Season 3 Chapter 14

Fabian

Ik bewoog zo onopvallend mogelijk door de bossen heen.
Hier en daar moest ik een pad oversteken om de juiste richting heen te gaan.
Ik was inmiddels bij district 14, die vrijwel naast Faldatror lag.
Vanaf de bomen zag ik kleine troepen vuurstrijders, zowel gewapend als zonder wapens, richting 10 vertrekken.
Ik besloot om snel verder te gaan zodat niemand mij zou opmerken.
Ik vloog tussen de bomen door en landde vervolgens behendig om een tak omdat ik twee mensen tussen de bossen door zag lopen.
Ik herkende meteen de uniformen en wist dat het ijswachters waren.
‘Ga jij maar snel naar het koninklijke paleis’ zei de ene ijswachter. ‘Ik blijf hier rond lopen zodat niemand ongewenst de hoofdstad binnen kan komen’.
‘Het is wel een hele happening hè?’ zei de andere lachend.
‘Het komt niet vaak voor dat er een koninklijke bruiloft is. Na vandaag zal het ijsvolk weer een ijskoning én ijskoningin hebben’.
Toen ik dat hoorde, schrok ik. Christopher zou gaan trouwen vandaag?
Dit zou het honderd keer moeilijker voor mij maken om de hoofdstad binnen te komen, laat staan het koninklijke paleis waar Liam, Melodie en Tanja zich bevonden.
Een van de ijswachters liep weg tussen de bossen door en de andere liep onder de boom door waar ik in zat.
Ik wachtte even een ogenblik totdat de andere ijswachter uit het zicht was en dook toen van mijn tak af.
Ik sprong op de nek van de ijswachter en klemde zijn mond af zodat hij niet kon schreeuwen.
Tegelijkertijd liet ik mijn lichaam oplichten zodat de ijswachter totaal verblind zou zijn.
Ik trok de ijswachter de bossen mee in en een ogenblik later had ik een ijswachters uniform aan.
Ik camoufleerde mijn sterrentekens met de crème die altijd in mijn zak zat en liep vervolgens richting de hoofdstad.
Op deze manier had ik de beste kans van slagen.

Tanja

Helemaal opgetut stond ik in de hal te wachten totdat ik de ceremoniemuziek zou horen waarop ik naar binnen zou lopen.
Ik droeg een lange kanten ijsblauwe jurk met veel sierraden waarin grote blauwe diamanten zagen.
Ik had geen idee hoeveel gasten er zouden zijn, maar ik had een blik naar buiten geworpen en zag dat er honderden mensen op het koninklijke plein stonden om een glimp van mij op te vangen.
Amira en Juliette stonden voor me en hadden beide een bevroren boeket bloemen vast.
De ceremoniemuziek begon en de deuren gingen open.
Iedereen die aanwezig was stond en keek richting mij.
Amira en Juliette kwamen als eerste de zaal binnen en iedereen maakte een kleine buiging toen Amira en Juliette voorbij kwamen gelopen.
Ik zuchtte nog één keer diep en liep toen voetje voor voetje naar binnen, aangezien ik belachelijk hoge hakken aan had.
Ook voor mij maakte iedereen een kleine buiging toen ik voorbij kwam gelopen.
Christopher stond helemaal voor aan samen met de Johno als hoogste officier en ceremoniemeester.
Toen ik een blik wierp op de voorste bank gingen de haren in mijn nek recht overeind staan.
Even een moment dacht ik dat ik Madelief op de voorste rij zag zitten, maar toen herinnerde ik me weer dat de zus van Madelief uit het zuiden ook zou komen vandaag.
Ze leek eng veel op Madelief, maar ze kon duidelijk geen neppe glimlach net zoals haar zus kon opzetten, aangezien ze mij nogal chagrijnig aan keek.
Naast haar zaten een jongen en een meisje met lichtblauw haar die mij vriendelijk toelachte.
Ik ging naast tegenover Christopher staan en glimlachte naar hem.
Toen ineens zag ik boven zijn hoofd twee lijkbleke gezichten die helemaal bovenop het balkon stonden.
Om hun heen stonden ijswachters die ze voortdurend in de gaten hielden.
Mijn zus en neef staarde naar mij alsof ik een vreemde was.

Vera

Van verre kon ik vuurdistrict 10 al zien liggen.
Het was volledig omringd door hoge muren waarop om de 20 meter wachttorens stonden.
De muur was besmeurd met ijs die glansde in de zon.
‘Er is nog veel over van districten 1 tot en met 10’ zei Sandra. ‘Het ijsvolk gebruikte ze alsof het hun eigen stuk grond was. De buitenste ring van het district is wel verwoest, maar het hart is bijna nog in oude staat, op het vele ijs en sneeuw na dan’.
‘Stelletje barbaren’ siste de vuurkoning toen hij het ijs zag. ‘Het wordt tijd dat we de ijskakkers eruit gaan zetten!’
Iedereen sloeg een kreet en de strijd was begonnen.
Onze snelste strijders rende voorop en vuurde al van verre vuurstralen af.
Ik had al een pijl op mijn boog liggen om ieder moment los te laten.
Vanuit de wachttorens werd direct gereageerd en ijsstralen schoten onze richting op.
Pas toen we bijna bij de muur waren, kwam er een handje vol ijswachters op ons af.
‘Ik had verwacht dat ze met meer zouden zijn?’ riep ik naar Maltras.
‘Ik ook’ zei hij terwijl hij een vuurwolk afschoot.
Het vuur groeide en groeide naarmate het dichterbij de muur kwam.
De ijswachters werden bedolven onder het vuur en de poorten, waartegen het vuur kwam, vlogen open.
Met onze troepen rende we naar binnen.
Zoals Sandra al zei, was de rand van het district volledig verwoest en stond er hier en daar nog een verlaten huis.
Toen onze troepen eenmaal binnen kwamen, kwamen de andere drie troepen van de andere districten ook naar binnen gestormd.
‘Op naar het hart van het district!’ riep Maltras.

Margriet, Cheddar en Chelsy zijn toegevoegd aan de Character Bios 2 (Ik kan maar 20 foto's in een hoofdstuk plaatsen dus vandaar deel 2