Oké dit is de eerste keer dat ik dit balkje beruik. Als iemand de tekst van lange piet wil weten of een van de andere leidjes wil weten, zeg het dan want het word erg lang met dat liedjes er bij.

Ik werd wakker gemaakt door mijn broertje rond half een. 'wat is er.',bromde ik. 'er staat iets voor mij raam en het herhaald steets dat het jou moet spreken.' ik zucht. Wie zou rond half een nou weer bij mijn broertje op het raam gaan tikken en en dan de hele tijd zeggen dat hij of zei mij moet praten. Ik liep met mijn broertje mee toen hij naar zijn kamer terug ging. Daar zag ik het geval staan. Het was wat had gedacht, een panter.. Ik deet het raam open en vroeg:' wat moet je?' 'is het ook mogelijk om gedachte te lezen. Dat mens is er bij.' hij keek naar mijn broertje die een lichtelijk boos was geworden. 'wees gerust hij weet al dat panters en wolven bedtaan.' 'het is verboden om het geheim aan gewone mensen te vertellen.' hij keek mij aan als of ik een misdadiger was. ' als jullie groep niet zo stom tegen mijn broertje hadden gedaan, dan was dit alles helemaal niet gebeurt!', wierp ik de panter toe. Die was even geschrokken maar toen herstelde hij zich weer. 'maar laten we gewoon het bos in gaan en daar even verder praten. Vertrouw je me?' 'nee, eigenlijk niet. Maar het zal wel moeten denk ik. En als je nog een keer komt, ga dan op mijn raam tikken en niet op dat van mijn broertje. Dan maak je hem niet wakker.' toen hij knikte. Liepen we samen het bis in. Ik was op mijn hoede hij daar in tegen er relaxst. Ik snap die panters echt niet, hoe kan hij zo relaxst zijn als een aartsvijand naast je loopt. Voor mijn gevoel leek het erg op een theekransje of zo. We liepen steets verder het bos in tot we bij een meertje kwamen. Het was een redelijk diep geval en de maan die er in scheen gaf het een spookachtige indruk. ' welom zou ik zeggen op de plek van eind bestemming.' 'ja, en nu dan?' 'je weet duidelijk ook niks he? Dit is de plek waar het gebeurde...' 'wat was hier gebeurt dan?' 'jij wee weet nog helemaal niks over deze plek hè? Heb je het boek nog niet gelezen?' ik schamde me een beetje toen hij dat zei. 'eigenlijk kan ik dat helemaal niet lezen..... Ik heb werkelijk geen idee wat het allemaal betekend. Maar een belangrijkere vraag. Wie ben jij?' het was eerst een heletijd stil voor de panter iets zei. Maar uitiendelijk andwoorde hij:' ik ben een panter....' ' o echt jo? Was ik ook nog niet achter.' '.... Ik ben de leide van de panters....' oké tikken terug dacht ik, hoe kan het dat zoon klein persoontje zoon groote groep kan begeleiden? '.... Mijn naam? Thomas van Dijk. Ik ben een hele verre neef van Lorra....' ik knipperde een paar keer niet begrijpend met mijn ogen en hij pratte gewoon verder.'.... Wie Lorra is? Het is de voornaam van de Frans Docent. Zei is geen panter hoor!' 'oké dat is allemaal leuke informatie maar ik vraag me af wat jij hier doet? Dit is nog steets het gebied van de wolven hoor.' ' het is vanavond volle maan ik atvieseer je om niet thuis te zijn dan. Ik denk dat dit de eerste keer zal zijn dat je transvormmeert. En de eerste keer zal dat erg pijn doen. Meschien is het verstandig dat jij en je vrienden hier zijn vanavond of bij de rots. Als jullie voor hier kiezen dan zal ik er ook bij zijn om te helpen als er iets fout gaat.' 'ik vind het best hoor maar ik weet niet of de anderen dat zo leuk gaan vinden.... Maar ik kan altijd proberen om ze over te halen. Maar ik moet gaan. Ik moet weer gaan slapen, morgen toets, doei.' ik rende snel naar huis en ging weer slapen.

