2.
Het concert is geweldig. De energie voel je in de zaal hangen. Iedereen zingt de nummers mee, zowel jong als oud. En het beste is nog dat ze echt dicht bij het podium staan. Voor een groot deel van de tijd staat Tom, de gitarist, voor hun neus. Af en toe komt de zanger Steve of de bassist Alex over naar de linkerkant van het podium. Julie en Jenny gillen alle nummers hard mee. Eva is wat minder onbehouwen en geniet van de akoestiek in de zaal.
Dan kijkt Tom op van zijn gitaal de zaal in. Alle meiden om hun heen beginnen zijn naam te schreeuwen om aandacht te krijgen, maar zonder succes. Eva houdt zich stil, zich ervan bewust dat Tom toch niet zal reageren vanwege de pure concentratie waarmee hij op het podium staat. Al snel richt Tom zijn blik weer op zijn gitaar, maar kijkt dan toch weer terug het publiek in. Zijn ogen gaan voorbij het publiek en blijven dan ineens hangen. Vele meiden om Eva, Jenny en Julie heen beginnen nog harder te gillen. Tom reageert niet op het gegil, maar houdt zijn blik vast op een persoon ergens in hun buurt. Dan gilt Julie ineens iets in haar oor en op dat moment begint er bij Eva iets te dagen. Ze kijkt om zich heen en ziet overal meiden schreeuwen naar Tom om zijn aandacht te trekken. Eva en Julie zijn de enige die niet meedoen en Julie trekt haar wenkbrauwen op naar Eva.
Eva kijkt terug naar het podium en ziet dat Tom zijn blik alweer heeft afgewend naar zijn gitaar. Ze kijkt Julie aan en trekt een vragend gezicht.
“Hij keek echt naar jou, Eva,” gilt ze in haar oor. “Hij reageerde op niemand om je heen.”
“Ja, vast. Keep on dreaming,” roept Eva terug en kijkt weer naar het podium. Op dat moment kijkt Tom weer het publiek in. Dit keer kruisen hun blikken en begint Tom te lachen. Het geluid laait op. Eva voelt een por in haar zij van Julie. Voorzichtig glimlacht ze terug, onzeker of die glimlach wel voor haar bedoeld was. Maar dat bleek het geval, want de glimlach van Tom wordt groter. Dan loopt hij weg om van kant te wisselen met Alex.
“Zie je nu wel,” roept Julie lachend in de pauze van het concert. Jenny is drinken aan het halen en Eva en Julie blijven op hun plek staan om zo de plekken te behouden.
“Wie zegt dat het tegen mij was. Er staan hier duizenden meiden om ons heen. Wie weet naar wie hij allemaal lachte,” zegt Eva ter verdediging.
Jenny komt terug met het drinken. “Waar hebben jullie het over?”
“Dat het concert zo goed is. Steve kan live ook heel goed zingen. Bijna geen verschil met het studioalbum,” praat Eva over het onderwerp heen. Zowel Eva als Julie weten dat Jenny een jaloers type is en dat Tom haar favoriet is. Eva besluit daarom er niet over te beginnen.
Vlak voordat het concert weer begint, gooit Eva snel de bekers in de vuilnisbak en gaat terug naar haar plek.
“Lord, i'm spreading like disease
no, i'm all up in your mind
oh, lucifers inside
oh, lucifers inside”
Halverwege het nummer valt Steve stil en maant de overige bandleden om te stoppen met spelen.
“Goodevening everyone! How are you doing?” roept hij door de microfoon heen.
Het geluid laait op in de zaal en velen proberen de aandacht te trekken van Steve. “Zoals jullie vast weten is het nummer nog niet afgelopen, maar het leek mij leuk om het samen met iemand in de zaal verder te zingen.”
De zaal begint nog harder te schreeuwen wanneer de laatste woorden van Steve door de speakers schalt. Steve loopt wat heen en weer, zoekend in het publiek. Dan loopt hij van het midden naar de linkerkant toe, naar Tom. “Tom, ik heb je hulp even nodig.”
Samen kijken ze het publiek in komen steeds dichterbij waar Eva, Julie en Jenny staan. Dan wijst Tom Julie aan. Eva trekt een grote grijns. “Laat ze even een poepje ruiken daar op het podium,” roept ze voordat Julie het podium op geholpen wordt.
Steve telt tot vier en daarna spelen ze weer verder. Vlak daarna zet hij in en zingt samen met Julie het nummer af.
“oh, did you hear the rain?
oh, the rain, oooooooh
you can try and run and hide
tearing at the chain
Means i'm coming home again,
means i'm coming home my friend
oh, lucifers inside
oh, lucifers inside
lucifers inside”
Het nummer eindigt en Julie wordt omhelsd door Steve. Vervolgens vraagt Steve een groot applaus voor Julie en Eva en Jenny klappen het hardst, supertrots. Daarna wordt ze door een beveiliger terug naar Eva en Jenny gebracht. Met een grote glimlach komt ze terug in het publiek. Sommige om hun heen zijn blij voor Julie, anderen kijken haar vuil aan.
“Dat was echt geweldig,” roept Eva naar Julie.
Julie knikt en ziet er stralend uit. Dan ziet Eva dat Julie een briefje in haar hand heeft. “Wat is dat?” vraagt ze nieuwsgierig.
““Ik moest het samen met jou lezen,” zei hij.”
Julie vouwt het briefje open en samen lezen ze wat er op het briefje staat.
“I want to meet you. Maybe you and your friends can come backstage after the show. Tom”
Er zijn nog geen reacties.