Four | Afire love

AFIRE LOVE


Ruim twee uur had ik met Jasper gebeld. Over van alles en nog wat. Natuurlijk waren zijn emoties op dat moment het belangrijkste voor me en daar hebben we het dan ook uitgebreid over kunnen hebben. Maar daarnaast hebben we het ook zeker gehad over de leuke dingen. Hij vroeg wat ik van plan was de komende maanden zonder hem. We hadden het er over hoe zijn schema er uit zou zien, en volgens Jasper was er wel een plekje vrij dat ik voor een weekje langs zou kunnen komen. Al moesten we dat nog wel even bekijken vanwege mijn planning in verband met mijn werk. Het is in mijn werk wel flexibel genoeg om er een weekje tussen uit te gaan, de voordelen van zelfzandig ondernemer. Maar ik had ook wat werknemers over het land verdeeld zitten. En als ik er een weekje tussen uit wil, dat ga ik er ook voor een 200% volledig tussenuit. Ik had een paar jaar geleden een klein bedrijfje opgezet die zich focust op Social Media gebied binnen bedrijven. De headquaters, wat eigenlijk gewoon een kantoorruimte van 4 bij 4 is op de eerste verdieping van ons appartement is, zit gevestigd in Groesbeek. Omgeving Nijmegen noemen ze het ook wel. En zo heb ik een aantal andere meisjes verdeelt over het hele land. Iemand zit in Groningen, en gaat over de drie noordelijke provinciën. Iemand in Venlo, die gaat over het zuid gedeelte van ons land. En iemand in Amsterdam, die mij helpt met de overige delen van het land.

Het was pas 22:30 maar ik was kapot. Het was een dag geworden die we niet voorspeld hadden. Maar de eerste dagen dat Jasper weg ging was altijd de lastigste. Ik deed de lampen in de woonkamer uit, checkte voor de tweede keer of de voordeur echt op slot was. Ik liep naar boven, rechtdoor naar de slaapkamer waar het onopgemaakte bed van vanochtend stond. Snel schoof ik de gordijnen dicht, het was nog licht buiten. Het was een heerlijke zomerdag geweest, het beste aan dit soort dagen waren toch echt de avonden. Ik kon uren doorbrengen op het balkon, genieten van de rust en het weertje. Ik deed mijn kleren uit en gooide ze op een stoel in de hoek. Een oversized hemdje met een kort trainingsbroekje van AFC Ajax was mijn slaapoutfit voor vannacht. Ik nestelde me in met zeker vier grote hoofdkussen in bed. Daar omheen lagen nog kleine ‘sier’ kussentjes, gewoon omdat ik dat leuk vond. Ik trok de dekens tot hoog op en genoot van het warme gevoel dat ik kreeg van wanneer ik in bed lag. Lichtelijk was de geur van Jasper nog te ruiken in zijn kussen.



Ik wist dat hij zijn telefoon niet bij zich had, maar ik moest het hem duidelijk maken dat ik hem geen seconde vergeet. Het was voor later wanneer hij terug kwam op zijn hotelkamer. Ik hoopte op een reactie dat hij een goede dag, een goede training, had gehad. Ik was bang dat ik hem niet genoeg gemotiveerd had om alles in te zetten voor Oranje. Ik was bang dat hij zou falen door zijn eigen emoties, en dat Van Gaal hem niet langer meer zou inzien als eerste doelman. Ik verloor mezelf in mijn gedachten van het negatieve dat Jasper zou overkomen tijdens het Wereld Kampioenschap. Minuten lang bleef ik naar het plafond staren, er kon zoveel mis gaan. Maar ook zo veel goed. Ik zag de foto hangen van Jasper zijn eerste overwinning met AFC Ajax. Het was als de dag van gister. Het was een droom die voor hem uitkwam. Ik was enorm trots, huilend stond ik op de tribune. Zachtjes begin ik te grinniken. Idioot als ik er bij na denk. Hoe zou het dan wel niet zijn als hij zijn eerste wedstrijd gespeeld had tijden dit WK in Brazilië. Langzaam sloot ik mijn ogen, de dag was voorbij.

Reageer (2)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen