Part 1
Een dag voor de kennismaking.
"Waar blijft Mariam? Ze had hier al lang moeten zijn!" Zegt Annique zuchtend. Romy en ik halen allebei onze schouders op. "Weet ik het, Mariam is altijd te laat." Zegt Romy en ik knik instemmend. Vandaag hebben we afgesproken met onze mananger Jan voor het laatste overleg, voordat we de jongens morgen ontmoeten. Het komt nu opeens zo dichtbij. Ik word er gewoon zenuwachtig van als ik er aan denk. Dat heb ik nou altijd als ik nieuwe sterren ontmoet en altijd blijkt weer dat ik me nergens druk om hoef te maken. Het zijn gewoon normale mensen net zoals wij, ondanks onze beroemdheid. En daarom gaan we nu ook met de trein naar Amsterdam en laten we ons niet brengen en ophalen. Behalve Elvire dan, maar zij woont ook in een andere stad. "Hoe laat komt de trein?" Vraagt Annique. "Over vijf minuten al." Zeg ik als ik mijn horloge check. Als Mariam niet opschiet heb ik voor niets haar treinkaartje betaald, die mag ze mooi terug betalen. "Oh kijk, daar komt ze al." Zegt Romy en ze wijst achter ons. Annique en ik draaien ons om. Een meisje met een rood hoofd en haar bril scheef op haar neus komt op ons afgerend. Dat is dus Mariam. "Ben ik optijd?" Vraagt ze gehaast. "Net optijd." Zeg ik als de trein op dat moment aan komt. "Je moet echt iets eerder van huis gaan Mar." Zegt Romy. "Ah joh, we zijn beroemd. Een beetje diva gedrag kan wel." Zegt Mariam schouderophalend en we lopen naar de trein.
"Goedemiddag dames." Zegt Jan als we zijn kantoor binnen lopen. Elvire is er al, ze zit op een van de heerlijk zachte stoelen. Ik ga naast haar zitten en de andere nemen ook plaats. "Zo." Zegt Jan en hij klapt in zijn handen. "Hebben jullie er een beetje zin in?" We beginnen alle vijf door elkaar te praten en Jan moet ons gelijk bedaren. "Voordat we morgen weggaan, moet ik jullie nog wat vragen stellen." "Wat ga je ons vragen dan?" Vraagt Elvire. "Gewoon wat dingetjes, zodat de jongens jullie alvast een beetje leren kennen." "Leren kennen? Hoe dan? Zitten ze hier soms stiekem in de kast verstopt ofzo?" Vraagt Annique. "Stel je voor!" Zegt Mariam lachend. "Koekkoek! Cassius, Samuel! Kom maar tevoorschijn, we hebben jullie wel door." Jan schud lachend zijn hoofd. "Nee, ik stel jullie gewoon wat vragen die de jongens zelf bedacht hebben. Jullie antwoorden en ik fax ze straks meteen door naar hun managemant." Legt Jan uit. "Nou, kom maar op dan." Zeg ik grijnzend en ik wrijf in mijn handen. Het nut van dit vragenrondje snap ik niet helemaal, maar de meiden kennende word dit vast nog grappig. Jan pakt er pen en papier bij en gaat op zijn bureaustoel zitten. "Goed, vraag een, houden jullie van lekker eten?" Vraagt hij. De meiden en ik kijken elkaar allemaal vragend aan. Wat is dat voor vraag? "Laat me raden, Jai zoekt een vreetmaatje." Zegt Mariam en Jan knikt. "Dan weet ik wel wie de aangewezen persoon is." Zeg ik en ik laat mijn ogen op Elvire vallen. "Nou Renske, hou op!" Zegt ze en ik steek mijn tong uit. Jan schud zijn hoofd afkeurend. "Houden jullie van lekker eten, ja of nee?" Vraagt hij. "Ja duh!" Zegt Romy. "Altijd." Iedereen knikt instemmend. "Vraag twee, bezet of vrijgezel?" We beginnen allemaal te grijnzen, we weten allemaal