Dag 15: 12-07-2014

Het is warm in de trein en behoorlijk vol ook. Naast hem zit een gozer die zijn muziek zo hard heeft staan, dat hij de teksten prima kan verstaan. Als het nog interessante muziek was, zou hij zich er niet eens aan gestoord hebben, maar het is meer geschreeuw en gebrul dan zang. Knetterende gitaren worden afgewisseld met veel te drukke drumpartijen en hij draait zijn hoofd weg.
Zijn bril zorgde voor sweetrandjes op zijn gezicht. Hij duwde hem omhoog om zijn gezicht af te vegen met de rug van zijn hand en wierp een blik op zijn telefoon. Het zou niet lang meer duren voor hij moest opstaan om de trein te verlaten. Er waren weer eens werkzaamheden, maar gelukkig was de dienstregeling wat veranderd, zodat hij op een ander station kon overstappen. Dat zou hem een hoop tijd besparen… Of dat hoopte hij in ieder geval.
‘Is het sneller om via Utrecht naar Zwolle te reizen of via Duivendrecht?’ vroeg hij aan de passagiers om zich heen.
‘Uitrecht, zeker weten,’ antwoordde de man tegenover hem. Hij had een meisje op schoot dat met een enthousiaste trek om haar mond naar buiten staarde en de koeien en schapen aanwees.
Dan zou hij blijven zitten. Ook goed. Het maakte immers uiteindelijk niet meer uit hoe je ergens kwam, als je er maar kwam. Dat vond hij tenminste.