'Elsa, Elsa, word wakker, je moet naar school..' ik zuchte, was kon ik eindelijk normaal slapen mocht het niet want dan kwam ik te laat op school. Ik sprong uit bed en trok andere kleren aan en ging naar benden om te ondbijten. Toen ik klaar was was het half acht ik had over alles vijf minuten gedaan. Ik hoefde letterlijk pas om tien uur op school te zijn. Nou beter, kan ik nog even naar de rots. Ik fietst rustig naar de rots.

Ik kwam er aan en tot mijn verbazing zat iedereen er al. 'ik begin maar meteen met iets wat ik wil bespreken met jullie. Vannacht kwam er weer een pante met de naam Thomas, de leider van de panters. Die zei dat het vannavond volle maan is.' iedereen was stil toen ik even op hield met praten, zelfs leek het als of alle blatjes zich nie durfde te bewegen. ' hij bracht me naar een venetje vlak bij mijn huis, daar vertelde hij er alles over. Toen had ik een keuze of vanavond met jullie daar zijn of hier zijn me jullie tijdens het transformeren, thuis is het niet geschikt. De eerste keer veranderen doet erg pijn. Maar nu heb ik de vraag: waar zullen we vanavond zijn? Hier bij de rots of daar bij het venetje waar die panter ook zal zijn.... Wie stemt voor hier?' Milou, Anna en Marcel deden hun hand om hoog. ' oké, dat lijkt me duidelijk het word hier...... Trouwens als we veranderen, wat gaan we dan doen? Naar huis heeft geen zin onze ouders zullen alleen maar schrikken en de politie bellen, en die zullen ons denk ik niet in leven laten....' ' ik stel voor dat we dan gaan jagen, ik bedoel wat kunnen we anders doen?', zei Rick. Iedereen knikte instemmend. Ik keek op mijn horloge het was half tien. 'laten we naar school gaan, het is half tien.' we pakten alle maal onze fiets en fietsten rustig naar school.

Tijdens school waren we nog steets in gesprek maar niet hard op, in onze gedachten. En steets hadden we het over wat er vanavond meschien zou gebeuren. Een stuk of tien keer werd er gezecht dat ik moest opletten, en elke keer als dat gebeurde kon ik weer een stuk minder opletten dan daar voor. En toen eindelijk de laatste bel ging werd ik zo blij. Ik zei in mijn gedachten:' we zijn weer een stap dichter bij vanavond.' 'en gelijk heb je.', zei een stem in mijn Hooft die waarschijnlijk van Anna was. 'laten weg gaan, op naar de rots. Hoe eerder we daar zijn hoe beter we het kunnen overleggen wat er vanavond nou echt gaat gebeuren.', zei een andere stem die erg veel op die van Rick leek. We liepen met zijn allen naar buiten toen we een onaangename verrassing, Thomas met een paar andere panters stonden ons optewachten. 'sorry, ik heb eigenlijk geen zin om te praten?' 'maar...' ' ik heb geen tijd, oké?' 'maar...' 'daar heb ik ook geen tijd voor.' hij keek me kwaat aan toen ik langs hem liep. Ik zuchte, ik wist best doordat ik even geen zin in hem had hij heel boos zou worden en wraak zou willen nemen. Toen we bij de fietsen hokken kwamen zag ik dat mijn fiets weg was. Fijn, ik had net een nieuwe fiets gekregen en nu was hij weg. Toen ik om me heen keek zag ik dat hij tussen die van de panters stond. Een rilling schoot door mijn rug. Ik wist best dat Thomas het lief bedoelde maar ik had toch liever gehad dat hij nog steets op dezelfde plek had gestaan als ik vanochtend ha neergezet. We fietsten met zijn allen naar de rots.