wie deze vraag heeft bedacht. Cassius. "Dat antwoord kan je zelf wel invullen." Zegt Romy. "Alleen Annique heeft een vriendje." "Een geweldig vriendje!" Zegt Annique helemaal verliefd en ze gaat met haar hoofd op mijn schouder liggen. Jan schrijft wat op en stelt dan de volgende vraag: "Zouden jullie met ons daten?" "Weer Cassius!" Zeggen we in koor en Jan knikt glimlachend. "Volgens mij heeft hij meer zin in de tijd met jullie dan in de tour zelf." Zegt hij als hij de vragen door kijkt. "Zet maar neer: Daar kom je vanzelf achter." Zegt Mariam. "En dan een hele geheimzinnige smiley." "Oke volgende." Zegt Romy. "Bepaalde hobbys die jullie tijdens de tour willen blijven uitoefenen." "Schrijven." Zeg ik meteen. "En dan vooral korte fantasie verhalen en nieuwe songs." Jan knikt en schrijft het allemaal op. "Voor mij geld hetzelfde." Zegt Annique en we geven elkaar een boks. "Ik wil paardrijden." Zegt Elvire glimlachend. "Hoe dan? Ze hebben niet in elke stad een manege ofzoiets." Zegt Mariam. "Nou gewoon, als er een in de buurt is dan ga ik er zo snel mogelijk heen." "Ja, en anders gaat ze toch samen met Jai paardrijden?" Zeg ik, dat levert me een klap op. "Rens! Je moet nu echt ophouden!" Zegt Elvire waarschuwend en ik kijk haar grijnzend aan. Het is altijd zo leuk om Elvire te pesten. Ze reageerd altijd zo fel en geschrokken dat het er super grappig uitziet. "Goed, volgende vraag: Houden jullie van grappen?" "Ja!" Roepen we in koor. "Vooral jij, he Rens." Rens is mijn bijnaam. In het begin irriteerde ik me er kapot aan, omdat het me doet denken aan een jongensnaam. Maar nu vind ik het wel oke. "Zeker wel." "Nou dan passen jullie goed bij Kaj, want hij stelde deze vraag." Zegt Jan. Ik begin te grijnzen en er gaat een licht schokje door me heen. We hebben gewoon iets gemeen. Daar ben ik best wel blij mee aangezien ik een grote crush op hem heb. Ik zat vorige maand wel heel leuk te ontkennen dat ik hem niet leuk vind, maar dat is dus een grote leugen. Al sinds B-Brave bestaat is Kaj mijn fave. En nu moet ik vier maanden met hem doorbrengen. Vier maanden! Als ik dan maar niet echt verliefd word, dat kan namelijk helemaal niet. Jan stelt ons nog een aantal vragen en na een uurtje zijn we klaar. Dat was gewoon een hele waslijst van die jongens. Als we Jan echt moeten geloven hebben zij er nog meer zin in als wij. "Ik zie jullie morgen op Schiphol!" Zegt Jan als hij ons uitlaat. "Dan gaan jullie eindelijk weer naar Amerika!" We juichte allemaal nog even en dan zeggen we Jan echt gedag. Op het station namen we ook afscheid van Elvire en dan ga ik met de andere drie meiden terug naar huis. "Ik ga zometeen snel mijn laatste spullen pakken." Zegt Romy. "Ik heb er zo'n zin in!" "Ik ook, ik ga gelijk slapen. Hoe sneller ik slaap, hoe sneller het morgen is en hoe sneller we in het vliegtuig naar Amerika zitten!" Zegt Mariam. Na een halfuur stopt de trein en stappen we uit. Ik zeg de andere meiden ook gedag en neem dan de bus naar huis, aangezien het regent. Eerlijk gezegd woon ik maar vijftien minuten van het station af. Misschien toch ook een beetje last van diva gedrag? Ach ja, ik neem het er maar van. Ik ga in iedergeval een geweldige tijd tegemoet!
