027.

'Pi kan niet dood zijn,' zei hij kalm terwijl hij me een schotel koekjes voorschotelde. Niet echt het voedsel wat ik tegenwoordig het liefste at, maar ik was een hongerige draak, dus het kon me niet veel schelen wat ik binnenkreeg.
'Ik voel zijn aanwezigheid nog,' ging River verder. Hij kwam tegenover me zitten en keek toe hoe ik alle koekjes opat in nog geen minuut tijd. Ik had nog honger...
'Ik denk dat ik praat met zijn ziel,' zei ik met een schuine lach. 'Of ik ben gewoon paranoia aan het worden...'"Je bent niet paranoia geworden. Pi is een slimme gozer. Hij heeft waarschijnlijk een manier gevonden om met je te communiceren daarom voel ik zijn aanwezigheid ook denk. Hij zal vast niet echt dood zijn."
"Toch wel heb ik het idee. Heel de wereld denkt dat ik hem heb vermoord. Maar dat zal ik hem noch Rho aan doen. Ze willen me gek krijgen heb ik het idee."
"Zal wel mee vallen toch?"
"Ze sluiten me op in een kamer waar het moeilijk is om eruit te komen. Ze gaven me maar 1X eten en dat was toen ik iets goeds deed. Ze behandelen me als een wild beest. Ze hebben iedereen laten geloven dat ik Pi heeft vermoord. Waarom zouden ze mij zover willen krijgen." Zei ik nogal op een wanhopige manier.
'Je bent de Verlosser,' merkte River op een droge manier op. 'De laatste hoop voor ons. Misschien wil Temonné gewoon aantonen dat jij niks waard bent. Dan heeft niemand meer vertrouwen in je en dan...' De rest van de zin liet hij in de lucht hangen.
"Misschien heb je gelijk. Als ze zo door zouden gaan was ik nooit meer mijzelf geweest. Ik was dan compleet veranderd in een monster." Ik wist niks meer te zeggen en begon te ruiken of ik nog andere voedsel bronnen waren te vinden. Maar tevergeefs ik kon niks vinden. Wat moest ik nu doen. Op dit moment zat ik in een hopeloze situatie. Ik kon niks betekenen voor de wezens die mijn hulp nodig hadden. Op dit moment was er geen oorlog. De enige oorlog die te vinden was was in mijn kop. Beteken ik nu niks meer? Alleen maar een beest die normaal gesproken chaos brengt in de vrede. In plaats van dat ik andersom moet doen? Dit was de reden waarom de oorlog in m'n kop zat. Ik kon niet stoppen met denken.