Chapter two.

~ Alison Lilian Hale

Toen mijn familie weg was dwong Rowan me om aan leuk jurkje aan te trekken.

‘We gaan naar een feestje, of je het nou wilt of niet. Het is je verjaardag Ali, je bent achttien nu, geniet!

Ik wou protesteren maar de blik op haar gezicht zorgde ervoor dat ik mijn mond hield.

‘Oke dan,’ mompelde ik en ik volgde haar naar de auto.

‘Je ziet er super mooi uit lieverd, kom op lachen en genieten!'

Toen we bij het feestje aankwamen kwam er een meisje met raven zwart haar naar ons toe rennen. Haar zwarte jurkje was veels te kort en ze had een rode beker in haar hand, ze was duidelijk aangeschoten.

‘Jullie zijn gekomen! Gefeliciteerd Alison!’ Ze knuffelde me en gaf me een kus op mijn wang.

‘Thanks Hayls, leuk feestje!’

Hayley grinnikte ‘Bedankt, ik hoop dat jullie het naar je zin hebben vanavond. Ali je ziet er echt enorm goed uit! Er zijn genoeg leuke jongens hier, kom ik zal jullie er aan een paar voorstellen’

Ze knipoogde en haakte haar arm in die van mij zodat ik wel met haar mee moest lopen. Rowan liep grijnzend achter me aan.

‘Je kent Owen toch nog wel? Hij zat bij ons in de klas met Engels.’

Natuurlijk kende ik Owen, hij was een van de knapste jongens van onze school en Hayley praatte altijd honderden uit over hoe geweldig hij wel niet was.

‘Hij is hier en hij heeft wat vrienden meegenomen,’ giechelde Hayley en ze trok ons naar een groepje jongens die in een hoekje van haar woonkamer stonden.

‘Hey jongens, dit zijn Rowan en Alison.'

Zes paar ogen keken ons nieuwsgierig aan.

‘Hé jij bent een vriendin van Ashton toch?’ vroeg een van hen.

Ik knikte ‘Jep, dat ben ik. Wie ben jij als ik vragen mag?’

Ik bekeek de jongen van top tot teen en ook al kwam hij me bekend voor, ik had geen flauw idee wie hij was.

De jongen grinnikte ‘Ik snap dat je me niet herkend, ik zie Ashton ook niet echt vaak aangezien ik aan de andere kant van de wereld woon. Ik ben zijn neef en volgens mij heb ik je gezien op zijn verjaardag vorig jaar?’

Toen hij dat zei herinnerde ik me opeens weer dat Ashton me had verteld dat zijn neef naar een ander land was verhuisd. Ik herkende de jongen nu ook en een grijns sierde mijn gezicht.

‘Wacht even, ben jij Leroy? De jongen die alle hamburgers verpeste op de barbecue?’

Hij grinnikte weer ‘Dus je herkend me wel?’

Net toen ik antwoord wou geven hoorde ik mijn telefoon afgaan, ik was hem vergeten op stil te zetten, great. Ik verontschuldigde me en liep weg bij de groep terwijl ik in mijn tas naar mijn telefoon zocht. Eenmaal in Hayley’s tuin vond ik eindelijk mijn telefoon en mijn hart sloeg een slag over toen ik zag wie belde, Ashton.

--
Holy shit 42 abo's! Thank you so much!! (:
Ik hoop dat jullie het leuk vinden!! xx