Ik was 16 toen mijn moeder en ik een auto ongeluk kregen, ik had het net aan overleeft maar mijn moeder niet. Aangezien mijn vader niks met ons te maken wilde hebben en mijn moeders familie ook niet had mijn vaders vader de voogdij over mij. Mijn broer van 18 woonde al sinds zijn vierde bij hem, mijn moeder had dat toegestaan maar nooit uitgelegd waarom. En nu zou ik net als Daniël naar mijn opa in een onbekend ouderwets stadje gaan verhuizen.

De regen tikte zachtjes tegen de autoruit, ik zuchtte en keek naar het voorbei schietende landschap. Het was midden in de nacht, het enige tijdstip waarop de taxi me naar Brend wilde brengen. Ik vertrouwde het niet, er was niks bekend over een stad genaamd Brend. Ik had nooit contact gehad met mijn opa of broer dus waarom had mijn moeder me hierheen gestuurd? We reden door een eeuwen oude poort, dit is Brend melde de chauffeur. Het was een typisch stadje in de middel of now were, ik vond het maar griezelig. De chauffeur stopte voor een oud alleen staand huis, je nieuwe thuis meid. Ik stapte uit en gaf de chauffeur het geld. Ik pakte mijn koffers en belde aan bij de voordeur. Er werd opengedaan door een lange jongen, waarschijnlijk Daniël. Heei Yasmin welkom thuis. Heei, jij bent zeker Daniël? Ja klopt, zal ik je helpen met je koffers? Hij tilde mijn koffers naar binnen en deed de deur achter me dicht. Er kwam een oude rimpelige man aanlopen, Yasmin wat fijn om je eindelijk weer eens te zien. Ik knikte afwezig, ik had hem nog nooit van mijn leven gezien. Daniël waarom laat jij je zusje haar kamer niet even zien? Daniël sjorde mijn koffers mee naar boven en trok een deur open, dit is jou kamer. Ik liep langzaam de kamer in, het was helder blauw met een houten vloer. Ik laat je wel even alleen knikte Daniël en nadat hij mijn spullen had neergezet liep hij naar beneden. Ik ritste mijn tas open en haalde mijn mobiel er uit, geen bereik zuchtte ik. Ik rende de trap af, Rubert waarom heeft mijn mobiel hier geen bereik? Yasmin kom eens hier ik moet je iets belangrijks gaan vertellen. Argwanend ging ik tegenover hem op de bank zitten, wat is er? Brend is niet zomaar een verborgen stad, het is de stad van de magiërs. Ehm ik denk dat ik weer naar boven moet gaan... Yasmin laat het me uitleggen, alsjeblieft? Goed zuchtte ik en ik liet me weer terugzakken in de bank. Daniël laat het haar maar zien zei Rubert langzaam. Daniël pakte een half dood plantje uit het venster bank en zetten het voor mij neer op het tafeltje. Hij hield zijn handen er boven en geconcentreerd mompelde hij een paar woorden. Ik keek met open mond naar het plantje dat weer begon te bloeien, dat is onmogelijk. Niet hier Yasmin glimlachte hij. Daarom ging je weg mompelde ik. Hij knikte pa vond het niet verstandig om een ongeschoolde magiër los te laten lopen in de mensen wereld. Magiër, jij...? Ik ben half mens half magiër Yasmin, net als jij. Je beweert dat ik dit dus ook kan riep ik sarcastisch. Nee maar je kan misschien wel iets anders, er is al heel lang geen half magiër geweest die niet de gave had. Welke gave? De gave die alle magiërs hebben, de gave om magie te gebruiken. Maar waarom ben ik hier? Ik ben geen magiër, ik heb die gaven niet. Daarom juist, zoals ik al zij er zijn al heel lang geen half mens half magiërs geweest zonder de gave. Dus...? Ze weten niet wat je kan Yasmin, misschien heb je wel een ongelofelijk talent. Ik rolde met mijn ogen, ‘natuurlijk ik zou opeens een talent vinden dat ik al zestien jaar niet had opgemerkt’. Wacht moet ik naar school! Yasmin rustig jij hoeft sommige vakken niet mee te doen suste Rubert. Vakken zoals...? Spreuken en zwarte magie, tijdens deze lessen ga jij met meneer Driemunk op zoek naar jou verborgen gave. En als ik die niet heb? Ze zullen altijd blijven zoeken Yasmin zuchtte Daniël. Is dit de enige stad waar mensen kunnen toveren vroeg ik nieuwsgierig. Het is ingewikkeld Yasmin maar ik zal het je proberen uit te leggen vertelde Rubert voor. Technisch gezien ben je niet meer in de mensen wereld, welkom in Prix. Prix...? Ik leg het allemaal uit Yasmin maar laat me wel uitpraten alsjeblieft. Ik knikte, sorry. Prix bestaat uit drieg gebieden, Prix de hoofdstad, Groever en Brend. Ik stak mijn vinger op, dus het land het Prix er heet een gebied dat Prix en de hoofdstad in Prix heet ook Prix? Ja net zoals je in de mensen wereld Limburg als land heb met als hoofdstad Limburg. Ik knikte, is Groever ook een stad? Ja maar er is nog iets dat je moet weten,... we hebben oorlog. Oorlog... Ja oorlog, met Prix. Groever en Brend wilde allebei niet meer dienen onder de belachelijke heerschappij van Clark. Wie is Clark? Clark Nakoms koning van de Qwens. De Qwens? Zo woorden Clark en zijn volgelingen genoemd, we willen samen Prix zijn maar niet onder zijn gezag. Waarom doen de mensen daar er niks aan? Die kunnen dat niet, Clark is slim, sluw en heel streng je mag geen slecht woord over hem zeggen of... Hij heeft pa. Ik draaide me om een keek weer naar Daniël, waarom? Omdat hij de wet overtrad. Maar hij is niet jullie koning, toch...? Niet meer nee maar hij was dat tot een paar jaar geleden. Pap kwam terug van mij ophalen en nadat hij me hier had gebracht heeft hij zichzelf aangegeven zodat ze mij nooit perrongeluk zouden vinden als ze hem zochten. Hij gaf zichzelf aan! Ja hij wilde ons beschermen, jou, mij... en mama. Maar hij zei tegen mama dat... Hij was bang dat ze naar Brend zou komen, het is hier niet veilig voor mensen Yas. Ik knikte langzaam, ben je blij dat hij je hiernaartoe heeft gebracht? Ja dit is mijn thuis, ik hoor hier. De oven begon te piepen, het eten is klaar verkondigde Rubert. Het was stil tijdens het avondeten, ik prooberde alles te verwerken maar het lukte me maar niet. De volgende ochtend werd ik vroeg wakker door mijn rinkelende wekker. Ik sloeg mijn wekker uit en nam een korte douch. Haastig maakte ik me klaar voor school en rende ik naar beneden om te gaan ontbijten. Rustig aan Yasmin lachte Daniël, we hoeven pas over een uur weg. Dan hebben we maar een kwartier om naar school te rijden... toch? Het is niet zo ver grinnikte hij. Zuchtend liet me op een stoel naarst hem zakken en maakte ik mijn ontbijt klaar. Yasmin je hebt een scooter rijbewijs toch? Ja hoezo? Dan kan je op mijn oude scooter naar school rijden, tenzij je graag met mijn auto meerijd. Nee ik rij wel achter jou aan met de scooter glimlachte ik. Hij knikte, vergeet niet dat magiërs ook mensen zijn Yas. Ik knikte en liep weer naar boven om wat meer tijd aan mijn uiterlijk te besteden. Yas tijd om te gaan! Ik reed de hele weg achter de rode jeep van Daniël aan tot hij stopte voor een enorm groot gebouw. Ongelovig stapte ik van mijn scooter en staarde ik met open mond naar het gebouw. Groot hé lachte Daniël. Ehm ja waarom? We hebben veel lokalen en leerlingen. Ik zette mijn scooter weg en pakte mijn lesrooster erbij, mijn eerste les vandaag Nederlands. Gelukkig was het lokaal niet zo moeilijk te vinden en was ik ruim op tijd. Ik liep naar het bureau van mijn leraar die me een plek vooraan aanwees.Ik ga even wat halen haal geen ongijn uit als ik weg ben. Heei ben jij niet Yasmin Verson, het nieuwe meisje? Hoe weet je mijn naam? Ik denk dat iedereen hier jou naam weet, er is veel over jou verteld, dat je niet kan toveren bijvoorbeeld. Hoe zit dat trouwens, wil je het niet of kan je het egt niet? Ik kan het niet, ik heb geen idee hoe het überhaupt zou moeten. Het meisje knikte, ik heet Suza trouwens. Wat weet je nog meer over mij vroeg ik nieuwschierig. Dat je moeder menselijk is en overleden is na een auto-ongeluk waar jij ook bij betrokken was en dat Robert Hermenos jou vader is. Weet je ook nog iets over mijn vader? Hij was geweldig, de beste zwarte magiër ooit. Als ik ooit de kans kreeg om les van hem te krijgen, egt wouw. Ik glimlachte is hij een leraar? Nee hij is technisch gezien een crimineel maar niemand ziet hem zo iedereen ziet hem als een held omdat hij belangrijk is geweest in de slag om vrijheid van Brend. Is hij een crimineel? Hij is door de poorten geweest zonder toestemming, een van de ergeste dingen die je kan doen. Welke poorten? De poort naar de mensen wereld je hebt hem niet gezien toen je hierheen kwam, hij is onzichtbaar maar word heel goed bewaakt. Ik knikte en dacht na over wat ze me had verteld. De hele klas wierp vernietigende blikken op het groepje van zeven dat net binnen kwam lopen, ze zagen er anders uit dan de rest maar ik wist niet wat het was wat hun anders maakte. Ik stoten Suza aan, wie zijn dat? Dat ze de zwarte magiërs. De wat? Er zijn twee scholen hier in Brend deze school en de school voor zwarte magiërs. En wat is het verschil. Zwarte magie is de oorspronkelijke magie van Prix, wij hebben transparanten magie en de oorspronkelijke magie in Groever was natuurlijke magie. En wat is het verschil? Natuurlijke magie is met planten en natuur, transparante magie is onzichtbare magie dus wat wij toveren zie je niet transparante magie is ook vooral beschermings-magie. Zwarte magie daar in tegen word gebruikt om te vechten, het kan van alles zijn en is onvoorspelbaar. Hier gebruiken zij zwarte magie vaak om anderen te treiteren. En dat doen we ook me liefde Suza riep een van de jongens. Hou je mond Menno riep ze. De jongen naarst hem mompelde wat en Suza gilde geschrokken. De twee jongens lachte en Suza gromde iets onverstaanbaars. Wat deed hij vroeg ik nieuwsgierigen. Hij gebruikte zwarte magie, het maakt niet uit. Hoe heten ze? Zie je die jongen daar helemaal achteraan in het hoekje, dat is Sandor hij is de volwassendste van de zes. De jongen die voor hem zit is Nigel, hij is een egte meisjes versierder en ik geloof dat zijn langste relatie niet langer dan twee maanden heeft geduurd. De jongen naarst hem heet Luca, hij is aardig maar wel een meelopertje. Voor hem zit David, hij hangt altijd de lolbroek uit. Naarst hem zit Menno zijn beste vriend, hij is de knapste van de jongens en erg gewild bij de meisjes maar hij heeft al verkering en is een ongelofelijke klootzak. Hij is een egte klootzak maar wel de beste vechter die er op deze school rond loopt denk ik. Dat meisje met het lange blonde haar is zijn vriendin, Katherina. Ze is ontzettend arrogant en jaloers. Nicole is het meisje naarst haar met het korte bruine haar, een goede magiër alleen voelt zich te goed om met niet zwarte magiërs om te gaan denk ik. David probeer is wat op dat nieuwe meisje stelde Katherina grinnikent voor. David grijnsde en begon wat te mompelen. Ik keek zenuwachtig om me heen maar er gebeurde niks. David riep Katherina geërgerd. Er is iets mis ik had de goede spreuk ze hoort nu eigenlijk te gaan gillen ofzo. En waarom doet ze dat niet dan riep Katherina. Laat mij eens glimlachte Menno en ook hij begon wat te mompelen maar ik zag nog steeds niks. Hmm bij mij werkt het ook niet mompelde hij verward. De leraar kwam binnen en maande iedereen tot stilte en begon met de les. De volgende les was scheikunde, de leraar stuurde me naar een plaats achterin naarst Menno. Hij grijnsde toen ik kwam aanlopen, goedemorgen Yasmin. Goedemorgen Menno. Suza grinnikte hij. Suza wat? Suza heeft je gezegd wie ik ben, wat heeft ze afgezien van mijn naam nog meer over me gezegd. Dat er veel meisjes achter je aan zitten, dat je verkering hebt met Katherina, dat je misschien de beste magiër van school bent en dat je een ongelofelijke klootzak ben. Agh wat is ze toch lovend over me. Ik rolde geërgerd mijn ogen en pakte mijn boeken uit mijn tas. Yasmin Hermenos grinnikte hij en hij trok mijn welkomstbrief onder mijn boek vandaan. Geef terug siste ik, ik pakte de brief uit zijn hand en stopte hem weer in mijn tas. Zo zo dus je bent het zusje van Daniël Hermenos? Ja dus..., wat weet jij over Daniël. O Daniël en ik zijn hele goede ‘vrienden’. Het sarcasme droop van zijn stem, wat me behoorlijk irriteerde. Wat weet je over Daniël Menno zuchtte ik. Hij lachte, eerst mijn vraag beantwoorden. Hoe kan het dat magie niet op jou werkt? Ik heb geen idee misschien werkt het niet op mensen? Jawel magie werkt op iedereen,... behalve op jou. Misschien omdat ik half magiër half mens ben. Misschien glimlachte hij en zoals belooft hou ik me aan mijn afspraak, je broertje mag me niet. Waarom niet? Hij denkt dat ik en mijn vrienden de boel hier proberen te terroriseren, hij wil dat we van school woorden gestuurd. Waarom zitten jullie hier überhaupt op school als er ook een school is voor zwarte magiërs. Omdat ze zagen dat we talent hadden dus hebben wij alles veel sneller geleerd zodat we daarna aan onze verdedigende magie zouden kunnen werken, hier. Waarom zou je dat willen? Om te vechten. Tegen wie? De Prix. Daar ben je toch veel te jong voor, ja had ook gewoon na dat je afgestudeerd was hier kunnen gaan studeren. Hij schudde zijn hoofd, er is een groep getalenteerde magiërs die al in het leger zit. En jij wil daar bij horen vroeg ik ongelovig. Ik hoor er al bij glimlachte hij, Daniël trouwens ook. Is Daniël zo goed dan? Al had hij niks gekund hadden ze hem alsnog gevraagd en dat alleen omdat hij de zoon is van Robert. Dus Daniël is slecht? Menno lachte, je bent wel erg nieuwsgierig voor een nieuweling. Ik haalde mijn schouders op, heb je daar een probleem mee dan? Hmm, misschien. Waarom? Hij lachte weer en glimlachte mysterieus. Waarom Menno drong ik smekend aan. Hij grijnsde en tikte op mijn neus, dat vraag je maar aan je grote broertje Yasmin. De bel ging en Suza kwam naar me toe gelopen, heei ga je mee lunchen? Ik knikte en liep met haar mee naar de kantine. Heei meiden dit is Yasmin ze is nieuw hier melde Suza aan haar lunch vriendinnen. De helel lunch werd ik bestookt met vragen over mijn oude school en het verschil tussen hier wonen en in Washington. Aan het eind van de pauze kwam er een man van rond de veertig naar me toeg gelopen, jij bent zeker Yasmin? Ehm ja...? Hij glimlachte vriendelijk en stak zijn hand uit, proffesor Driemunk. Ja u gaat me helpen een speciale gave te vinden of zo iets toch? Ik ga je helpen uitzoeken wie je bent Yasmin. Volg mij maar. Ik stapte met hem in de lift, waar gaan we heen? De gymzaal hieronder antwoorden hij en hij drukte het knopje -1 in. Wow het is hier egt gigantisch mompelde ik. Goed ga zitten Yasmin zei hij en hij kwam tegenover me zitten. Hij wilde alles weten over mijn verleden, mijn oude vrienden en over wat ik gemerkt had dat anders aan me was. Na andershalf uur praten ging de bel en mocht ik weer gaan. Ik lunchte weer met Suza en haar vriendinnen. Wat voor les hebben we nu vroeg ik aan Fenna. Sport in de gymzaal beneden. Ik kreeg van mijn gymdocent een setje gymkleren en kleede me om in de meisjes kleedkamer. Yasmin schiet eens op lachte Suza toen ik nog stond te treuzelen met mijn haar. Kom al zuchtte ik en na een laatste blik in de spiegel liep ik met haar mee naar binnen. De gymzaal die een half uur geleden nog leeg was geweest was nu verdeeld in een paar volleybal veldjes. Volleybal was een van de sporten die me normaal gesproken wel redelijk goed afging, maar ik had kunnen weten dat het hier niet normaal zou gaan. Er werd geserveerd en gesmachd met een enorme kracht en snelheid die ik bij lange na niet kon evenaren en het andere team zocht dan ook expres mij als mikpunt. Nadat de les was afgelopen en ik mee weer had omgekleed keerde ik terug naar de gymzaal in de verwachting dat meneer Driemunk er ook zou zijn maar in plaats van hem stond Menno tegen een muurtje geleund. Hij zette zich af en kwam naar me toe lopen, ik heb de opdracht van Driemunk gekregen om je bijles scheikunde te geven. Jij..., waarom zou je dat doen? Omdat ik anders geschorst Je word geschorst als je mij geen bijles geeft? Nee meneer Salmandon wil mij geen les meer geven. Ik knikte maar ik vertrouwde het nog steeds niet. Gaan we lopen vroeg ik toen we buiten stonden. Hij draaide zich om en wierp me een spottende blik toe, we gaan met mijn motor. En mijn scooter dan? Die kan niet hard genoeg honey. Ik negeerde hem en wachtte bij de voor de school op hem. Niet veel later kwam hij met zijn motor aangereden. Geen helmen zuchtte ik. Hij schudde grijnzend zijn hoofd, schiet op spring achter op. Ik klom achter op de motor en sloeg mijn armen voorzichtig om zijn middel heen. Houd je goed vast waarschuwde hij en de motor schoot weg. Ik kletterde bijna naar achter en maar kon nog net genoeg houvast vinden om zijn middel. Ik sloeg mijn armen strakker om hem heen, hij reed zo idioot hard dat ik als we ook maar een tegenligger zouden tegenkomen waarschijnlijk niet genoeg tijd hadden om te stoppen. Waar gaan we heen schreeuwde ik boven het geluid van de motor uit. Het bos riep hij terug en hij gaf nog wat extra gas. God zei dank kwamen we bij het bos aan en zette hij de motor uit. Je rijd als een crimineel mopperde ik. Hij lachte, het valt best mee. Wat gaan we hier eigenlijk doen? De meeste ingrediënten die je nodig hebt voor scheikunde groeien in het bos, als je geen ingrediënten kunt zoeken in het bos kun je überhaupt geen drankje maken. Waar heb je het überhaupt voor nodig? Wat? Drankjes maken zuchtte ik. Het is een verplicht examen onderdeel. En nu vroeg ik toen hij op een openplek bleef stilstaan. Hij wees naar de ketel die op de open plek stond, nu ga je een drankje maken. Ja en hoe? Hij grinnikte, gebruik je fantasie. Dus ik moet gewoon wat planten in die pan gooien vroeg ik sceptisch. Tja we hoeven ons pas over een uur op school te melden, wat wil je anders gaan doen lachte hij. Ik rolde met mijn ogen en ging op een omgevallen stam zitten. Geef je het nu al op heksje pestte hij. Wie is hier nu een heks lachte ik. Ik ben geen heks ik ben officieel een magiër, twee totaal verschillende dingen. Waarom? Heksen zijn vrouwen. Ik schudde glimlachent mijn hoofd. Weet je je lijkt totaal niet op Daniël. Hoe bedoel je? Je bent het tegenover gestelde van hem, hij is altijd negatief en voorzichtig maar jij doet gewoon wat je wilt wanneer je wilt. Ik mag je wel lachte hij. Bedankt… denk ik. O kom op Yasmin doe niet alsof ik niet aardig kan zijn. Dat heb ik nooit gezegd glimlachtte ik. Weet ik maar je dacht het wel. Misschien wel misschien niet. Hoe leuk ik gezellig kletsen met jou ook vindt ik moet je toch aan het werk zetten. Goed wat moet ik doen meester? Maak maar een vuur. Hoe? Hij grinnikte, waar ook je kan geen vuur maken. Ignis ut mompelde hij en het hout onder de ketel begon te vlammen. Wauw blaasde ik. Ja dat kan je niet hé heksje. Ik rolde met mijn ogen, met een aansteker kan je ook vuur maken. Ga jij nou maar water halen pestte hij. Waar? Hij wees naar het noordoosten, een paar meter die kant op. En hoe moet ik dat meenemen? Hij gooide me een plastic emmer toe. Nadat ik water had gehaald leerde hij me een paar ingrediënten waar ik een drankje van moest maken. Waar was dit drankje voor vroeg ik toen hij hem over de planten gooide. Nergens voor, ik liet je gewoon oefenen met de ingrediënten. En wat nu? Nu hebben we nog bijna een half uur. Waarom wil meneer Salamandon jou geen les meer geven eigenlijk? Omdat ik beter ben. Hoe bedoel je? Ik ben beter in zwarte magie dan hij en dat kan hij niet hebben. Jij bent beter dan de leraar spotte ik. Niet alleen ik, Nicole en Sandor ook. Hoe kan dat? Hij is officieel een trasparante magiër en hij kan het gewoon niet hebben als iemand beter is als hij. Wil hij Nicole en Sandor ook geen les meer geven? Nee zij doen gewoon mee. En waarom jij dan niet? Omdat ik hem teveel “uitdaag”. Ik moest onbedoeld lachen. Hij glimlachte terug en vertel eens over jou oude school. Wat wil je weten? Gewoon vertel eens iets spannends. Ik lachte, er was niet veel spannends op mijn vorige school. Het was gewoon een doodnormale middelbare school. Hmm ik weet meteen waar je het over hebt, het lijkt zeker op deze doodnormale school. Oké ik snap wat je bedoelt, mijn oude school is zo veel kleiner dan deze school. Het is smettelijk schoon en opgeruimd en geen tovergedoe. Klinkt geweldig lachte hij. Dat was totaal niet, het was enorm saai. Wees maar blij dat je dan nu hier zit grinnikte hij. Ja geweldig een school vol met toverende gekken. Ja daar heb je egt een punt, je zal maar bij toverende gekken op school zitten lachte hij. Ik gaf hem een speelse tik tegen zijn arm aan, je pest me weer. Ja en jij beledigd me heksje. Sorry grijnsde ik. Ik vergeef het je maar alleen omdat jij het bent hoor. Ik grijnsde, bedankt. Zullen we gaan, over een paar minuten is de les voorbij. Ik knikte en stapte achterop de motor, ik sloeg mijn armen stevig om hem heen en liet mijn hoofd op zijn rug rustten. Wij zijn er melde hij. Ik glee van de motor af en bleef staan. Hij stak zijn hand op als groet, tot morgen heksje. Hij schoot weer weg en mijn hard sprong over. Verdoofd liep ik naar mijn scooter toe en reed ik naar huis.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen