Part 2

12 uur voor de kennismaking

We zitten in de auto op weg naar Schiphol. Het is echt te vroeg, vijf uur s'ochtends. Ik haat dat zo. Ik ben helemaal geen ochtendmens. "Oh we zijn er bijna!" Zegt Annique opgelucht. Wij zijn als enige wakker, als je haar vader niet meetelt. Mariam en Romy liggen tegen elkaar aan te slapen en ik zit er alleen en koud naast. Ik had me wat dikker aanmoeten kleden, maar in Amerika is de temperatuur goed genoeg om geen dikke kleren aan te doen. "Hoelaat zou Elvire komen?" Vraagt Annique. "Zelfde tijd als wij, veel te vroeg." Zeg ik en Annique lacht. "Zo, we zijn er dames." Zegt Annique's vader. "Maak de twee slaapkoppen maar wakker." "Yo, Mar, Room wakker worden!" Roep ik. Ze blijven allebei doodstil liggen. "Joehoe?" Vraag ik en ik schud ze heen en weer. "Hebben die twee slaappillen ingenomen ofzo?" Vraagt Annique lachend. "Denk het." Zeg ik en ik richt me weer op Mariam en Romy. "Wakker worden!" Roep ik in hun oor, maar ze veroeren geen vin. "Sst, het is nacht." Zegt Annique. "Ja, dus? We staan op een parkeerplaats op schiphol. Niet in een woonwijk." Zeg ik en ik zucht. "Dan moeten we ze maar hier laten." "Ik denk niet dat Jan daar zo blij mij zal zijn." Zegt Annique lachend. "En zij zelf ook niet." Ik haal mijn schouders op. "Pech voor hun dan." Zeg ik. "Wacht ik heb een idee." Zegt Annique en ze stapt uit. Ze loopt een rondje om de auto en stopt bij de deur waar Mariam tegen aan ligt. Ik kijk door het raam en ze gebaard dat ik het slot van de deur moet halen. Ik buig me over Romy en Mariam heen en ga dan weer recht zitten. Annique kijkt me wenkbrauwwiebelend aan en voor ik het weet zwaait ze de auto deur open. "AAAAAH." Roept Mariam geschrokken als ze wakker word en uit de auto valt. "Wat is dit?!" Roept Romy geschrokken als ze achter Mariam aan gaat. Ze lijken wel twee domino steentjes die met een simpel tikje omvallen. Annique, haar vader en ik hebben echt tranen in onze ogen van het lachen. Ik kruip over de achterbank en kijk lachend naar het stel dat buiten op de grond ligt. "Annique!" Roept Mariam. "Waarom deed je dat?" Vraagt Romy erachter aan. "Ja, jullie werden niet wakker en dat terwijl Renske zo lekker hard schreeuwde." Zegt ze en ik knik. "Ik maar met mijn mooie stem in jullie oren schreeuwen, ik dacht jullie worden wel wakker, maar nee hoor." Zeg ik licht beledigd. "Ik word alleen wakker van sexy en mooie stemmen. Niet van heksenstemmen." Zegt Mariam en ze krabbelt overeind. Ik laat mijn mond openvallen en ze kijkt me lachend aan. "Wat een liefde hier zeg." Zegt Romy en ik help haar overeind. Ze doet haar haren weer goed, dan opeens begint ze heel hard te lachen. "Wat is er?" Vraagt Annique, Romy schud lachend haar hoofd en wijst naar Mariams kont. Annique en ik kijken ook en we laten onze mond openvallen. "Oh mijn god!" Zeg ik en ik begin samen met Annique te lachen. "Wat?' Vraagt Mariam. "Je hebt een vet grote vlek op je kont zitten." Zegt Romy. En hij is groot. Alsof ze in haar broek heeft geplast. "Nee, niet!" Zegt Mariam en ze probeerd naar haar kont te kijken wat natuurlijk niet lukt. "Hoe kan dit?" "Waarschijnlijk doordat je uit de auto viel." Zegt Annique. "Of je bent ongesteld geworden." Zeg ik grijnzend. "Nee, ik ben daar net vanaf." Zegt Mariam en ze legt haar hand op haar kont. "Ah gadverdamme!" Jammert ze. Romy, Annique en ik lachen nog steeds. "Kom, we gaan gewoon opzoek naar een wc, dan maken we het droog." Zegt Romy. We zeggen Annique haar vader gedag en lopen dan de parkeerplaats af. Romy en Mariam voorop, Annique en ik achteraan. We lachen nog steeds om de vlek op Mariam haar kont en als ze zich omdraait doen we net alsof er niets aan de hand is. "Hou nou op!" Zegt Mariam als ze zich voor de zoveelste keer omdraait. Annique en ik kunnen onze lach weer niet inhouden en barsten weer in lachen uit.

"Oh mijn god! Daar liggen Nerds!" Roep ik blij. Romy komt naast me staan en kijkt dezelfde kant op. "Waar zie jij een paar nerds liggen?" Vraagt ze. Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Geen nerds als in jongens met broeken tot hun navel en jampot glazen, maar Nerds als in snoep." Zeg ik. "Oh haha, oeps." Zeg ik lachend en ik kijk haar hoofdschuddend aan. We zijn met zijn alle in de snoepwinkel om even een lading eten aan te slaan. Elvire is ook al bij ons aangeschoven en onze koffers zijn al richting het vliegtuig. Ben ik even blij dat ik van dat zware ding af ben. "Hoe laat is het nu?" Vraagt Elvire terwijl ze een zak chips uit de schappen pakt. "Half zeven, dus over een half uur moeten we bij de instapplek zijn." Zegt Annique. "Oh, dan mogen we wel opschieten." Zegt Romy. "Nou, dat gaat niet he, als mevrouw Mariam van al het snoep dat hier ligt een zak neemt." We kijken allemaal naar Mariam die naar een doos oreo's en een doos gevulde koeken staat te staren. Ze doet net alsof ze een nieuwe jurk zoekt. "Mariam schiet eens op!" Zegt Romy. "Ja, ik ben bijna klaar." Zegt ze zacht. "Hey, ik loop even naar de tijdschriften." Zeg ik. "Misschien hebben ze wel leuke doe-boekjes." Ik loop snel naar het schap met kranten en tijdschriften. Ik kijk snel naar de vakantie bladen en vermijd de roddelbladen. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik mezelf op de cover zie staan met een genante foto. "Oh mijn god kijk daar!" Vanuit mijn ooghoek zie ik waar het gegil vandaan komt. "Dat is Renske van Super Summer!" Het meisje dat daar staat praat moeizaam Engels, het is dus zeker een toerist die naar huis gaat. "Kalm blijven Ashley." Zegt een ander meisje. "Ze is net zo normaal als wij." "Maar toch, het is haar! Het is Renske!" Zegt het meisje dat blijkbaar Ashley heet. Ik draai me om naar de meisjes en kijk ze glimlachend aan. "Ook hallo." Zeg ik vriendelijk. "Ze praat met ons!" "Meid, relax een beetje. Zoals je vriendin net zegt, ik ben net zo norma-" "Mag ik met je op de foto?" Vraagt het meisje er doorheen. Ik kijk haar even overdonderd aan. "Tuurlijk!" Zeg ik. Ze haalt haar mobiel tevoorschijn en ik ga tussen de twee meiden staan. Ik pak ze allebei bij hun middel vast en zet mijn grootste glimlach op. "Zeg maar cheese." Zegt het meisje. "Cheese!" Zeggen het rustige meisje en ik. "Oke, dit ga ik gelijk op twitter zetten!" "Ja moet je doen!" "Hoe heten jullie op twitter?" Vraag ik dan. De twee meiden kijken me fronzend aan. "Hoezo?" "Nou, dan ga ik jullie terug volgen." Zeg ik. Het hysterische meisje van daanet laat haar mond verbaasd openvallen. De meiden geven hun naam en via m'n telefoon druk ik op volgen. Het ene meisje maakt helemaal een vreugde dansje en de ander heeft een glimlach van oor tot oor. Het is altijd leuk om te zien hoe fans blij worden als ze ons zien. Je merkt gewoon dat we gewaardeerd worden en dat is zo leuk aan het beroemd zijn.