Part Twenty-Nine

‘Hieper de piep Hoera!’ klonk het door mijn appartement en ik zag dat Zayn, Skye haar armpjes in de lucht hield. Zayn en Louis waren voor de gelegenheid naar Nederland over komen vliegen om vanavond samen met Liam en Niall hun weg weer terug naar Engeland te maken, omdat ze de studio weer indoken voor nieuwe muziek. Ik keek verterend naar mijn kleine meisje die van mijn moeder een nieuw setje had gekregen en met haar kleine blonde haartjes in een staartje recht op haar hoofd stond. Skye wist niet wat haar overkwam, maar haar ouderwetse lach klonk door het huis toen Zayn weer opnieuw haar armen in de lucht stak. Milou viste als eerste een groot cadeauverpakking uit haar handtas en liep naar Skye toe nam de plek in van Zayn en gaf hem aan Skye. Meteen had ik mijn iPhone in mijn hand om Skye haar eerste verjaardag vast te leggen. Met wat hulp van Milou scheurde Skye het papier eraf en er verscheen een barbie met allemaal kleertjes in een doos. Skye haar blauwe, groene ogen werden groot en staarde mij aan waarna ik haar lachend aankeek. ‘Geef tante maar een dikke kus’ zei ik tegen Skye die haar armpjes om Milou haar nek gooide. Ik keek verbaasd naar Tonny hoe hij aan een cadeau was gekomen, maar had mijn gedachten al snel weggewuifd en keek nu weer hoe Skye haar cadeau open maakte. Een groot barbie kasteel van Playmobil kwam tevoorschijn en zag Skye met moeite de grote doos vasthouden, zonder dat ik er wat van moest zeggen gaf ze Tonny een dikke pakkerd die we voor de gelegenheid op de bank hadden gelegd, waardoor hij even van de slaapkamer verlost was.

Na een overvloed van cadeautjes kwamen we bij de laatste, de jongens, die een gezamenlijk cadeau hadden gekocht. De verpakking gleed eraf en mijn mond viel van verbazing open. ‘Dat kan ze niet aannemen. Ze groeit zo snel’ toen ik het jurkje zag wat Skye had gekregen. Het was van Chanel en zag meteen de goede kwaliteit. ‘Maar dat is nog niet het enige liefje’ zei Liam, mij compleet te negeren. Een groot cadeau haalde Louis nu tevoorschijn. Wankelend stond ze op haar beentjes en ze scheurde nu gemakkelijk het papier eraf. Een kleine kinderwagen, die elk kind van één wilde met een babyborn erin geplaatst. Ik keek hoofdschuddend naar Niall die mij alleen maar een knipoog toewierp en daarna samen met de jongens Skye dicht tegen hun aan trokken.

‘Tot over een paar dagen jongens’ ik trok ieder van hen dicht tegen mij aan en snoof nog een keer de bekende aftershave van ze op. ‘Laat mij het weten als jullie veilig zijn geland’ zei ik en keek hoe ze afscheid namen van Skye die half slapend in Niall haar armen lag. ‘En nogmaals bedankt..’ ik wilde weer mijn zelfde verhaal maken als heel deze middag, maar Zayn wuifde het weg. ‘Het is goed’ hij drukte een kus op mijn wang. Het was een gezellige dag geweest. Iedereen had veel gelachen en ik kon zien dat iedereen het naar hun zin heeft gehad. Ik keek de jongens na toen ze bij de trap waren, wierp ze nog een handkus en vervolgde daarna mijn weg weer terug mijn huis in. De jongens hadden mij nog geholpen om Tonny in bed te liggen waar ik meteen naar toeliep. Tonny lag afgepeigerd in het bed en viel samen met Skye naast hem neer op het grote tweepersoonsbed. Mijn iPhone maakte het wel bekende geluidje dat ik een bericht had en ontgrendelde mijn telefoon.

Onbekend : Kan je naar het park komen? X

Het was vast mijn vader. Hij wist niet hoe hij een bericht moest versturen en hij had blijkbaar zijn telefoonnummer op slot gezet. ‘Mijn vader stuurt mij een berichtje of ik naar het park wil komen. Vast om nog een rondje te wandelen’ mompelde ik en keek opzij naar Tonny die Skye dicht tegen zichzelf had aangetrokken. ‘Gezellig toch. Ik zal even op Skye passen’ ik keek hem met een lieve glimlach aan. Hielp hem met de kussens onder zijn knie en zei ze allebei gedag, waarna ik mijn weg vervolgde naar buiten richting het park.

Het was al vrij laat, waardoor er haast niemand in het park te bekennen was. Vooral de baasjes die hun laatste rondje met hun hond maakte voordat ze ook hun bed opzochten. Ik wilde net mijn telefoon naar mijn oor brengen om mijn vader te bellen toen ik een wel heel bekende schim leunend tegen een boom zag staan. Mijn ademhaling stokte even en wilde mij alweer omdraaien en snel teruglopen toen hij mij ook doorhad en mijn richting kwam opgelopen. Mijn hoofd en mijn hart zeiden twee verschillende dingen, waardoor ik aan de vloer vast genageld stond.