Acht

"Sorry, Yara," zegt Viktor dan zacht.
"Ja, een excuses is wel het minste dat je kan doen. Sukkel, waar haal je überhaupt het lef vandaan om tegen haar te gaan praten? Je wilde toch geen contact meer? Nou rot dan op, ga maar lekker naar je echte vriendin, want dat is de reden toch?" schreeuwt Kate kwaad, ik zie hoe Viktor verbleekt bij de waterval aan woorden van Kate.
"Ik heb geen vriendin." Ik hem verbaasd aan, ook Kate lijkt even niet te weten wat ze moet zeggen.
"Nou, wat is de reden dan?" herstelt ze zicht snel.
"Waar bemoei jij je eigenlijk mee?" zegt hij dan geïrriteerd.
"Ik wil het ook weten," mompel ik.
"We hebben het hier toch over gehad?"
"Ja..." Ik voel mijn wangen rood worden, waarom ben ik toch zo'n hulpeloos klein meisje als het om hem gaat?
"De bus is er, dag Viktor, tot nooit." Kate trekt me aan mijn arm mee de bus in, ik kijk naar Viktor die blijft staan kijken. Tranen vullen mijn ogen terwijl ik ga zitten, Viktor laat mijn blik niet los. Ik slik en kijk dan een andere kant uit.
"Wat een klootzak zeg, waarom zei jij eigenlijk niks?" Ik haal mijn schouders op en voel een traan over mijn wang glijden, de bus rijdt weg, ik kijk Viktor nog snel aan, hij blijft staan tot de bus wegrijdt.
"Oh, gaat het wel?" vraagt Kate dan terwijl ze de tranen ziet.
"Nee." Ze trek me tegen zich aan en ik laat mijn tranen de vrije loop.
"Beloof me één ding," zegt Kate. Ik kijk haar aan en haal mijn schouders op.
"Jij gaat niet meer je dagen weggooien voor hem, daar ben jij veel te goed voor. We gaan leuke dingen doen, we gaan niet meer aan hem denken," gaat ze verder. Ik knik, maar weet nu al dat dit een zware opgave wordt.

Een aantal dagen later gaat het gelukkig al een stuk beter, we hebben leuke dingen gedaan, we zijn heel Nederland afgereisd, hebben veel films gekeken, zijn naar een gratis festival geweest en gingen gisteren zelfs naar een tenniswedstrijd, voor mannen natuurlijk. Vandaag gaan we naar een voetbalwedstrijd, we hebben beide niks met voetbal, maar wel met knappe mannen op een voetbalveld. Vandaag speelt Ajax tegen Noordwijk, in Noordwijk.
We komen op het voetbalveld aan en het is al behoorlijk druk. Veel mensen in rood-witte shirtjes, ik neem aan dat dat Ajaxshirts zijn, maar zeker weten doe ik het niet.
"Nou, waar zijn de mooie mannen?" vraag ik. Kate kijkt om zich heen en schudt haar hoofd.
"Niet hier, we moeten wachten tot de spelers het veld op komen denk ik." Als geroepen lopen de spelers het veld op, ik zie weer allemaal rood-witte shirts en even later worden ze voorgesteld als Ajax.
"Hoeveel zouden die spelers verdienen?" vraag ik aan Kate.
"Geen idee, veel denk ik." Een man naast ons begint te lachen.
"De spelers van Ajax verdienen meer dan wij waarschijnlijk ooit zullen verdienen," beantwoordt hij mijn vraag.
"Belachelijk," mompel ik. Ik kijk weer naar het veld en probeer te begrijpen wat buitenspel is als Noordwijk voor de zoveelste keer buitenspel staat.
"Kunt u me misschien ook uitleggen wat buitenspel is?" vraag ik na een tijdje nagedacht te hebben aan de man naast ons. Hij lacht weer en leg het uit, ik snap het half maar bedank hem.
"Zie je al wat moois?" vraagt Kate.
"Niet echt, jij? Ja trouwens, misschien die van Ajax, die nu het dichtste bij de keeper staat," antwoord ik.
"Bij welke keeper?" vraagt Kate lachend.
"Oh, uhm, die in het groene shirt. Ajax geloof ik." Die man naast ons begint weer te lachen en ik voel me en beetje dom, mijn wangen kleuren rood en ik kijk weer naar het veld.
"Veltman heet hij zeker? Ja die ziet er wel leuk uit." Even later is het rust en gaan we wat drinken halen in de kantine, maar we gaan weer snel naar het veld zodat we wat dichterbij staan. We staan nu bij de dug-outs waar de spelers in zitten. Geen idee welk team in deze dug-out zit straks, maar hier hebben we in ieder geval het beste uitzicht op de jongens. Ze komen weer terug en al snel verplaatst de drukte zich van de kantine naar het veld.
"Oeh, hier kunnen we het heel goed zien!" zegt Kate enthousiast. De spelers van Ajax gaan in de dug-out zitten waar wij bij staan. Veltman is gewisseld en zit nu op de bank, ik bekijk hem goedkeurend en prik Kate in haar zij. Ze weet gelijk waar ik het over heb en begint te lachen. Als alle spelers weer op het veld staan kijk ik weer naar het veld. Al snel hoor ik de trainer aanwijzingen schreeuwen.
"Viktor, links, links! Godver, wat mankeert die jongen." Ik schrik van de naam die de trainer roept, maar herstel me snel, het zal wel een andere Viktor zijn. Ik merk toch hoe ik onbedoeld het hele veld afspeur naar Viktor. Mijn hart slaat een slag over als ik hem zie, het is echt Viktor! Gelijk voel ik me week in mijn benen. Ik kan alleen nog maar haar hem kijken, Kate heeft niets door. Na een tijdje wordt er gewisseld en wordt Fischer omgeroepen, ik heb dat op Viktor zijn shirtje zien staan dus neem aan dat dat zijn achternaam is. Met een teleurgestelde uitdrukking komt hij richting ons gelopen, of nou ja, richting de bank, maar die is naast ons. Ik houd mijn adem in en blijf hem volgen met mijn blik. Als hij bijna voor mij staat kijkt hij op, hij schrikt als hij mij ziet.
"W-wat doe jij hier?" stamelt hij. Kate kijkt om en ziet nu ook Viktor.
"Oh god," hoor ik haar mompelen.
"Dat kan ik ook aan jou vragen," antwoord ik. Hij haalt zijn schouders op.
"Ik voetbal." Ik kijk hem nep-ongelovig aan.
"Dat meen je."
"Ik ga nu douchen, zou je alsjeblieft willen blijven zodat we straks na de wedstrijd kunnen praten?" vraagt Viktor terwijl hij me smekend aankijkt.
"Waarover moeten wij nog praten?"
"Ik wil je dingen uitleggen, ik heb enorm veel spijt van hoe ik alles heb aangepakt..."
"Je wilt je niet meer schuldig voelen?" vraag ik hem met een arrogante ondertoon.
"Nee, ik wil het uitleggen, geef me alsjeblieft de kans. Ik zie je zo in de kantine, oké?" Hij kijkt me nog even kort aan en loopt dan naar de kleedkamers terwijl hij een paar handtekeningen uitdeelt aan opdringerige meisjes.
"Ga je met hem praten?" vraagt Kate, ze oordeelt eens een keer niet, ook wel fijn.
"Denk het," zeg ik schouderophalend.
"Ga maar," zegt Kate bemoedigend terwijl ze me een duwtje richting de kantine geeft.





Thanks voor de abo's en reacties (: