Hoofdstuk 3

In de loop van die week werd het kerstbal officiëel aangekondigd. De jongens gingen halsoverkop op zoek naar hun perfecte date, terwijl de meisjes hoopvol afwachtten op het moment waarop zij gevraagd werden. Nouvelle vond al dat gedoe maar niks. Van ellende hing ze, veel meer dan nodig was, in de bibliotheek rond. Daar was het altijd zálig stil en normaal gezien kwam men hier ook niet om een date te zoeken, want de bibliotheek was nou niet bepaald de meest romantische plek. Nouvelle nam een paar boeken uit een rek en ging aan een tafeltje zitten. Door al die drukte met dat bal vergat de helft van de school hun huiswerk. Dat zou haar niet overkomen! Tenminste, dat dacht zij.
Op de gang stond echter het vriendengroepje van Matthew Farrow. "Ach, kom op Farrow! Ik hield me ook aan mijn deel van de weddenschap. Nu moet je echt niet terugkrabbelen." Alexander Plum, de beste vriend van Matthew Farrow, duwde zijn maatje naar binnen. Hij kon nú al niet langer zijn lach inhouden. "Haha! Farrow's going down!" Eerder die dag had Alexander Matthew uitgedaagd. Ze zouden beide een totaal onbereikbaar meisje meevragen naar het bal. En Nouvelle was zéker onbereikbaar. Ze zou zich nooit verlagen tot het niveau van een andere afdeling, zoals in deze situatie Ravenclaw. Deze hele weddenschap was natuurlijk absurd. Ravenclaw jongens zouden zich beter bezighouden met moeilijke raadseltjes. Maar deze jongens hielden er zo nu en dan ook wel van om eens de clown uit te hangen. Zó onvolwassen.
Matthew nam voorzichtig plaats aan het tafeltje tegenover Nouvelle. Nouvelle keek niet eens op van haar perkament. Matthew nam een stukje perkament uit zijn tas en begon te schrijven. Hallo, Lacroix. Wat doe je? Hij schoof het stukje perkament onder haar neus. Nouvelle blies het weg. Ze had geen zin in dit gezeik, dat was toch wel duidelijk?! Maar Matthew gaf niet op. Zo te zin niet in een goede bui? Wat is er? Ben je nog dateloos? Weer schoof hij het onder haar neus. Nouvelle zuchtte geërgerd. Ze draaide het stukje perkament om. Nee, natuurlijk niet. Schreef ze in krullige letters. Hopelijk zou hij nu oprotten. Matthew las het en trok een wenkbrauw omhoog. Ik had ook niets anders verwacht. Who's the lucky man? Speelde hij mee. Nouvelle zuchtte nog luider. Kon er dan niemand haar komen redden? Oke, Farrow. Wát wil je? Deze keer waren haar letters wat minder krullig. Matthew nam het briefje in ontvangst en grinnikte. Hij moest het luidop zeggen, anders telde het niet volgens Alexander. "Ik vroeg me af of," Hij keek opzij naar de deur. Daar stonden Alexander en nog twee andere jongens te knipogen alsof hun leven er vanaf hing. Hij boog een beetje voorover en fluisterde:"Of je misschien met mij naar het bal zou willen gaan?" Nouvelle's mond zakte open. "Nee!" Snauwde ze kwaad. En daarop nam ze haar spullen bij elkaar en liep ze weg om de gebruikte boeken terug te zetten. Matthew keek grijnzend naar de deur. Alexander lag in een deuk. Eén van de andere twee maakte een gebaar in de richting vanwaar Nouvelle heen was gelopen. 'Ga dan!' Maakte hij met zijn mond. Matthew grinnikte en zette de achtervolging in. Hij vond haar bij één van de rekken. "Waarom niet?" Vroeg hij. Hij moest zijn best doen om serieus te kijken. Nouvelle negeerde hem eerst gewoon. Dit was te belachelijk voor woorden! Ze wilde langs hem heen naar buiten lopen, maar Matthew versperde haar de weg. "Waarom?" Vroeg hij nog eens met een speelse ondertoon in zijn stem. Nouvelle keek hem strak aan. "Omdat, Farrow, ten éérste: Jij zit niet in mijn afdeling. Ten tweede: Ik totaal geen behoefte heb aan jouw aanwezigheid die avond. En ten derde: Ik zei dat ik al een date had!" Matthew grinnikte kort. "En laat me er nu door of je krijgt er sérieus spijt van!" Nouvelle trok haar toverstok al uit haar binnenzak. "Ho, ho maar! Zoals je wil!" Matthew stak zijn beide handen in de lucht en stapte opzij. Net op dat moment kwam Draco Malfoy om de hoek. "Wat zie ik, Nouvelle? Fijne onderonsjes met Farrow?" Hij keek zijn afdelinggenootje spottend aan. "Absoluut niet!" Snauwde Nouvelle ter verdediging. Wat hadden al die kwallen vandaag toch? Het kwam vast door die balsfeer. Dat moest wel. Hun puberige pindabrein kon al die spanning niet aan. "Daar leek het anders wel op." Merkte Draco droog op. "Zo lekker geheimzinnig tussen de boeken. Jaja, ik ben niet áchterlijk hoor." Nouvelle slaakte haar zoveelste geërgerde zucht. "Ik anders ook niet!" Woest propte ze haar laatste boek in het rek en liep de bibliotheek uit. Draco keek spottend naar Matthew. Matthew stond het hele schouwspel nog steeds met zijn handen in de lucht aan te gapen.