9. Sanne

Terwijl de jongen zich uit de voeten maakt verschijnt er een meisje met bruine krullen en donkere blauwe ogen in de opening van de tent. Sanne herkent haar van gisteren. Wat sta je te kijken? zegt Alice in het Engels met een Frans accent. Sanne weet even niets te zeggen en schaamt zich een beetje. Dan herkent het meisje haar ook en komt de tent uit gekropen. Ze gaat naast Sanne zitten en steekt een sigaret op. 'Wat kom je hier doen?' ze kijkt Sanne onderzoekend aan, een tikje bezorgd lijkt het wel.
'Ik wilde even alleen zijn'.
Alice knikt begrijpend. Ze zwijgen even. Alice neemt peinzend een trekje van haar sigaret en vermorzelt hem dan onder haar voet.
'Luister' zegt ze, 'je moet niet zoveel waarde hechten aan een man'. Sanne kijkt verbaasd op.
'Je vind snel genoeg een nieuwe'. Alice kijkt haar indringend aan.
Naast Alices gezicht ziet Sanne iemand in de verte over het terrein lopen. Alice volgt haar blik.
'Kan ik bij jou slapen vannacht?' vraagt Sanne in een opwelling, waarna ze snel de tent in duikt. Alice grinnikt, 'is het echt zo erg?'. Ze ziet Sanne's sombere blik.
'Ik heb wat meer tijd nodig'. Alice haalt haar schouders op en komt naast haar zitten in de tent. Ze schuift een bak met bestek naar Sanne toe. 'Jij doet de afwas'.

Ze horen iemand om de tent heen lopen. Alice steekt haar hoofd naar buiten. Austin lacht vriendelijk als hij haar herkent en vraagt aan haar of ze een meisje met rood haar heeft gezien. Ze zegt dat ze niemand heeft gezien.

Sanne sluit haar ogen en zucht. Ze voelt een stekende hoofdpijn opkomen. Gisterenavond is ze gelijk gaan slapen en vanochtend is ze voor dag en dauw opgestaan. Ze heeft Austin niet meer gesproken. Zodra ze aan hem denkt voelt ze haar hart branden en beginnen haar ogen te glinsteren van de tranen.
Alice schud haar hoofd, 'je leert het nog wel.. en nu afwassen!'.