~ chapter one: Meet me, McKenzie Taylor ~

Heyyy, Ik ben McKenzie, McKenzie Taylor.

De meeste mensen noemen me Kenzie en sommige Taylor.

Ik ben 15 jaartjes jong, bijna 16, en ik ben echt een huge fan van MagCon.

Ik hou zo veel van hun, hun allemaal.

Natuurlijk heb ik ook een favoriet, en dat is Cameron, Cameron Dallas.

Ik woon in New York en ik heb één oudere zus... Femke. Zij is nu 17, bijna 18.

Ik woon alleen met mn vader en Femke. Mn moeder is ,toen ik 5 en Femke 6 jaar was, overleden.

Er zijn verschillende verhalen over haar dood, en ik weet nog steeds niet welke waar is.

Ik heb gehoord dat het kanker was en dat ze er telaat achterkwamen. Waardoor het geen zin meer had om chemotherapie te geven , het weg te kunnen stralen of weg te halen. Ze zou er uiteindelijk toch aan dood gaan. En ze daardoor nog maar één week te leven had.

Maar ik heb ook gehoord dat ze een trambose been had en ze daardoor is overleden.

En zo gaat het nog wel even door..

Mijn vader is echt mijn grote voorbeeld, hij is een forensisch technisch rechercheur.

Damn wat een woorden.

Het komt erop neer dat hij bij de politie werkt, in the Crime Lab.

Ja ja hij onderzoekt en lost moorden op.

In één woord, GE-WEL-DIG

Hij is het hoofd van het lab en heeft een hele goede band met iedereen daar.

Soms als ze met de hele afdeling iets gaan eten mogen Femke en ik mee.

Nou.. ze zijn echt geweldig.

Ik vind dat Danny en Stella echt heel goed bij elkaar passen. Als stel. Ik weet wel dat ze elkaar leuk vinden maar ze willen het gewoon niet toegeven.

Voor de rest ben ik cheerleader en nummer 4 van de knapste en populairste meiden op school.

Volgens lijsten van de jongens though.

Ja i know, t slaat helemaal nergens op maarja.

Wat alleen mijn beste vriend, Jasper, weet is dat ik sinds groep 7 zwaar depressief ben.

Zelfs mn vader weet het niet, hij is namelijk dag en nacht op zijn werk. niet dat ik er problemen mee heb ofzo. Helaas is Femke ook depressief.

We hebben een goede band natuurlijk we fangirlen altijd samen over vines en MagCon.

Okay genoeg nu..

~ McKenzie