IsHeMadAtMe?

Ik zuchtte, gaf een zachte knik en luisterde terug naar zijn ademhaling en hartslag.
“Is hij kwaad op mij, denk je?”
“Nee, meer kwaad op zichzelf” zei Edward opeens, vanuit de deur opening. Zijn ogen lachte naar me, vanuit het beetje licht dat er nog in de kamer was.
Ik knikte, niet wetend wat ik anders moest doen.
“Samii?”zijn stem was erg serieus.
Ik keek hem terug aan, hij zette een paar stappen naar voor.
“Alissa heeft gelijk! Praat met hem, voor het hele huis aan stukken van één hangt.”
Ik hoorde een luide knal vanuit Jaspers kamer en knikte geschrokken. Hij lachte terug naar me en verdween in het duister van de gangen. Ik stond langzaam op, maar bleef op men plek staan. “Waar gaan jullie heen?”
“Wij gaan de stad in. De mensen van Forks high geven een feest.” Zeiden ze zacht.
“Oh, en de anderen?”
“Wij gaan… euhm… weg! Jagen!” zei Bella vanuit de deuropening.
“Maar jullie zijn deze morgen toch al gaan jagen?”
Ze lachte haat tanden bloot en knipoogde naar me. Ze gingen we weer helemaal alleen laten bij Jazz, was het niet. Edward verscheen naast haar en knikte, met een lach die geniepig op zijn gezicht geschroefd zat.
“Goed!” besloot ik en wandelde hun richting uit, de meisje huppelend achter me aan. Bella en Edward zetten plechtig een stap opzij, toen ik door de deuropening liep. Kim, Alika en Alissa volgde me tot aan zen deur, waar opeens luide muziek door klonk. Ik nam een grote hap lucht en klopte zacht op de deur. Ze rende allemaal de andere kant op en lieten me daar alleen achter. Iedereen was het huis uit behalve Jazz. Ik klopte nog eens, maar de enige reactie was dat de muziek nog luider ging spelen, zo hard dat het huis leek te schudden.