"Waar blijft Mariam? Ze had hier al lang moeten zijn!" Zegt Annique zuchtend. Romy en ik halen allebei onze schouders op. "Weet ik het, Mariam is altijd te laat." Zegt Romy en ik knik instemmend. Vandaag hebben we afgesproken met onze mananger Jan voor het laatste overleg, voordat we de jongens morgen ontmoeten. Het komt nu opeens zo dichtbij. Ik word er gewoon zenuwachtig van als ik er aan denk. Dat heb ik nou altijd als ik nieuwe sterren ontmoet en altijd blijkt weer dat ik me nergens druk om hoef te maken. Het zijn gewoon normale mensen net zoals wij, ondanks onze beroemdheid. En daarom gaan we nu ook met de trein naar Amsterdam en laten we ons niet brengen en ophalen. Behalve Elvire dan, maar zij woont ook in een andere stad. "Hoe laat komt de trein?" Vraagt Annique. "Over vijf minuten al." Zeg ik als ik mijn horloge check. Als Mariam niet opschiet heb ik voor niets haar treinkaartje betaald, die mag ze mooi terug betalen. "Oh kijk, daar komt ze al." Zegt Romy en ze wijst achter ons. Annique en ik draaien ons om. Een meisje met een rood hoofd en haar bril scheef op haar neus komt op ons afgerend. Dat is dus Mariam. "Ben ik optijd?" Vraagt ze gehaast. "Net optijd." Zeg ik als de trein op dat moment aan komt. "Je moet echt iets eerder van huis gaan Mar." Zegt Romy. "Ah joh, we zijn beroemd. Een beetje diva gedrag kan wel." Zegt Mariam schouderophalend en we lopen naar de trein.
"Goedemiddag dames." Zegt Jan als we zijn kantoor binnen lopen. Elvire is er al, ze zit op een van de heerlijk zachte stoelen. Ik ga naast haar zitten en de andere nemen ook plaats. "Zo." Zegt Jan en hij klapt in zijn handen. "Hebben jullie er een beetje zin in?" We beginnen alle vijf door elkaar te praten en Jan moet ons gelijk bedaren. "Voordat we morgen weggaan, moet ik jullie nog wat vragen stellen." "Wat ga je ons vragen dan?" Vraagt Elvire. "Gewoon wat dingetjes, zodat de jongens jullie alvast een beetje leren kennen." "Leren kennen? Hoe dan? Zitten ze hier soms stiekem in de kast verstopt ofzo?" Vraagt Annique. "Stel je voor!" Zegt Mariam lachend. "Koekkoek! Cassius, Samuel! Kom maar tevoorschijn, we hebben jullie wel door." Jan schud lachend zijn hoofd. "Nee, ik stel jullie gewoon wat vragen die de jongens zelf bedacht hebben. Jullie antwoorden en ik fax ze straks meteen door naar hun managemant." Legt Jan uit. "Nou, kom maar op dan." Zeg ik grijnzend en ik wrijf in mijn handen. Het nut van dit vragenrondje snap ik niet helemaal, maar de meiden kennende word dit vast nog grappig. Jan pakt er pen en papier bij en gaat op zijn bureaustoel zitten. "Goed, vraag een, houden jullie van lekker eten?" Vraagt hij. De meiden en ik kijken elkaar allemaal vragend aan. Wat is dat voor vraag? "Laat me raden, Jai zoekt een vreetmaatje." Zegt Mariam en Jan knikt. "Dan weet ik wel wie de aangewezen persoon is." Zeg ik en ik laat mijn ogen op Elvire vallen. "Nou Renske, hou op!" Zegt ze en ik steek mijn tong uit. Jan schud zijn hoofd afkeurend. "Houden jullie van lekker eten, ja of nee?" Vraagt hij. "Ja duh!" Zegt Romy. "Altijd." Iedereen knikt instemmend. "Vraag twee, bezet of vrijgezel?" We beginnen allemaal te grijnzen, we weten allemaal wie deze vraag heeft