Chapter || 001

Het felle zonlicht die door het gordijn verscheen verstoorde mijn nachtrust, als je het zo kon noemen. Het was eerder een periode van piekeren, maar intussen was het een gewoonte geworden. Het gevoel van uitgerust te zijn had ik al jaren niet meer meegemaakt. Maar het deed me niets, ik had er geen behoefte aan, dat dacht ik tenminste. Vermoeid opende ik mijn ogen en liet mijn blik rusten op de wekker. Het was inmiddels al 8 uur 51, wat best laat was voor mij. Meestal werd ik wakker midden in de nacht en het enige wat ik toen deed was nadenken. Ik gooide het laken van me af en stapte al wankelend uit mijn bed. Terwijl ik mijn blik even liet ronddwalen in de kamer om mijn gsm te vinden, schoot het me weer te binnen, het is vakantie. Een spontane glimlach verscheen op mijn gezicht. Na een minuut zoeken had ik eindelijk mijn gsm gevonden. Zonder na te denken typte ik meteen de naam van Shawn in, het was een gewoonte van me gekomen om elke ochtend een sms te zenden naar hem. Meestal verzond ik gewoon Goede ochtend Shawn, hoe gaat het met je? Maar deze keer niet, ik ging weer op mijn bed zitten en dacht even na. Hé Shawn, heb je zin om vandaag af te spreken? typte ik even al twijfelend. Na even te aarzelen drukte ik toch maar op de verzendknop. Ik wist niet of hij wel überhaupt zou reageren, want de laatste tijd had hij het namelijk erg druk. Trouwens hij is niet zoals mij, Shawn heeft ook nog andere vrienden. Al heel snel hoorde ik mijn gsm trillen. Ik voelde een lichte tinteling in mijn buik, wat zou zijn antwoord zijn? Meteen nam ik mijn gsm en opende het bericht. Natuurlijk Cole, mag ik anders al naar je toe komen? Dan kunnen we er een daguitstap van maken. Toen ik het berichtje had gelezen kwam er meteen een glimlach op mijn gezicht tevoorschijn. Wat had hij toch fantastische ideeën. Oke, perfect. antwoorde ik zo kort mogelijk terug zodat hij niet zou weten hoe blij ik wel was. Misschien zou Shawn het wel raar vinden mocht ik zo overdreven reageren, want zo was ik niet. Trouwens zo ben ik nog altijd niet, ik ben meer back to basic, geen overbodige reacties. Maar bij hem was het anders, bij hem kon ik me niet intomen. Ik snelde naar de douche, want Shawn zou zeker niet lang meer wegblijven. Hij kwam altijd op tijd en daar hield ik wel van. Na mijn korte douche, kleedde ik me zo snel mogelijk aan. Het zag er naar uit dat het een zonnige dag zou worden, maar korte mouwen waren geen optie voor mij. En daar had ik een geldige reden voor.

Toen besliste ik maar om mijn lievelingsoutfit aan te doen. Net nadat ik mijn tanden had gepoetst hoorde ik de bel rinkelen. Ik ging nog vlug eens met mijn hand door m'n haren en liep naar beneden. Toen ik de deur opendeed zag ik Shawn voor me staan, met een big smile op zijn gezicht. "Ik heb je gemist, idioot." grijnsde ik kort en nestelde me meteen in zijn armen. Het was al een tijdje geleden dat ik hem had gezien. Sinds hij van school veranderde door zijn enorm lage punten zag ik hem alleen in de vakanties. Volgens mij is dat veel te weinig, maar ik snap hem wel. Hij wilt zich nu beter inzetten voor school. Hij wreef zachtjes over mijn rug toen ik een knuffel gaf en liet me toen weer los. "Ik heb je ook gemist Cole." glimlachte hij lief en ging samen met mij naar binnen.