Foto bij 3.

3.


“Moeten we nu wel gaan? Ik vind het eigenlijk een beetje raar,” zegt Eva twijfelend aan het einde van het concert. Ze staan met zijn drieën aan een tafeltje wat te drinken.
“Ben je gek geworden. Natuurlijk gaan we naar ze toe. Dit is de meest unieke kans die iemand ooit heeft gekregen,” zegt Jenny verontwaardigd.
“Misschien doet hij dit wel bij elk concert. Hij wordt niet voor niets als een rokkenjager omschreven,” werpt Eva tegen.
Vanbinnen woedt er een tweestrijd bij Eva. Aan de ene kant wil ze ontzettend graag kennismaken met de bandleden, maar aan de andere kant is ze ook bang voor een teleurstelling. Voor hetzelfde geld draait de rest van de avond uit op een totale flop, terwijl de avond zo goed begonnen is.
“Dat kan best. Maar toch gaan we erheen. Deze kans krijgen we maar één keer,” zegt Julie en drinkt het laatste beetje cola op. “Kom aan, eerst even naar het toilet en dan gaan we naar de artiesteningang.”

Wanneer ze bij de artiesteningang aankomen, zijn zij niet de enige die backstage proberen te komen. Diverse meisjes proberen zich langs de beveiliging te wurmen, zonder enig resultaat.
Zelfverzekerd baant Julie zich door de menigte heen tot ze bij de beveiliger aankomt. “Ik wil graag naar binnen. Ik heb dit briefje net tijdens het concert ontvangen van Steve,” zegt ze en laat het briefje aan de beveiliger zijn. Die is er niet erg van de onder de indruk.
“Erg origineel bedacht, maar je komt er niet doorheen,” antwoordt hij bars.
“Maar, u begrijpt het niet,” valt Jenny bij. “Julie hier heeft dit briefje ontvangen van Steve toen ze op het podium gevraagd werd. Herkent u het handschrift van Tom dan niet.”
Eva verwachtte dit al. Het kon toch onmogelijk zijn om zomaar backstage te mogen, omdat ze een briefje van Tom ontvangen hadden. Dat was te simpel. Ze hadden hier niet aan moeten beginnen. Op het moment dat ze wil zeggen dat ze het maar moeten laten gaan, kijkt de beveiliger, met enige tegenzin, nogmaals naar het briefje en de uitdrukking op zijn gezicht veranderd. Dan overlegt hij even met zijn collega.
“Een moment, alstublieft,” zegt hij en gaat daarna de deur door naar achteren. Even later komt hij weer terug en houdt de deur een klein stukje open en knikt. Voorzichtig laat de andere beveiliger hun drieën erdoor, zodat er niemand anders snel door kan glippen, wat uiteraard geprobeerd wordt.

Zodra zij door de deur zijn, wordt deze snel dichtgedaan. Ze komen in een lange gang terecht, met aan weerszijde diverse deuren. Ze volgen de beveiliger door de gang. Bij één van de laatste deuren stopt hij en doet de deur voor hen open.
“Jullie kunnen hier alvast gaan zitten. De jongens komen zodra zij klaar zijn.”
“Dankuwel,” antwoord Eva en met zijn drieën gaan ze de kamer in. Het is een simpele kamer met een stel banken, een koelkast en een tafelvoetbaltafel. Ze nemen plaats op de banken, in afwachting op de jongens van hun favoriete band. De tijd tikt langzaam voorbij en de onzekerheid groeit verder. Ze zitten hier al driekwartier en er is nog geen teken van leven geweest.
“Ik zei toch dat dit misschien geen goed idee was. Ze hebben ons laten zitten,” zegt Eva enigszins teleurgesteld.
Even optimistisch als altijd, antwoord Julie dat ze gewoon nog even geduld moeten hebben. Ze staat op en kijkt of er wat te drinken in de koelkast staat. Daar haalt ze drie flesjes water uit. “Nu we wat langer moeten wachten, hebben we wel wat te drinken verdiend. Hier, vangen.” Één voor één gooit ze de flesjes water naar Eva en Jenny toe.
Zuchtend kijkt Eva voor zich uit. Ze heeft geen flauw idee meer wat ze hiervan moet vinden. Natuurlijk wil ze graag haar favoriete band ontmoeten, maar of dit nu op deze manier moet. Na nog een kwartier wachten is ze het zat.
“Ik heb geen meer om nog langer te wachten. Ik ga,” zegt ze en ze staat resoluut op.
“Kom, Eva. We hebben nu al een uur gewacht. Ze komen vast zo. Het is zonde om nu weg te gaan,” schiet Jenny in de verdediging.
“Als ze ons zo graag wilde ontmoeten, hadden ze wel eerder gekomen. Ik ben terug naar het hotel. Jullie mogen wel blijven.”
Eva pakt haar jas en trekt die aan. Vlak voordat ze de deur wil open trekken, gaat deze voor haar open.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen