Chapter four.

~ Alison Lilian Hale

Ik was blij om Mali te zien maar ik moest zeggen dat het me verbaasde. De laatste keer dat ik haar sprak had ze me verteld dat ik haar deze maand waarschijnlijk niet meer zou zien omdat ze het zo druk had met school. En nu stond ze hier voor me met een enorme glimlach op haar gezicht en kleine twinkelingen in haar ogen. Haar aura herinnerde me aan haar broer en ook een hele goede vriend van mij, Calum. Hij was precies het zelfde als haar, altijd vrolijk. Terwijl ik aan Calum dacht dwaalde mijn gedachte onbewust af naar Ashton, hij was ook altijd vrolijk..

‘Ali? Luister je eigenlijk wel naar me?’ Giechelde Mali

Ik schrok op en voelde mijn wangen warm worden ‘Sorry, wat zei je?’

Ze grinnikte ‘Ik zie dat je nog steeds dagdroomt, denk je weer aan Ashton?’

Ik beet op mijn lip en staarde naar mijn voeten ‘Ja.. Sorry, ik mis hem gewoon’

‘Dat weet ik lieverd, maar je ziet hem snel weer, sneller dan je denkt.’

Een paar minuten geleden had Ashton precies hetzelfde tegen me gezegd, was dit een hint ofzo? Kwam hij naar Australië? Ik dacht er een tijdje over na maar kwam al snel tot de conclusie dat het niet mogelijk was. Hij was op dit moment aan de andere kant van de wereld, ze hadden vandaag nog opgetreden.. En daarbij kwam nog dat hij heel slecht was in het bewaren van geheimen, als hij iets voor me achterhield had ik het wel geweten, toch?
Ik zuchtte en keek naar Mali voor antwoorden, maar ze knipoogde alleen, pakte mijn pols vast en trok me mee door de mensen massa.

‘Waar gaan we heen?’ vroeg ik toen we Hayley’s huis uit liepen.

Rowan stond bij haar auto te wachten en glimlachte toen ze ons aan zag komen. Ik begon steeds meer in de war te raken, wat was er in godsnaam aan de hand? Mali opende de autodeur en duwde me op de achterbank, een paar seconden later zat ze naast me.

‘Girls, wat is er aan de hand? Waar gaan we heen?’

‘Doe je gordel om,’ zei Mali, mijn vraag negerend.

Ik rolde met mijn ogen maar deed toch wat ze zei. Net toen ik nog een vraag wou stellen begon Rowan te praten.

‘Djeez Alison Relax, we willen je gewoon ergens mee naar toe nemen voor je verjaardag. Mali en ik hebben besloten dat we iets leukers wouden doen dan Hayley haar feestje. En nee, we gaan niet zeggen wat het is, het is een verassing.

Ik pruilde en keek Mali met puppy oogjes aan.

‘Maar jullie weten dat ik niet verassingen houd..’

Mali grinnikte ‘Oh nee Ali, je gaat deze verassing geweldig vinden geloof me!’

Na een paar minuten gaf ik het op en besloot ik maar gewoon uit het raam te kijken. Pas toen ik het bord aan de zijkant van de weg zag staan, kreeg ik door dat we richting het vliegveld reden. Mijn hart sloeg een slag over en begon toen als een gek in mijn borstkas te bonken, dit kon niet waar zijn. Hoop nam mijn lichaam over, hoop dat ik Ashton inderdaad sneller zou zien als ik had verwacht. Ik keek naast me naar Mali en zag haar glimlachen. En opeens werd alles duidelijk, ze hadden me genoeg hints gegeven maar ik was gewoon zo stom en te verdrietig geweest om het te merken.

‘Heb je het eindelijk uitgevogeld Ali?’ Vroeg Rowan lachend toen ze me enthousiast zag worden.

Een grote glimlach sierde mijn gezicht, ik was recht op gaan zitten en ik wist zeker dat mijn ogen ook glinsterde van geluk.

‘Ik weet niet of ik het goed heb, maar als het is wat ik denk dat het is dan hou ik echt mega veel van jullie!’

Rowan en Mali begonnen allebei te giechelen ‘Dat weten we Ali.’

Zodra Rowan de auto had geparkeerd was ik de eerste die eruit sprong. En met de meiden aan mij zij begon ik te rennen.

--