004 - Amy Sparks

Amy Sparks--

'Goedemorgen Amy!' zegt Finn vrolijk als ik de winkel kom binnengewandeld. 'Goedemorgen' antwoord ik vriendelijk terug. 'Klaar voor een nieuwe werkdag?' vraagt hij. 'Helemaal!' lach ik. Ik zet mijn handtas weg en ga naast hem op de kruk achter de kassa zitten. Op dit uur komen er toch nog geen klanten dus kunnen we even bijpraten. Finn is al heel lang mijn beste vriend. We werken samen in de muziekwinkel en vervelen ons nooit als we bij elkaar zijn. 'Hoe was je weekend?' vraag ik. 'Studeren, studeren en uhhm... studeren!' antwoordt hij. 'Maar gisteren ben ik uit geweest!' voegt hij er nog aan toe.' Ik lach. Hoe hij dat volhoudt snap ik niet. Zo'n zware studies volgen en dan bijna elke dag uitgaan. 'Ik zie jou al als baas van een groot bedrijf in China ofzo.' grap ik. En in tegenstelling tot wat ik verwacht had, betrekt Finn's gezicht. Ik kijk even bezorgd. 'Heb ik iets verkeerds gezegd?' vraag ik onzeker. 'Ik uhm... Ik denk dat ik je iets moet vertellen Amy.' antwoordt hij. Ik kijk hem verwachtingsvol aan. Hij bijt op zijn lip. 'Beloof je om niet boos te worden?' Ik frons mijn wenkbrauwen. 'Tuurlijk niet' antwoord ik. 'Wel uhh.. ik heb gisteren een brief gekregen.' Hij stopt even en kijkt me bang aan. 'Van een universiteit in New York.' Hij houdt zijn adem in en ik gebaar hem om door te gaan. 'Het is een uitnodiging om daar te gaan studeren.' vertelt hij onzeker. Ik kijk hem met open mond aan. 'D-dat... DAT IS GEWELDIG!' roep ik en geef hem een knuffel. 'Ik wist dat je het kon! Ik wist het! Ik heb altijd gezegd dat je een talent bent!' zeg ik enthousiast. 'D-dus je vindt het niet erg?' vraagt Finn verbaasd. 'Tuurlijk niet gekkie! Die kans krijg je maar 1 keer! Je ouders zouden zo trots zijn!' antwoord ik. 'Dat betekent wel... dat we elkaar niet meer gaan zien...' zegt hij met een lichte trilling in zijn stem. Ik sla mijn ogen neer. 'Dat is waar.' zeg ik. 'Maar we kunnen wel bellen en skypen.' Ik schenk hem een kleine glimlach. 'En ik kom je wel een keer bezoeken.' grap ik. Finn lacht en trekt me in een knuffel. 'Ik ga je echt missen Butterfly.' zegt hij. Ik glimlach. Die bijnaam heeft hij me gegeven toen we nog klein waren. Toen we nog elke dag lachend in de oude eik klommen in onze achtertuin. Ik mis die tijd. Ik mis dat gelukzalig gevoel toen ik nog zorgeloos door de tuin rende en mijn ouders naar me zag lachen. Ik mis ze.

'Wanneer vertrek je?' vraag ik. 'Volgende maand.' antwoordt hij. 'Dus dat betekent dat we nog exact 4 weken de tijd hebben om onze bucketlist af te maken!' Ik word spontaan blij bij die gedachte en haal het verfrommelde briefje uit mijn handtas. Al jaren zijn ik en Finn dingen aan het afstrepen op de lijst maar er komen er steeds weer bij. 'Hmm, eens kijken... Wat doen we eerst?' vraag ik.

Spijbelen
Naar een concert gaan van One Direction
Leren surfen
Zwemmen met dolfijnen
Een tattoo laten zetten
Gaan snowboarden
Graffiti spuiten
Een beroemdheid ontmoeten
Leren jongleren
Naar een festival gaan
Diepzeeduiken
Gaan skydiven
Vegetarisch zijn
Een nieuwe taal leren

'Laten we die tattoo's zetten die we al lang willen.' stelt hij voor. 'Ja goed idee! Zullen we vanavond na het werk meteen al naar de tattooshop te gaan?' vraag ik. Finn gaat akkoord en met die gedachte in mijn hoofd help ik de eerste klant die binnen komt.

2 hoofdstukjes voor vandaag want ik vertrek op vakantie tot 26 augustus en ik zal niets kunnen posten want ik ben daar internetloos. ):
En maak je geen zorgen, Harry en de rest komen nog (; gewoon eventjes geduld. -xx