Opdracht 1 MrsSheen
Een meisje verschuilt achter een lach.
Loopt al tijden met de gedachten "Rust Zacht".
Haar lach was haar masker.
En toch viel het soms af.
De muur om haar heen brak.
Net zoals zij, "Het ligt aan jou" zeiden ze.
Toch probeerde ze het keer op keer.
Maar steeds was het niet genoeg.
Er werd wat veranderd maar dat was zij.
Stuk voor stuk werd ze uit elkaar gerukt.
Wachtend op hulp die ze zocht
Ze zocht maar steeds keerden ze haar de rug.
In haar hoofd was er geen weg meer terug,
Gevangen in haar gedachten, ze is te bang om te wachten.
Haar stem zo stil, zo luid maar genegeerd.
Haar kaars brandt op, net zoals haar hoop.
Loopt al tijden met de gedachten "Rust Zacht".
Haar lach was haar masker.
En toch viel het soms af.
De muur om haar heen brak.
Net zoals zij, "Het ligt aan jou" zeiden ze.
Toch probeerde ze het keer op keer.
Maar steeds was het niet genoeg.
Er werd wat veranderd maar dat was zij.
Stuk voor stuk werd ze uit elkaar gerukt.
Wachtend op hulp die ze zocht
Ze zocht maar steeds keerden ze haar de rug.
In haar hoofd was er geen weg meer terug,
Gevangen in haar gedachten, ze is te bang om te wachten.
Haar stem zo stil, zo luid maar genegeerd.
Haar kaars brandt op, net zoals haar hoop.
Er zijn nog geen reacties.