One ~ Rose Lily Black

||The pain started on my birthday ||

Ik werd wakker toen ik stemmen hoorde.
Knipperend opende ik mijn ogen
Ik zie mijn ouders staan, mijn moeder heeft een taart in haar handen. Ze beginnen ' Happy Birthday ' te zingen. Als het lied eindelijk afgelopen is mompel ik iets wat lijkt op een 'Thanks' en blaas vermoeit het kaarsje uit.
Soms lijkt het echt alsof ze denken dat ik vijf jaar oud ben... Ik was er zo klaar mee om bij hun te wonen.. Kreunend trek ik mijn kussen over mijn gezicht. Ik wil helemaal niet ouder worden.. Maar ja.. er zit een voordeel bij dan ben ik sneller uit huis.. Na ongeveer een kwartier vliegt de deur open en voel ik niet heel veel later een enorm gewicht op me. Het kussen word van mijn hoofd getrokken en ik kijk in twee helder blauwe vrolijke kijkers.' Happy Birthday! ' Word er in mijn oren geschreeuwd.' Oh shut up Niall' kreun ik. 'Oh yeah i forgot that. You are not very nice in the morning' zegt hij met een pruillipje. 'How can you be so happy now?!'. 'What do you mean? ' vraagt hij met een vragend gezicht. 'Dude?!, do you know what the time is?!' Yeah it's time for you to get a smile on your face' antwoord hij met een serieus gezicht. Ik zeg niets maar druk gewoon een kussen in zijn gezicht. ' Is this better Horan?'. 'No?!' Ik haal het kussen van zijn gezicht af en hij haalt weer adem. Als hij zijn mond open doet om the praten roep ik snel : ' Breath break over! ' en duw ik weer het kussen in zijn gezicht. Ik voel hem gewoon grijnzen onder het kussen, Waneer ik doorkrijg wat zijn plan is komt er een streid lustige kreet uit mijn mond. ' Horan, Do not tempt me ' roep ik. Na een paar tellen voel ik Hoe er een kussen in mijn gezicht geslagen word. ' You are soooooooo dead ' sis ik en sta op om me op hem te laten vallen, en begin op hem in te slaan met mijn kussen. Opeens voel ik een paar handen in mijn zij prikken. ' Oh you didn't! ' 'Yes i did, what are you going to do, are you going to murder me with your huge army feathers?' Antwoord hij met een spottend lachje. Ik kan alleen maar lachen opeens zit hij op me. Druk bezig met me te kietelen. ' Niall stop it! No cake for you! ' meteen stopt hij. Ik veeg de tranen uit me ogen en sta op uit bed en loop naar mijn kast. ' Niall! Come here! Help me!?' Na 2 seconden staat hij naast me.
'Did someone die? '
' Yes '.
'Who?'
Ik haal mijn schouders op, ' Someone on earth '
Hij kijkt me aan met een grote pokerface en ik druk zijn lip-uiteinden om hoog tot een glimlach.
' So, Much better ' zeg ik met een serieus gezicht. Even later voel ik dat Niall precies het zelfde kopieerd bij mij. ' Oke stop it, Just help me '
Hij kucht even en zegt dan met opgeheven hoofd en een deftige stem: My dearest and always handsome best friend, Niall can you please help me because you know everything because your so smart and s- ' Niall stop it, Just help cutie ' en ik kneep even in zijn wangen samen met Niall kies ik een setje aan en kleed ik me aan ik loop naar beneden waar mijn ouders tv zitten te kijken. ' Wow! Our sleepyhead is out bed, Niall how did you do that!? '. Ik schenk ze een meen-je-die-nou blik en loop naar de keuken met Niall die me op de voet volgt. ' Did you eat already? '. Heel onschuldig schud hij zijn hoofd. 'Nooo? ' I can not believe how much you can eat, little one' en ik haal mijn handen even door mijn geblondeerde haar. Ik hoor protesterende geluiden uit zijn mond komen. Ik grinnik en maak een broodje chocopasta.
' and i? '.
'What? ' probeer ik me zo verbaast mogelijk te zeggen Niall trekt een enorme pruillip en ik draai me om naar het aanrecht. Ik kan daar dus totaal niet tegen als iemand dat doet... als ik me omdraai zie ik Niall nergens meer. Ik loop naar de woonkamer waar ik hem ook niet zie.
'Where is Niall? '
'Upstairs' hoor ik uit mijn vaders mond komen.
Ik loop naar boven om hem in mijn kamer op bed te vinden met zijn rug naar mijn kant.
'Niall what are y- ' ik stop met eten als Niall zich geschrokken omdraait met zijn hele mond onder de chocola.
'NIALL THAT WAS MY CAKE!'
'Yes thats right it WAS your cake' zegt Niall met een Big-smile en propt weer een grote hap van mijn heerlijke chocolade taart naar binnen. Ik zucht en loop op hem af.
'Can i have some cake too?'
Hij kijkt me met grote ogen aan en kijkt van mij naar de taart om daarna hevig zijn hoofd te schudden. Ik kijk hem aan met half-dicht-geknepen ogen en spring met een streid kreet op hem wat eigenlijk niet zo slim was want na een paar seconden zat ik onder de chocoladetaart. Ik kijk naar Niall en zie dat hij zelf ook niet schoon meer is. Ik haal mijn vinger langs zijn wang en stop hem in mijn mond.
'Hmm... Not bad mom..'
Even later staan mijn ouders in de deur me met grote ogen aan te kijken.
'Rose?! What the??...'
'Go clean up your room NOW and Niall go to home.'
'Can i say goodbye to him? Only two minutes?'
'Two minutes' hoor ik mijn vader boos zeggen
Mopperend laat ik me op mijn bed neer zakken
'I wish i lived with you in your house far away from them... '
'You can i live on myself now. '
'Since when!?'
' Since three days ' antwoord hij trots
'Wow, Mister Horan is growing up'
Hij kijkt me nep -verontwaardigd aan
'But yeah i want that! Hell Yes! ,I call you tonight if i can ok?!'
Hij knikt vrolijk en geeft me een knuffel
'Bye Rosie'
'Bye Nialler'
En weg is hij ik zucht en begin met opruimen.
Als ik net klaar ben met opruimen en douchen word ik geroepen voor het eten. Ik loop vrolijk naar beneden en begin aan mijn bord spaghetti. 'Mom, Dad i want to tell you something'
Mijn ouders kijken me vragend aan
'I want to live by Niall'
Mijn moeder kijk me verbaast aan
'Why? Are we not enough? '
'No thats not the reason, I just want to grow up, and i want to start with live on myself'.
Ik kijk mijn vader aan en ik zie dat hij rood aangelopen is ik kijk hem raar aan.
Opeens voel ik een brandende pijn in mijn wang.
Mijn vader staat woest op en begint tegen me te schreeuwen. Woorden zoals:
'Slut!', ' Unthankful child!' En 'Your not going enywhere!' Kwamen voorbij
Ik begon al zwarte vlekjes te zien dansen voor mijn gezichtsveld. Alsof het nog niet genoeg was begon hij overal waar hij bij kon op me in te slaan.

En het bleef helaas niet bij een keer