Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 96

Overmorgen was het zover. Dan zou het de tweede ronde zijn. Je wist totaal niet wat je kon verwachten maar maakte je ergens nog niet zoveel zorgen erover. Je had het gevoel dat het wel goed zou komen. Je zat met Tom in de zetel. Jullie waren alleen thuis, Bill was op date met Annelies. Ze gingen samen naar de film gaan en Gustav en Georg waren nog eens op bezoek naar hun familie. Het was best al laat. Je was bijna ingedommeld toen de bel ging. Tom wou al opstaan maar je hield hem tegen. Jij: “Ik doe wel open.” Je gaf hem nog snel een kusje en liep toen al naar de hal toe. Je deed de deur open en schrok toen je zag wie er voor de deur stond. Je vader. Hij zag er niet zo nuchter uit, wat een raar zicht was want jou vader dronk nooit. Je wist niet hoe je jou moest voelen hierbij en had zin om de deur gewoon dicht te gooien maar hij trok je al naar buiten waardoor je over je voeten struikelde en op de grond viel. Je keek je vader verbaast aan maar ging nel terug overeind staan. Jij: “Wat doe je hier?” Vader: “Nu ga je naar mij luisteren jongedame!” Hij priemde met zijn vinger in je schouder en je zette een stapje naar achter. Je legde je hand op je schouder en wreef op de plek terwijl je vader jou kwaad aankeek. Vader: “Je maakt onze hele familie ten schande! Ondankbaar kind! Na alles wat ik voor je heb gedaan!” Verward zette je nog een stapje naar achter. Jij: “Waar heb je het over?” Vader: “Over dat stom programma! Je stopt ermee, nu! Ik verbied het je!” Jij: “Je kunt me helemaal niets verbieden!” Vader: “Oh wacht maar af dan!” Jij: “Ik ben 18 en woon niet eens meer bij jullie! Je weet helemaal niks van me, je was nooit thuis, nooit!” Er knapte volgens mij iets in je vader want het volgende moment greep hij je bij jou kraag en zag je hem zijn hand al optrekken. Je kneep je ogen al verschrikt dicht maar toen voelde je hoe je losgelaten werd maar nog steeds volgde er geen slag. Je hoorde iemand kwaad ademen en deed toen voorzichtig één oog open. Tom. Hij riep allerlei dingen naar je vader toe, die toen nog steeds kwaad maar toch beschaamd zijn gezicht afwendde. Dit was niet echt, het gebeurde niet echt. Je kneep je ogen terug dicht en voelde hoe iemand zijn armen om je heen sloeg. De rest gebeurde in een waas. Het enige wat je bleef herhalen in je hoofd was dat het niet echt was, dit was niet gebeurd. Je had het je verbeeld, of je droomde nog. Je voelde hoe je werd opgepakt en niet veel later hoorde je een deur dichtslaan. Je voelde hoe je terug werd neergezet en een hand die zachtjes je wangen omsloten. Je had je ogen nog steeds dicht en kneep je ogen nog meer dicht bij die aanraking. Je wist wel dat het Tom was maar toch had je het gevoel alsof je vader jou elk moment zou slaan.