Chapter 6
Today was a fairytale
"Taylor Swift"
Lotte Thoren
"Awwwh." een diepe zucht ontsnapt uit mijn mond wanneer Daley een kus op Vallery's mond drukt. Ik sta tussen Arjen en Robin in, die een geamuseerde glimlach op hun lippen hebben. We staan dichtbij genoeg om het gesprek te volgen. Maar als Daley zijn hoofd weer iets terugtrekt, gaat opeens de muziek harder.
"FEESTJEEEE!!" roept Memphis vanaf de geluidsinstallatie.
Er volgt gelach van menigte.
"Nooit gedacht dat Memphis zo'n feestbeest zou zijn." roept Arjen over de muziek heen in mijn oor.
Ik glimlach en kijk nog eens onderzoekend naar de jongen, die nu ongecontroleerd aan het dansen is.
Opeens staat Vallery voor me. "Dansen, chick!" roept ze en ze trekt me mee richting het midden van de zaal.
Ik kijk achterom naar Arjen en Robin. Robin haalt zijn schouders op en loopt achter ons aan, gevolgd door Arjen.
Hijgend laten we onze handen op de tafel vallen. Snel gris ik een glas rosé wijn van de tafel en sla hem achterover. Ook Vallery heeft een glas te pakken en giet het naar binnen.
"Jullie hebben dorst zo te zien," Memphis leunt tegen de tafel en neemt nog een slok van zijn bier. Subtiel wiebelt hij met zijn wenkbrauwen.
"Ja. Ja, dat klopt," Vallery hijgt nog na van het snelle drinken.
Memphis drinkt zijn glas in een keer leeg en zet het op de tafel. "Kunnen we dan nu weer gaan dansen?" zonder een antwoord af te wachten, pakt hij ons allebei bij een pols vast en trekt ons terug de dansvloer op. Hij trekt ons mee naar het midden van de groep voetballers. Dan laat hij los en begint weer ongecontroleerde bewegingen te maken, die overigens helemaal tegen het ritme van de muziek in gaan.
Even kijk ik Vallery aan. Tegelijkertijd halen we onze schouders op en beginnen met hem mee te doen.
Als Memphis dat ziet, stopt hij meteen met dansen. "Stop! Das niet vrouwelijk..." hij trekt zijn wenkbrauwen op.
"Nou, dan niet!" roept Vallery quasi-boos en gaat verder met haar normale danspasjes.
Ook ik ga weer normaal dansen.
Stefan de Vrij mengt zich in ons groepje. Arjen en Robin zijn we een tijdje terug al kwijtgeraakt in de menigte. Stefan drukt ons alle drie een glas in de handen.
Voorzichtig glimlach ik naar hem wanneer ik het drankje aanpak.
Allemaal gooien we het drinken achterover en Stefan brengt de glazen terug.
Als hij weer terug is bij ons groepje kijkt hij me even aan. Hij pakt mijn hand vast en laat me een pirouette draaien.
Dat maakt me aan het lachen.
Er is zeker een meter afstand tussen ons, maar hij heeft nog steeds mijn hand vast. Zachtjes wiegen we heen en weer op de maat van de muziek. Voorzichtig playback ik mee met het nummer.
Vallery is daarentegen iets minder subtiel. Hard en vals schreeuwt ze mee.
Ook dat maakt me aan het lachen.
Opeens duwt er iemand ruw tegen me aan. Hard knal ik tegen Stefan aan, die me zacht opvangt. Mijn handen eindigen op zijn borst. Zijn linkerhand, waarmee hij eerst die van mij vasthield, eindigt op mijn elleboog en zijn andere hand ligt op mijn heup. Ik sta op mijn tenen terwijl ik tegen hem aanleun.
Voorzichtig haalt hij zijn hand van mijn elleboog af en legt hem op mijn andere heup. Hij trekt me wat dichter naar hem toe.
Ik ga weer op mijn beide voeten staan, terwijl ik de vlinders in mijn buik verschillende ziektes toewens. 'Hij heeft een vriendin,' galmt het door mijn hoofd. Ik kijk om om te kijken wie me eigenlijk heeft omgeduwd. Het is Daley, die nu Vallery in zijn armen heeft. Een glimlach verschijnt op mijn lippen. Het ziet er dan ook zo schattig uit. Ik draai me terug naar Stefan en kijk hem voorzichtig aan.
Zijn ogen zijn gericht op het stelletje achter me en zijn lippen hebben de vorm van een glimlach. Zijn blik glijdt naar onder en hij kijkt me aan. Zijn glimlach wordt nog iets breder. Voorzichtig wiegen we verder op de maat van het nieuwe nummer.
Ik laat mijn hoofd op zijn borst rusten en geniet van deze minuten. Waarschijnlijk is de magie straks weer voorbij.
Er zijn nog geen reacties.