Hoofdstuk 10 Lola
1. Persoonlijke dingen
2. Geen inspiratie
en ik zeg het wel gewoon eerlijk ik was het een soort van vergeten *oeps*
maar nu ga ik verder en ik hoop dat jullie mijn verhaal nog steeds leuk vinden na zo'n lange tijd
De dokter zegt voorzichtig: 'Maar helaas is er een andere jongen die ook in die kamer sliep heel plotseling overleden'. Ik voel een lichte knijp in mijn hand van Daan die mijn hand vast houdt. De dokter gaat verder:'Doordat het systeem in de war lagen, en heeft een zuster, perongeluk of expres dat weten we nog niet precies, in het systeem gezet dat die jonge Owen was. Rein springt op: 'dus Owen is niet dood'!!?? Nee zegt de dokter. We bespreken nog wat dingen met de dokter en mogen dan naar Owen. Als we zijn kamer binnen komen ligt Owen er rustig bij en heeft zijn ogen dicht. Als hij merkt dat we er zijn doet hij ogen open. Iedereen is stil, zelfs Rein. Dan zegt Owen:'Hey, wat duurde het lang voor jullie kwamen'. Nils gaat naast hem zitten en zegt:'Sorry maar we wisten niet in welke kamer je lag en we dachten dat je dood was. Dan zegt Rein blij:'maar dat is gelukkig niet zo'. We praten nog wat met Owen en dan gaan Nils en ik naar Nienke toe. Daan en Rein blijven nog even bij Owen. Als we bij Nienke zien we dat het al een stuk beter gaat, ze zit in een rolstoel naast haar bed een beetje tv te kijken. Als ze ziet dat we er zijn krijgt ze meteen een glimlach op haar gezicht. Nils geeft haar een zoen en ik geef haar een knuffel. Nils en ik gaan op een stoel naast haar zitten en praten wat met elkaar. Na een half uurtje komen Daan en Rein ook binnen. Ze beginnen ruzie te maken over wie de laatste stoel krijgt want er is nog maar 1 stoel. Daan wint uiteindelijk, en Rein moet staan. Na een tijdje gaat hij op de grond zitten maar hij kan niet stil zitten dus Nienke zegt:' Rein wil je liever in mijn rolstoel zitten? Dan ga ik wel weer in bed'. Dat vindt Rein een goed idee, dus Nienke wordt door Nils en Daan in bed gelegt en Rein gaat in de rolstoel. Maar daar in kan Rein ook niet stil zitten. Hij draait wat rondjes, gaat heen en weer en doet wat kunstjes in de stoel. Als hij net op 2 wielen rijdt valt hij met stoel en al naar achter. Iedereen begint keihard te lachen. Zelfs Rein lacht een beetje ongemakkelijk mee. Rein en Nils ruilen van stoel zodat Rein geen gekke dingen meer kan doen. Als iedereen weer een beetje rustig zit vraagt Nienke plots hoe het met Owen is. Rein zegt meteen:'Dat is grappig verhaal want we dachten dat hij dood was'. Nienke kijkt meteen met geschrokken ogen naar Rein. Rein gaat verder:'maar dat is hij gelukkig niet'. En zo leggen we haar het hele verhaal uit. Na een tijdje krijg ik een sms:
Hey waar zijn jullie?
We zijn bij jullie huisje maar er is niemand
xxx Sharon
Sorry voor dit slechte stukje maar ik vond dat ik we moest schrijven
tips zijn altijd welkom
Er zijn nog geen reacties.