De tekening

De volgende dag gaat Roos weer naar de kudde toe. Weer is de kudde even in paniek als ze Roos zien staan. Roos zakt neer in het gras en wacht tot de kudde weer wat rustiger wordt. Het duurt wel een uur maar dan is de kudde weer helemaal rustig. Zo nu en dan kijken ze even op. Ze kijken wel uit dat ze niet te dichtbij komen, en Roos ook. Als ze wil dat de kudde haar gaat vertrouwen, moet ze geduld hebben. Héél veel geduld! Haar moeder zei altijd dat je met geduld het meeste bereikt...
Omdat Roos van plan is de hele dag in de buurt van de kudde te blijven, heeft ze genoeg eten en drinken meegenomen. Ook heeft ze haar mobiel meegenomen voor in noodgevallen. Maar opzich kan niemand haar bereiken want ze heeft hem uit staan. Stel dat hij afgaat en de kudde schrikt ervan! Dan kan ze het wel helemaal schudden dat de kudde haar ooit gaat vertrouwen.
Roos heeft ook wat tekenspullen en haar schetsboek meegenomen. Ze heeft al niet meer getekend sinds haar moeder is overleden. Roos haalt even diep adem. Daarna haalt ze haar schetsboek en tekenspullen uit haar tas en begint de kudde na te tekenen.
Roos kan heel erg goed tekenen. Net als haar moeder. Alleen heeft ze nooit meer getekend omdat dat haar zo deed denken aan haar moeder. Het duurde heel lang voor Roos het besefte, maar ze weet zeker dat haar moeder niet gewild had dat ze bleef treuren, huilen en ongelukkig zijn. Haar moeder zou willen dat ze gewoon door moet gaan met haar leven en alle dingen doen waar ze gelukkig van wordt.
Het potlood van Roos vliegt over het papier. Na een paar uur bekijkt ze haar tekening vol trots. Dat ziet er goed uit! Ze weet zeker dat haar moeder het ook mooi zou vinden. Het is alleen jammer dat ze het aan niemand kan laten zien. Stel dat ze zouden vragen waar ze de inspiratie vandaan haalt!
Roos kijkt op haar horloge. Het is al twee uur in de middag. De kudde heeft de schaduw van de bomen van het bos opgezocht. De zon schijnt fel en het is erg warm. Zomer...
Roos gaat ook in de schaduw zitten. De leider van de kudde kijkt gestresst op als ze zich verplaatst. Roos leunt met haar rug tegen een boom aan. De leider ontspant zich weer.
Roos eet haar brood op en drinkt wat water uit haar flesje. Ze zakt onderuit en dommelt een beetje weg...

Ze schrikt wakker als ze geritsel hoort. Wat was dat? Waar is ze? Dan weet ze het weer. Ze ligt hier in het gras. Vlakbij de kudde. Maar wat was dat geritsel? Het was vlak naast haar. Roos draait haar gezicht naar rechts...
Nee! Dat kan niet! Dat is niet waar! De bruine merrie die zoveel op Bella lijkt staat vlak naast haar. Roos blijft stil zitten. "Hee..." zegt ze zachtjes. De merrie schrikt er een beetje van. Ze briest en laat haar hoofd weer zakken. De leider van de kudde kijkt vanaf een afstandje, waakzaam toe. Bang dat ik haar merrie iets aan doe.
"Ben maar niet bang," zegt Roos zachtjes, "Ik zal nooit een paard pijn doen. Geen één dier trouwens."
Roos zucht even diep. De merrie briest en snuffelt zachtjes aan de tekening. Ze briest, laat haar hoofd zakken en begint te grazen.
Voordat Roos het weet begint ze te vertellen. Over haar moeder en haar vader, Lorena, Nederland, de manege, Bella en zelfs over het ongeluk van haar moeder waar ze nog nooit met iemand zo open over heeft gepraat. Zelfs niet met Lorena en haar vader.
Ook vertelt Roos over de verhuizing naar Engeland, hoe ze iedereen mist, haar eerste dag, haar nieuwe huis, de ontmoeting met Jessey en hoe ze Blacky heeft weten te stoppen toen hij schrok van de golven. "Ik weet niet eens meer wat ik nou eigenlijk deed. Het ene moment stond ik nog op de grond, en het andere moment zat ik op zijn rug." De merrie schud met haar hoofd. Een paar veulens rennen speels happend naar elkaars benen voorbij. Een klein bruin veulentje geeft een speelse bok. Roos moet lachen. Ze vertelt weer verder. Over Sunshine Valley, Jolly en de oude 'gekke' vrouw.
"Ze had al die tijd gelijk," zucht Roos.
Ze schrikt zich een ongeluk als ze op haar horloge kijkt. Het is al kwart over vijf! Over een kwartiertje komt haar vader thuis. Vlug pakt Roos haar spullen, en rent weg. De kudde kijkt haar na...