#Harry

Ik zag hoe Louis naar me keek ik had mezelf beloofd als vanavond die grand jeté lukte vertelde ik aan Louis wat ik voor hem voelde. Maar dat zou ik toch nooit durven. Ik nam een klein aan loopje en probeerde te springen. En alweer mislukte het. Ik bleef zitten waar ik zat. Louis kwam op me af rennen ''Harry gaat het ?''
''Nee die sprong wil weer niet ! ik ben daar gewoon te stom voor!''
''Hazz op een dag lukt die sprong echt sirieus'' en dan ga ik je ook vragen of je de mijne wil zijn dacht ik. ''Louis ik ga het weer proberen oke'' hij knikte en hij ging weer aan de kant zitten. 'oke Harry adem in adem uit je kan het gewoon je hoofd leeg maken en maak die sprong' en alweer het ging voor de zoveelste keer fout. ''Louis het wil echt niet!''
''Harry op een dag echt wel kom op je kan dit maar de les is nu klaar dus je moet het donderdag weer proberen'' ik knikte ik liep naar de kleedkamer en ik deed me dagelijkse kleding weer aan. 'Ik hoop dat ik ooit met Louis william Tomlinson krijg ik hoop het en anders bestaat me leven uit niets!' Ik zuchte. Ik was klaar en ik liep naar de gang waar Louis stond te wachten. ''Harry ga je nog met mij naar huis?''
''Sure gezellig'' Louis liep huppelent veder. Toen we bij onze fietsen aan kwamen zag ik dat onze banden lek waren. ''Shit he nee niet weer'' Ik zuchte. ''ja dat word lopen naar huis, Gezellig toch!'' Louis kreeg je haast nooit chagerijnig en dat vrolijkte mij ook altijd op. ''Kom we lopen naar huis!'' Zo liepen we naar huis toe.