031.

"Dank je... Ik moet nog steeds m'n lichaams vorm in controle krijgen. Dat ik niet zomaar normaal word. Ik weet daar niks voor." Ik keek rond en zocht tegelijk ook in m'n hoofd maar ik kon daar even niks op vinden.
"Ik weet misschien wel wat daarvoor. Dat je zelf kan bepalen in welke vorm je zit. Maar... Het kan ook je vorm blijvend maken het is jouw keuzen. Midden in het strijdveld opeens neervallen als je menselijke vorm. Of je vorm in controle met als risico er in vast te zitten."
Dat was best een moeilijke keuze. Ik wilde niet eeuwig dit wezen blijven, de enige in m'n soort. Ik wilde later ook graag een vrouw en kinderen, een gezinnetje dus. En dat was best moeilijk als draak-beest. Ik liet me op m'n billen vallen en staarde naar River. Hij wees naar een ding rond zijn pols dat waarschijnlijk een soort van horloge was in deze wereld. Ja, ik wist het, de klok tikte.
Ik wist dat ik maar een korte tijd had. Hoe kon ik die keuze nou maken. Als ik thuis zou zitten dan zou ik na 2 jaar nog steeds de keuze niet hebben gemaakt.
Maar nu had ik amper 2 minuten.
"Ik.... Ik..." Ik kwam niet verder ik kon de keuze niet maken. Hij wees nog steeds naar z'n klokje... Dat helpt niet. >< Dacht ik bij mijzelf.
Ik moest die wezens helpen het is egoïstisch om mijzelf boven de rest te zetten. Misschien was dit m'n lot wel.

'Ik doe het,' zei ik zeker.
Hij had gewoon een flesje in z'n zak zitten. Dat nog niet eens gebroken was...
"Je moet de inhoud ervan opdrinken. Het gevolg ervan kan je wel raden denk ik."
"Ik denk het ook wel..." Hij deed het flesje open en gaf het flesje aan mij. Ik goot de inhoud ervan in m'n mik. De smaak die ik nooit meer zal gaan vergeten... Nooit meer... Zo goor... Het flesje was nu leeg en zwom in m'n maag...

Ik veranderde zo snel dat ik de pijn niet eens voelde. Zo snel was ik nooit veranderd. River keek me tevreden aan en klom op m'n rug. 'Op naar de stad!' riep hij...
Ik liep naar buiten en vloog direct met een soepele vlucht de lucht in. - Alsof ik niks anders gewend was - Alles voelde nu zo simpel aan... M'n gedachten ging weer naar de boeken in m'n kop. Ik kreeg dit keer meerdere in m'n kop waardoor ik super snel een tactiek kon genereren en gebruiken voor wanneer dan ook. miljoenen tactieken had ik opgeslagen in m'n brein. Sinds wanneer was ik toch zo slim?
Waarschijnlijk had het iets te maken met m'n draak-zijn. Ja, dat moest het wel zijn. Met River op m'n rug vloog ik door de wolken en kwam ik aan in de stad. Ik zag enkel rook. Een wolk rook die waarschijnlijk een heleboel vernieling verborg...