bedacht. Cassius. "Dat antwoord kan je zelf wel invullen." Zegt Romy. "Alleen Annique heeft een vriendje." "Een geweldig vriendje!" Zegt Annique helemaal verliefd en ze gaat met haar hoofd op mijn schouder liggen. Jan schrijft wat op en stelt dan de volgende vraag: "Zouden jullie met ons daten?" "Weer Cassius!" Zeggen we in koor en Jan knikt glimlachend. "Volgens mij heeft hij meer zin in de tijd met jullie dan in de tour zelf." Zegt hij als hij de vragen door kijkt. "Zet maar neer: Daar kom je vanzelf achter." Zegt Mariam. "En dan een hele geheimzinnige smiley." "Oke volgende." Zegt Romy. "Bepaalde hobbys die jullie tijdens de tour willen blijven uitoefenen." "Schrijven." Zeg ik meteen. "En dan vooral korte fantasie verhalen en nieuwe songs." Jan knikt en schrijft het allemaal op. "Voor mij geld hetzelfde." Zegt Annique en we geven elkaar een boks. "Ik wil paardrijden." Zegt Elvire glimlachend. "Hoe dan? Ze hebben niet in elke stad een manege ofzoiets." Zegt Mariam. "Nou gewoon, als er een in de buurt is dan ga ik er zo snel mogelijk heen." "Ja, en anders gaat ze toch samen met Jai paardrijden?" Zeg ik, dat levert me een klap op. "Rens! Je moet nu echt ophouden!" Zegt Elvire waarschuwend en ik kijk haar grijnzend aan. Het is altijd zo leuk om Elvire te pesten. Ze reageerd altijd zo fel en geschrokken dat het er super grappig uitziet. "Goed, volgende vraag: Houden jullie van grappen?" "Ja!" Roepen we in koor. "Vooral jij, he Rens." Rens is mijn bijnaam. In het begin irriteerde ik me er kapot aan, omdat het me doet denken aan een jongensnaam. Maar nu vind ik het wel oke. "Zeker wel." "Nou dan passen jullie goed bij Kaj, want hij stelde deze vraag." Zegt Jan. Ik begin te grijnzen en er gaat een licht schokje door me heen. We hebben gewoon iets gemeen. Daar ben ik best wel blij mee aangezien ik een grote crush op hem heb. Ik zat vorige maand wel heel leuk te ontkennen dat ik hem niet leuk vind, maar dat is dus een grote leugen. Al sinds B-Brave bestaat is Kaj mijn fave. En nu moet ik vier maanden met hem doorbrengen. Vier maanden! Als ik dan maar niet echt verliefd word, dat kan namelijk helemaal niet. Jan stelt ons nog een aantal vragen en na een uurtje zijn we klaar. Dat was gewoon een hele waslijst van die jongens. Als we Jan echt moeten geloven hebben zij er nog meer zin in als wij. "Ik zie jullie morgen op Schiphol!" Zegt Jan als hij ons uitlaat. "Dan gaan jullie eindelijk weer naar Amerika!" We juichte allemaal nog even en dan zeggen we Jan echt gedag. Op het station namen we ook afscheid van Elvire en dan ga ik met de andere drie meiden terug naar huis. "Ik ga zometeen snel mijn laatste spullen pakken." Zegt Romy. "Ik heb er zo'n zin in!" "Ik ook, ik ga gelijk slapen. Hoe sneller ik slaap, hoe sneller het morgen is en hoe sneller we in het vliegtuig naar Amerika zitten!" Zegt Mariam. Na een halfuur stopt de trein en stappen we uit. Ik zeg de andere meiden ook gedag en neem dan de bus naar huis, aangezien het regent. Eerlijk gezegd woon ik maar vijftien minuten van het station af. Misschien toch ook een beetje last van diva gedrag? Ach ja, ik neem het er maar van. Ik ga in iedergeval een geweldige tijd tegemoet!
Er zijn nog geen reacties.