Toen we bij de rots aan kwamen was het nog maar vier uur. Ik vroeg of het verstandig was om een klein vuur temaken die we aan hielden tot laat in de avond, met langstrokken in gewikkeld met lappen stof met kolen er in met een beetje lampenolie kansen we fakkels maken en die rond de open plek zetten. Toen we zestien fakkels hadden gemaakt en die rond het terein hadden gezet en het vuur bijna zo hoog was als een man, maar toch bijna geen rook af kwam was alles eindelijk klaar voor vanavond. Het was imiddels rond half negen. 'ik denk dat ik het beste een sms'je kan sturen naar mijn moeder om te zeggen dat ik vanavond laat thuis kom.' ik pakte mijn telefoon en stuurde een berichtje naar mam om te zeggen dat ik wat later kwam, gelukkig kwam ze niet met moeilijke vragen. We gingen rond het vuur zitten. Daar zaten we dan, rond het vuur te wachten op wat er komen zou. Uitijndelijk zei ik maar:'laten we liederen zingen, kennen jullie die van lange piet?' 'sorry, nee ik heb nog nooit van lange piet gehoord.', zei Marcel. ' wij kennen het wel.', zeiden Milou en Anna in koor. ' zullen we dan zingen?' en toen begonnen we te zingen en te zingen de hele avond door. Uit eindelijk bleek dat de jongens het toch ook kende en zongen hun gezellig mee, later zongen we ook de held prins Mourits kwam en tometen saladen. En toen het half twaalf was scheen er plotseling een helder licht over de rots, de maan was er eindelijk. Mijn hart begon harder te kloppen ik werd opgewonden. Ik had zo kunnen rennen en dan nooit meer te stoppen. Ook de andere waren opgewonden. ' nog een half uur en da gaat het waarschijnlijk gebeuren!', riep ik. Ik merkte dat we de tijd aftelde tot twaalf uur. Twintig voor twaalf, het zelfde gevoel als eerst. Kwart voor twaalf, ik had het gevoel dat ik opermachtig was. Tien voor twaalf, ik werd steets drukker. Vijf voor twaalf, ik kon het bijna niet meer houden. Een voor twaalf. 'jongens, ik zeg jullie alle maal veel sterkte.' twaalf uur. Toen werd alles zwart en donker......

Elsa,Elsa, word wakker hoorde ik in mijn hoofd, meschien wel een stuk of tien keer. ik deed mijn ogen open en ik zag vijf wolven staan. Eerst schrok ik maar toen herinderen ik me alles. Ik keek naar mijn poten ze waren helemaal wit. Meteen wist ik het, ik ben een wolf! Ik sprong op en begon te rennen, de anderen renden achter mij aan maar daar merkte ik niks van. Het was zo fijn om gewoon te rennen naar een plek die je niet kent. Plotseling remde ik af. Ik draaide me om en zag de andere aan komen rennen. Wat gaan we nu doen? Vroeg ik via mijn gedachten. Ik reeg snel andwoord we gaan jagen. Goed idee, maar waar gaan we op jagen. Op een hert. Met zijn allen! Steets was het een andere stem die het zei. Maar wie neemt de leiding dan? Vroeg een stem die veel op die van Jorden leek. Elsa, denk ik. Zij is de ware erfgenaam van de vroegere leiders. Dus toen rende ik voorop. Opzoek naar herten. Niet heel veel later zag ik een hele groep staan welke nemen we? Ik denk dat we het beste de groep herten uit elkaar kunnen drijven en dan het grootste kalf nemen. Iedereen was het daar me eens. Ik nam mijn positie in en telde af. Drie, twee, een, nu! Ik rende op de kudde af en dreef ze uit elkaar. Ik kreeg hulp van vier wolven de andere twee zouden het kalf te pakken neme al snel was de hele groep uit elkaar en sprongen de laatste wolven uit de bosjes en doden het kalf die nog weg probeerde te komen. Wie eet als eerst? Vroeg ik in mijn gedachten. Jij natuurlijk, zo gaat het ook in een wolven roedel. Als jij vool zit mogen wij. Ik liep naar voren en begon te eten. Nog nooit hat ik zo lekker vlees gegeten toen ik vol zat, was er nog genoeg over voor de anderen. Eet smakelijk jongens. Ik ging naar achteren en de anderen sprongen op het kadaver af. Ze aten het helemaal op. Laten we terug naar de rots gaan onze fiets pakken en dan weer naar huis fietsen. Dat deden we, bij de rots aan gekomen werden we allemaal weer mens en ik liep naar de fiets zei gedag en reed toen naar huis. Ik deed de deur open en ik liep naar mijn kamer en plofte toen op bed. Ik viel meteen in slaap.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen