. 'Anna, Anna! Word wakker. Ik ben het.' 'mmmmmmmmm.' ze deed voorzichtig haar oog open. 'hoe kom je hier.', bromde ze. Toen bleek ze kennelijk pas te snappen wie ik was. 'Elsa!!??' ik grijnsde. 'wie had je dan verwacht?' 'een bewake die je voedsel geeft enzo. Maar hoe kom je hier?' ' ik ben niet de echte Elsa maar een hologram die ik zelf heb gemaakt en ben. Cool hè?' ze keek me vool verbazing aan. 'kennelijk kunnen Alpha's meer dan je denkt. Maar ter zaken, ik heb gister de alpha van de panters gesproken en ik, moet er vanmiddag weer heen. Dus ik moet met een plan komen om te kunnen ontsnappen. Weet jij wat meschien?' 'nee sorry, meschien later.' oké, dan moet ik weer gaan.' 'wacht, hoe weten we zeker dat we de panters kunnen vertrouwen?' ' we hebben geen andere keuze denk ik.' 'maar nu moet ik weer gaan, ik moet de andere ook nog spreken. Dooeeg.' 'dag.' en ik was weer terug bij mij eigen liggaam. Er lag immidels vlees voor me klaar. Ik at het maar op. En ging toen verder naar de anderen, die niet veel anders reageerden. Toen ik voor de laatste keer weer terug kwam slaakte ik een zucht. Hiermee schoot ik ook niet erg me op. Maar ja, nu had ik tenminste de anderen weer gesproken.

Na twee uur niks te hebben gedaan werd ik opgehaald. Ik werd door gangen gelijd die ijndeloos door leken te gaan. Na een tijdje te hebben gelopen kwamen we aan bij een heel klein hok, daar werd ik in gepropt. Ik gromde, maar niemand reageerde op mij. Mun kooi werd op getakeld en toen op een lopen de band gezet. Ik vroeg me op dat momend een ding af, waar ging ik heen? Na een tijdje werd ik in een vliegtuig gezet waar ook alle andere waren. Maar er stonden ook kooien met met uilen en ijsberen. Allemaal hadden ze een ander patroon op hun schouders. Ik werd naast een water bak gezet met een zeehond er in, de zeehond van gister. Ben jij ook een Alpha? Vroeg hij via zijn gedachten aan. Ja hoezo? Andwoorde ik. Hier worden namelijk alle Alpha's neer gezet en aan de andere kant de normale. Wacht... Hoe weten ze dat ik een Alpha ben? Waarschijnlijk kunnen ze dat aan ons bloed zien, zie je ook dat wij een veel ingewikeldere patronen hebben? Nu zach ik dat pas. Plotseling steeg het vliegtuig op, jammer genoeg met erg wel gepiep. Na een tijdje bedacht ik me in eens dat ik nog naar de panters moest gaan. Sorry, ik moet even gaan. Hoe dan? Je kan hier nergens heen? Ik wel, ik kan als een hologram ergens verschijnen en daar ook weer verdwijnen. Dus.. Tot zo. De tunnel kwam me weer tegemoet en ik rende zo als gewoonlijk naar het licht.

Ik zat op de grond en wachte op de panter en mijn broertje. Na een minut of twee kwamen ze er aan lopen. 'jullie zijn laad.' 'sorry... Juf zat tegen te werken, ze kwam gister avond kenlijk pas te weten dat jij bet opgepakt bent en dacht dat ik ook zo was.' 'maar, we zijn er nu.',zei Thomas. Ik knikte. ' ik heb een probleem, ik zit nu in het vliegtuig ergens heen. Alle mensen die ik kunnen veranderen zitten daar in.' 'wacht.... Zijn er andere mensen die in een dier kunnen veranderen?' 'ja, ik ben al in gesprek gekomen met een zeehond, erg aardig mens. En zijn verschillende andere Alpha's daar bij voorbeeld een uil, ijsbeer, vos en gazelle. We moeten denken met iedereen uitzien te breken als dat al lukt.' ik zuchte. 'dat is een groot probleem.', zei Pascal. 'hoe kunnen we die allemaal bevrijden?' 'ik heb geen idee, het eenige wat we nu denk ik dat we moeten doen is een plan verzinnen. Als iedereen nadenkt komen we waarschijnlijk wel op een goede oplossing.' de anderen knikten instemmend 'ik denk dat je het beste weer terug kunt gaan naar het vliegtuig Elsa, ik denk dat ze gaan controleren.' ik knikte.

Ik zat nog steets in de kooi, ik gokte dat er in middels twee uur was verstreken toen we in het vliegtuig zaten. Gingen we landen, veel dieren werden naar buiten gebracht. Behalfe de wolven, zeehonden, ijsberen en poolvossen bleven staan. Ik zuchte hoe lang zou het nog duren voordat wij op onze eindbestemming waren. Ik bedacht me opeens, straks kan ik niet meer Zweden berijken als hologram dus stuurde ik dit word mijn laatste bericht waarschijnlijk, we worden verder gebracht dan ik had gedacht, ik heb nog steets geen idee waar we zijn maar dat komt nog wel. Sorry.... Ik kreeg nog net een half bericht terug. Wat? En de ontsnapping dan? Je..... Meer kreeg ik niet binnen. Ik was inderdaad te verweg. Het was hopeloos dat wist iedereen hier. Mischien zouden we nooit meer Zweden zien. De zeehond staarde maar voor zig uit en de ijsbeer lag met zijn stuit door de tralies van zijn kooi. Naa nog eens drie uur landen wij eindelijk. Het was ook meteen bekend waar we waren. In Groenland. We werden naar een tent gebracht en daar opelkaar gestapeld en er werd slaap poeder over ons heen gegooid, en wie vielen in een diepe slaap....