Deze story schommelt nogal met abo's, wat ik met mijn andere story totaal niet heb. Momenteel gaat er meer af dan dat erbij komt. Dat lijkt mij een indicatie dat er iets niet goed gaat.

Kunnen jullie me heel serieus kritiek op dit verhaal geven? Is het te verwarrend door de sprongen in tijd? Is het niet spannend genoeg? Is het gewoon slecht geschreven? Wat kan er beter? Uiteraard hoef je hier geen antwoord op te geven en mag je ook gewoon je mening geven, ik heb deze vragen neergezet om alvast een beginnetje te maken.

Jullie zouden me heel erg helpen als jullie je eerlijke mening geven! Ik kan tegen kritiek en ik hoor liever nu dan na afloop wat er allemaal niet goed is, nu kan ik eventueel nog opnieuw beginnen zonder dat het mij al teveel tijd kost of kan ik stoppen en de tijd die ik nu heb in mijn andere story stoppen.

Ontzettend bedankt alvast.

Liefs,
Mus

Reageer (2)

  • Baudelaire

    Lieve Mus, ik vind dit verhaal oprecht fantastisch. Het maakt me ongelooflijk nieuwsgierig en ik vind het verspringen van tijd niet vervelend of ingewikkeld. De 'Universitaire Stand' waar Unwritable het over heeft, ervaar ik niet echt zo. Het spijt me dat je nu met twee zwaar tegenovergestelde reacties zit. Misschien is het inderdaad verstandig om iets aan je schrijfstijl te veranderen, als je merkt dat er zoveel abo's wegvallen, maar ik wil in ieder geval gezegd hebben dat ik het fantastisch vind en dat ik dit verhaal zal blijven lezen of je je stijl nu wel of niet veranderd, al is het alleen maar om mijn nieuwsgierigheid te stillen. Liefs, Margot

    1 decennium geleden
  • Skrivbar

    Ik moet je heel eerlijk zeggen dat ik na hoofdstuk 1 even niet meer wist wat ik er mee aan moest. Hoofdstuk 1 heb ik meerdere keren gelezen en dit lezend als buitenstaander bleef het heel verwarrend. Die vrouw, toen Livia, een schot, een moordenaar, Thomas zelf? Ook bleef het op de één of andere manier niet hangen, vreemd genoeg. Na een keer of twee kon ik me pas een beeld vormen van het verhaal.

    Hoofdstuk 2 vond ik tof, blijf ik vinden.

    Hoofdstuk 3 is wat verwarrend. Bij deze zinnen ging het een beetje moeilijk: Thomas zag haar niet meer, in elk geval niet in dat café. Hij was terug in zijn kamer, inmiddels was de donderdag voorbij. In welke tijd leven we? Was hij de dag erna terug in zijn kamer? Was hij terug in het heden? Was hij terug in zijn kamer op de vrijdag? Hier had ik persoonlijk moeite om de boel nog te snappen. Dan weer die andere vrouw. Is er nog een vrouw dan? Zijn er twee mensen doodgeschoten?

    Hoofdstuk 4 was te volgen. Waarom wilde hij haar wel/niet vermoorden als ze niet was geweest op wie hij eigenlijk had willen schieten? Dan begint me ergens iets te dagen: Livia is opgepakt als dader terwijl Thomas het eigenlijk gedaan heeft. Die opbouw van die informatie vond ik fijn, maar het was wel wat van de hak op de tak. Deze zin maakte het duidelijk: Ze zouden altijd samen zijn, al was het slechts in de gedachten van een gewonde vrouw.

    Hoofdstuk 5 maakt veel duidelijk. Ik vind het persoonlijk ook een heel erg mooie brief. Dan denk ik: zelfmoord? Ennnn dan is er niks meer.

    Ik vind het een goed verhaal, maar er zitten inderdaad veel tijdsprongen in. Ik denk dat je voornamelijk abo's verliest door het niveau waarop je sommige zinnen beschrijft. Ze zijn mooi en diepzinnig, maar ze gaan soms mijn verbeelding te boven of de associaties komen niet samen, of zo. Dat heeft je andere verhaal niet, dat voelt wat 'simpeler' en daarom is het denk ik wat beter te volgen/heeft het meer abo's.

    Voor mij zal het geen verschil gaan maken, want ik wil het heel erg graag blijven lezen, maar probeer de universitaire stand uit te schakelen (je snapt me ;)) en wat meer te gaan schrijven alsof je de lezer bent.

    Ik hoop dat je er wat aan hebt want ik zou het oprecht jammer vinden als je stopte! <3

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen