Chapter 4.

HELP! Rein's lach is te perfect... Hij geeft me een knipoog. Ik lach ongemakkelijk terug en draai me weer om. "Ies, zag je dat?!" fluister ik met grote ogen. "Ja." antwoord ze droog. Isa reageert vaak nogal droog, maar als je der dan eenmaal serieus aankijkt proest ze het uit. Ze kan niet lang serieus blijven hahaha. "Sorry, maar jullie vinden elkaar echt leuk! Anouk ziet hem volgens mij ook wel zitten, maar die maakt zeker geen kans." grinnikt ze. "Vraag of hij vanmiddag met je mee wil naar de stad, omdat je nog een nieuw jurkje moet voor het schoolfeest." zegt ze en draait m'n hoofd om richting Rein. "Uhh hey. Zou je vanmiddag misschien mee willen naar de stad? Ik moet nog een nieuw jurkje hebben voor het schoolfeest en Isa kan vanmiddag niet. Kan ik je meteen even een rondleiding geven door de stad." zeg ik in een adem. Ik zucht. Nu nog wachten op z'n antwoord. "Ja, leuk!" zegt hij met een glimlach van hier tot Tokio. Ik lach en draai me weer terug. "Leonie, weet jij misschien het antwoord?" vraagt Meneer Langeveld. "Misschien als ik de vraag weet." "De vraag was waarom jij niet op zat te letten." " Nou, dat komt omdat we het over het schoolfeest hadden volgende week. Dat is echt veel belangrijker dan zo'n saaie Frans les." De kinderen om me heen beginnen te grinniken en te fluisteren. "Nu is het genoeg, ik ben die grote mond van jou nu echt een keer zat. En nu eruit jij!" zegt hij kwaad en wijst naar de deur. Ik sta op, gooi al m'n spullen in m'n tas en zwaai hem over m'n schouder. "Ajuus!" zeg ik en zwaai een keer naar achter. Ik loop de deur uit en gooi hem achter me dicht. Liever een uur na komen dan een vol uur in de saaie les van Langeveld te zitten. Hij kan al geen les geven, en dan moet hij ook nog is zo nodig Frans gaan geven. Waarom bestaat die taal? Kunnen die mensen niet gewoon Engels gaan spreken ofzo?