One Shot 19 ~ Louis

"Lena opstaan! Je komt niet te laat op je eerste dag!" Ik zuchtte en rekte me nog eenmaal uit.
Waarom moesten we nu verhuizen, ik wou echt niet naar die nieuwe school, waarom moest mijn pa die job aannemen hier in Doncaster? Een dorpje die niemand kent en waar ik helemaal opnieuw mag beginnen met vrienden maken.
Wat als niemand me leuk vindt?
Ik stopte met piekeren en stelde me dan eindelijk recht, na een snelle douche, mijn haar te drogen en snel mijn kleren aangetrokken te hebben, strompelde ik naar beneden.
"Lena, een beetje meer enthousiasme." Lacht mijn vader.
"Ik heb echt geen zin, mama?" Zuchte ik.
"Nee je blijft niet thuis, het is de eerste dag!" Zei mijn moeder streng terug.

Even later zat ik op mijn fiets, naar de nieuwe school. Ik wist echt niet wat ik moest verwachten, zouden er mensen zijn die me leuk vonden? Of zou ik helemaal alleen lopen.
Aangekomen op school, moest ik me melden bij de rector. Hij legde me alles uit over de werking van de school en leidde me dan naar mijn klaslokaal waar de les net begonnen was.
"Beste leerlingen, dit is onze nieuwe studente Lena. Lena woont net een week in Doncaster en moet hier dus nog veel leren kennen. Ik hoop dat jullie haar als goede klasgenoten gaan behandelen."
Ik keek de klas rond en zag naast niemand nog plaats dus ging ik op het enigste vrije bankje zitten, helemaal vanvoor.
Na twee uur les, was het eindelijk pauze en ging ik mijn kluisje eens zoeken. Ineens kwam er een jongen naast mij lopen.
"Hallo, ik ben Louis." Lachte hij, ik keek opzij en zag een paar helderblauwe ogen die meelachten met zijn gezicht.
Waarom praatte hij tegen me? Vond hij me zielig zo alleen?
"Euh ik ben Lena, je moet mij geen gezelschap houden hoor.. Ga maar bij je vrienden." Stotterde ik terug.
De jongen met de prachtige naam Louis keek me met opgetrokken ogen aan.
"Lieve Lena, je denkt toch niet dat ik je zielig vindt en daarom bij jou kom?" Lachte hij.
"Ahnee?" Vroeg ik geschrokken terug.
"Lena Lena, ik kom bij jou lopen omdat ik zag vanals je ons lokaal binnen kwam, dat je anders bent."
"Anders dan wie?"
"Anders dan al die poppetjes die hier op school rondlopen, een anders dat ik heel graag beter wil leren kennen."
"Ik wil jou ook wel beter leren kennen." Bloosde ik.

-- I hope you like it.--