TIcket 000

Met een stukje verkreukeld papier in mijn hand zit ik te wachten op een van de vele treinen die hier dagelijks vertrekken en aankomen. Toch is het alleen deze die mij op de juiste bestemming zal kunnen afzetten. Zuchtend laat ik mijn wijsvinger de lijntjes op het ticket volgen om me af te leiden. Kunnen die verdomde treinen nu nooit op tijd komen?
Ik kijk op bij het horen van de ritmische cadans die langzaam vertraagt en het piepende geluid dat daarmee gepaard gaat. Ik glimlach, sta op en leg de band van mijn reistas over mijn schouder. Eindelijk! In mijn beide handen neem ik een koffer vast en ik sleur ze richting de rand van het perron. Met wat hulp van een vriendelijke man geraak ik zonder al te veel gestuntel op de trein. Ik berg mijn bagage op in de daarvoor bestemde rekken en zet me neer op een leeg zitje. Mijn blik dwaalt af naar buiten en ik neem het landschap nog eens goed in me op. Het zal nog wel even duren voordat ik dit dorpje terugzie.
Terwijl ik naar buiten staar, voel ik de trein langzaam in beweging komen en ik kan het niet helpen dat er vlindertjes in mijn buik opborrelen. Bijtend op mijn lip zie ik de weides en bomen sneller en sneller voorbijrazen. Ik laat me glimlachend in mijn treinzitje onderuitzakken. Let the journey begin!