Dag 7: 04-07-2014

Het superheldenteam van Dagh Stad bestaat uit drie toegewijde leden. Zij leven voor hun vak. In het bijzonder is daar Karolus de Paarse.
Geboren als Floris Jan-Hendrik Kohp, wist hij al snel bekendheid te vergaren als Karolus, een bijnaam waar hij niet blij mee was, maar hem nu eenmaal niet meer kon afschudden. Op zijn twintigste kwam Floris Jan-Hendrik voor het eerst in het nieuws door een kleine kater te redden uit een vluiniscontainer, vlak voordat deze met de vuilniswagen mee zou gaan.
Een krantenjongen zag Floris Jan-Hendriks daad en snelde naar de redactie om dat te vertellen. Hij kwam met een foto in de krant en mocht de kat houden.
Dat was voor Floris Jan-Hendrik het moment om zich aan te sluiten bij het Vurige Duo, dat later het Vurige Trio zou worden. Nu wist hij niet wat hij voor superkracht bezat en het duurde dan ook een hele tijd voor hij erachter gekomen was wat zijn speciale gave in het team kon zijn.
Mariuns de Okergele en Bastianus de Bruine zaten in eerste instantie niet te wachten op een nieuweling in hun groep. Zij vermaakten zich wel met het redden van dieren en kinderen in de stad en enkele wijken daarbuiten.
Marinus ging geheel gekleed in het okergeel en Bastianus had een bruin kostuum met een lange cape en een masker. Op zijn twaalfde was gebleken dat hij erg sterke kuitspieren had en goed kon springen. Soms was het net alsof hij vloog en kon hij enkele kilometers ver springen. Over gebouwen en muren, rivieren en zelfs forse heuvels. Hij was om die reden ook de leider van het duo.
Marinus was daarentegen liever op de grond, waar hij kon laten zien hoe flexibel zijn lichaam was. Hij kon het in iedere hoek buigen die hij wilde en ook uitrekken naar wens. Hij liet dat dan ook graag aan voorbijgangers zien, zodat ze zich stil hielden en Bastianus de mogelijkheid had om ongestoord achter een slechterik aan te springen die het op een lopen had gezet. Ze vormden een goed team en hadden helemaal niet het idee dat er iemand miste.
Karolus, die toen nog Floris Jan-Hendrik heette en geen andere identiteit had aangenomen, vond echter dat dat wel nodig was en besloot op de dag dat hij zijn gave ontdekte, naar de twee toe te gaan.
Ze waren niet erg nieuwsgierig naar zijn gave, hoewel hij hen wel vertelde dat hij hen goed uit de brand zou kunnen helpen. Hij liet hen zien dat er meer was dan alleen afleiden en beschermen. Hij wilde namelijk een man van het volk zijn. Iemand die de mensen en dieren niet alleen zou redden, maar hen als vriend kon beschouwen.
Daarom toonde Floris Jan-Hendrik zijn meerderen zijn grote hart, waarmee hij kon liefhebben en vergeven en waarmee hij kalmte en verdraagzaamheid kon verspreiden onder de mensen.
Hij kreeg een paars kostuum. Het bestond uit paarse gympen, een paarse broek een paars hemd en een paarse trui, hoewel hij die laatste meer indigo vond. Hij zag er vrij gewoontjes uit, ondanks dat zijn trui hem wat te groot was. Dat was ook belangrijk, want het was zijn taak om zich onder de mensen te mengen en ervoor te zorgen dat het kwaad nooit de kans zou krijgen om tot uiting te komen.