Drie

"Wat heb jij vandaag gedaan?" vraagt mijn vader als we zitten te eten. Ik twijfel of ik ze zal vertellen over Viktor, het is niet dat mijn ouders vervelend gaan doen of zo, maar ja, zoiets bespreek ik niet zo graag met mijn ouders.
"Gewandeld," zeg ik dan, ik lieg niet, laat slechts wat details achterwege.
"Alleen?" vraagt mam dan, ik zie aan haar hoofd dat ze iets doorheeft.
"Hoe zo?" Mijn ouders beginnen te lachen.
"Wat?"
"We hebben jullie wel gezien hoor, die jongen van gisteravond. Was het gezellig?" zegt mijn moeder dan. Ik glimlach een beetje moeizaam, nou ja, hoef ik het in ieder geval niet meer te vertellen.
"Ja het was gezellig, vanavond hebben we weer afgesproken."
"Alweer? Moet je hem soms aan ons voorstellen? Ik wil eerst wel een hartig woordje met hem spreken," zegt mijn vader, lachend om zijn eigen grap.
"Ha-ha," zeg ik overdreven, "het is niks hoor." Mijn moeder trekt een wenkbrauw op en ik haal mijn schouders op, het is niks, nog niks.
"Nou ja, veel plezier dan maar. Oh, en denk er wel om dat je het veilig doet!" zegt mijn vader.
"Oh pap, doe normaal," antwoord ik geïrriteerd terwijl ik rood aanloop.
"Ik meen het hoor!" Ik wil nog eens reageren maar mijn moeder gebaart dat ik me stil moet houden.
"Ik denk dat Yara heel goed weet wat ze doet," zegt ze dan. Ik knik en kijk dan mijn vader aan, hij haalt dan op zijn beurt zijn schouders op.

"Lekker gegeten?" vraagt Viktor als ik even later bij de bar aan kom lopen.
"Ja, heerlijk, jij?" Hij knikt en we bestellen beide een drankje.
"Stukje die kant op lopen?" Viktor wijst richting het strand.
"Prima." We praten wat over koetjes en kalfjes en gaan uiteindelijk op het strand zitten. De zon is aan het ondergaan waardoor de hele lucht oranje kleurt, het geeft een prachtig uitzicht.
"Zo mooi die zon," zeg ik dan met een zucht. Viktor stemt en stil blijven we beide kijken naar de zon die bijna verdwijnt. Ineens voel ik een hand op de mijne, ik schrik er een beetje van en kijk opzij, Viktor blijft voor zich uit kijken. Ik voel dat mijn mondhoeken zich wat omhoog krullen, zodra ik weer naar voren kijk zie ik Viktor in mijn ooghoeken naar mij kijken. Ik durf niet om te kijken en blijf stug naar de zon kijken, al klopt mijn hart inmiddels dubbel zo snel als normaal.
"Heb je het koud?" vraagt hij dan als hij merkt dat ik een beetje begin te rillen, waarschijnlijk komt dat omdat ik vanmiddag een beetje verbrand ben.
"Mwa," antwoord ik, ik durf niet te zeggen dat ik het eigenlijk best koud heb, stom ook om geen jasje mee te nemen.
"Hoe lang blijf je hier nog?" vraagt Viktor.
"Een week, jij?"
"Twee weken, ben hier eergisteren aangekomen." Een week kan ik dus nog met hem doorbrengen, kán, als hij dat ook wil.
"Oh oké, wij zijn hier al een week. Je bent hier met je vrienden of niet?" Hij knikt en vertelt wat over zijn vrienden, Nederlandse vrienden, niet Deens dus zoals ik had verwacht.
"Zullen we teruglopen? Het begint best fris te worden nu de zon onder is gegaan," vraagt hij.
"Ja is goed." Viktor staat op en steekt zijn hand naar me uit en helpt me omhoog. Hij blijft mijn hand vasthouden terwijl we weer richting de bar lopen.
"Nog wat drinken?" Ik knik en Viktor bestelt voor ons beide een Malibu-cola. Als we al een tijdje zitten begint er ineens muziek te spelen, na een tijdje beginnen er steeds meer mensen dansen en wordt het steeds drukker.
"Dansen?" Viktor steekt hand naar me uit en na een paar seconden te hebben getwijfeld pak ik hem toch maar vast. Ik ben nooit zo onder de indruk van mijn eigen danskunsten, maar ja, zo kom ik wel dichterbij Viktor. Juist op dat moment wordt de muziek een beetje rustiger, stelletjes pakken elkaar vast en ik weet niet goed hoe ik me moet gedragen, Viktor gelukkig wel. Hij trekt me naar zich toe en legt zijn handen op mijn onderrug, ik leg de mijne in zijn nek. We kijken elkaar aan en onze hoofden zijn maar een paar centimeters van elkaar verwijderd, opeens geef ik hem een kus. Ik schrik van mezelf en laat hem los, wat heb ik nou weer gedaan? Viktor lijkt minder geschrokken te zijn en trekt me weer naar zich toe, vervolgens zoent hij me en ik zoen hem terug. Ik voel me heerlijk en ik heb zelfs het gevoel dat ik verliefd aan het worden ben, dat moet niet! Vakantieliefdes zijn nooit een succes, is ten minste wat ik heb gehoord.
"Zie ik je morgen weer?" vraagt Viktor als we bij mijn hotelkamer aan zijn gekomen.
"Ja, is goed," antwoord ik. Yes! Vanbinnen sta ik te juichen, ik wil hem nog zo veel vaker zien!
"Ik zoek je wel op." Hij geeft me een kus en vervolgens loop ik naar binnen, ik zwaai nog naar hem en doe dan de deur dicht.
"Volgens mij was het leuk, of niet?" Ik krijg bijna een hartverzakking van schrik als ik mijn moeder ineens hoor praten. Ze komt hun slaapkamer uitgelopen.
"Ja, het was leuk. Ik ga nu Kate bellen." Ik loop mijn kamer in en toets snel haar nummer in. Het duurt even voordat ze opneemt maar dan hoor ik haar vertrouwde stem: Jezus Yaar, weet je wel hoe laat het is? Ik moet er over een paar uur uit."
Ik moet lachen en verontschuldig me dan, ik had totaal niet bij het tijdsverschil stilgestaan.
"Nou ja, ben nu toch al wakker, hoe is het?" zegt ze dan al wat vrolijker.
"Prima, ik moet je echt iets vertellen!" Ik vertel enthousiast het verhaal over Viktor.
"Leuk, heb je ook een foto?" vraagt Kate.
"Nee, als ik er een heb dan stuur ik je die wel!"
"Ja doe maar! Je moet niet verliefd op hem worden hè! Vakantieliefdes krijg je alleen maar gedoe van." Ik moet lachen, verliefd worden heb je niet in de hand.
"Ik zal mijn best doen," antwoord ik.
"Ja, anders zit je straks in Nederland te huilen om hem. Maar goed, geniet er nu maar even van. Vind je het erg als ik nog even ga slapen? Moet over vier uurtjes werken en kan nog wel wat slaap gebruiken."
"Nee tuurlijk niet, slaap lekker!"
"Groetjes aan Viktor!" zegt ze grinnikend.
"Ha-ha," zeg ik nog voordat ik ophang.