Chapter 2.

Wow, dit had echt NIEMAND verwacht! Voorin de klas staat niet Mevrouw Stam maar Mevrouw Ameldon, de directrice. "Dames en heren, ga even gewoon op je stoel zitten en hou even je mond." zegt ze en meteen gaat iedereen op de stoel zitten. Ik kijk Isa verward aan en trek een wenkbrauw op. "Mevrouw Stam heeft vanmorgen ontslag genomen. Nou, eigenlijk is ze ontslagen. Ze bleek geld gestolen te hebben uit de kluis van de school. Jullie kunnen gaan, deze les valt voorlopig uit." verteld ze ons en loopt het lokaal uit. "Wat?" "Serieus?" "HAHAHA." hoor ik het groepje van Anouk, Esmee en Sanne zeggen. Anouk, Esmee en Sanne zijn de bitches van de klas en iedereen doet aardig tegen ze. Waarschijnlijk alleen maar omdat ze bang voor hun en hun vriendjes zijn. Anouk en Esmee hebben sinds het begin van het jaar verkering met de drie badboys van de school: Daan, Nils en Owen. Ze zitten pas sinds de 2e klas bij ons op school en sindsdien zijn ze echt alles. Althans, dat denken ze.

We zitten met de hele klas in de aula bij elkaar. Isa en ik waren van plan Rein aan ze voor te stellen als opeens Sanne begint te praten. "En wie ben jij?" vraagt ze. Alleen die blik er al bij! Isa staat op en legt een hand op Reins schouder. "Dit, is Rein van Duivenboden. Hij is hier verleden week komen wonen omdat zijn vader een nieuwe baan had gevonden." zegt ze en kijkt Sanne arrogant aan. Sanne kijkt bitchie terug en ik schiet in de lach. "Sanne, we weten dat je graag populair wilt zijn, maar dat moet je niet met zo'n blik doen want daar schiet je niks mee op schat." Ze kijkt me met een woedende blik aan en staat dan op. "Ik ga vast naar de volgende les." zegt ze zachtjes. Rein kijkt me aan met zo'n: doe-dat-nou-niet-blik. "Ja, wat? Het is de waarheid hoor." grinnik ik en sta op en loop naar de drankautomaat. "Nummer 23.." Ik gooi €1,30 in de automaat en tik 23 in. Meteen valt mijn flesje water naar beneden en pak ik hem uit de bak. Ik draai de dop open en neer er een slok uit. Ik zucht, dit had ik nou echt even nodig. "Lukt het?" hoor ik opeens iemand achter me zeggen. Ik schrik en draai me om. Rein. "Uhh.. Ja. Nee. Ik bedoel.. Ja, het gaat wel ja." zeg ik verward en loop weg.